ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Δύο νέες θεωρίες για τον Κατακλυσμό του Νώε, που προκάλεσαν ιδιαίτερη αίσθηση στην επιστημονική κοινότητα, παρουσίασαν βασιζόμενοι σε γεωλογικές έρευνες δύο Ρώσοι επιστήμονες κατά τη διάρκεια του 5ου Διεθνούς Συμποσίου για τη Γεωλογία της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, που διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη.
Η Βίβλος
Υπήρξε ή δεν υπήρξε ο Κατακλυσμός την εποχή του Νώε; Πόσα από αυτά που περιγράφονται στη Βίβλο ανταποκρίνονται στην επιστημονική έρευνα;
Οι ειδικοί συμφωνούν ότι κάποτε στο παρελθόν σημειώθηκε ένας κατακλυσμός πάνω στη Γη, αλλά ουδείς έως τώρα έχει αποδείξει επιστημονικά τα γραφόμενα της Βίβλου. Στο συμπόσιο της Θεσσαλονίκης οι απόψεις των δύο μελών της Ακαδημίας Επιστημών της Μόσχας για τον Κατακλυσμό του Νώε θα μπορούσαν να έχουν τον χαρακτήρα μιας «Ρωσικής διένεξης επί ελληνικού εδάφους», καθώς διαφωνούν για τον τόπο και τον χρόνο που αυτός συνέβη.
Σύμφωνα λοιπόν με τον Ρώσο γεωλόγο Αντρέι Τσεπαλίγκα, ο οποίος διεξάγει έρευνες στην Κασπία και στη Μαύρη Θάλασσα, ο κατακλυσμός σημειώθηκε πριν από 10.000 – 15.000 χρόνια, στο τέλος της εποχής των Παγετώνων και οφείλεται σε απότομη άνοδο της θερμοκρασίας που είχε αποτέλεσμα να λιώσουν πάγοι και να ανέλθει η στάθμη της Κασπίας κατά 200 μέτρα. O ίδιος προσδιόρισε ότι αυτό συνέβη σε μία χρονική περίοδο 100 ετών και είχε αλυσιδωτές συνέπειες σε μία έκταση ενός εκατομμυρίου τετραγωνικών χιλιομέτρων στη Μαύρη Θάλασσα, στη λίμνη Αράλη, στη Θάλασσα του Μαρμαρά έως και στο Βόρειο Αιγαίο.
Ο κ. Τσεπαλίγκα στηρίζει τη θεωρία του σε αναλύσεις σε γεωλογικά ιζήματα αυτών των περιοχών, σε πηλούς γεωτρήσεων από τη Μαύρη Θάλασσα και σε απολιθώματα ενδημικών ειδών της Κασπίας. Θεωρεί ότι ο μύθος του Κατακλυσμού διαδόθηκε από τους ανθρώπους που ζούσαν στην Κασπία και μετανάστευσαν στη Μεσοποταμία.
Ο συνάδελφός του Βλαντιμίρ Τριφόνοφ υποστηρίζει ότι ο Κατακλυσμός συνέβη 6.000 χρόνια πριν, στη Μεσοποταμία. Ηταν συνδυασμός των πάγων της Ανταρκτικής που έλιωσαν, με αποτέλεσμα την άνοδο της θάλασσας κατά ένα μέτρο τον χρόνο και κλιματικών συνθηκών που πλημμύρισαν τον Τίγρητα και τον Ευφράτη και ανάγκασαν τους κατοίκους των περιοχών αυτών μέσα σε διάστημα μιας εβδομάδας να μεταναστεύσουν σε άλλες περιοχές και προς τον Βορρά. O κ. Τριφόνοφ επικαλείται γεωλογικές αποθέσεις στην πόλη Ουρ αλλά και Σουμεριακές γραφές και υποστήριξε ότι σε τέτοιες πηγές στηρίζεται η περιγραφή της Βίβλου για τον Κατακλυσμό. Επικαλούμενος αρχαιολογικές μελέτες, αναφέρθηκε σε βουνό στο οποίο είχαν καταλήξει με πλοιάριο αυτοί που γλίτωσαν…
Το βουνό αυτό είναι το Ορος Νισίρ στα σύνορα του σημερινού Ιράκ – Ιράν και όχι το Αραράτ στο οποίο ο ίδιος, όπως είπε, πραγματοποίησε χρόνια έρευνες χωρίς ποτέ να εντοπίσει σημάδια κατακλυσμού.
