«Η 22η Οκτωβρίου 2020 μένει στην ιστορία σαν μια ημέρα δικαιοσύνης. Είναι η ημέρα που τελείωσε η δίκη της Χρυσής Αυγής μετά από 5,5 χρόνια και 2 ημέρες και μετά από 465 συνεδριάσεις.
Το δικαστήριο απέδωσε δικαιοσύνη και αποφάσισε για το ανασταλτικό αποτέλεσμα της έφεσης, ανάλογα και δίκαια, σύμφωνα με τη βαρύτητα των εγκλημάτων, σύμφωνα με την επικινδυνότητα των δραστών, σύμφωνα με την καταδικαστική απόφαση που έκρινε 50 κατηγορούμενους ενόχους για εγκληματική οργάνωση» δήλωσε ο συνήγορος Πολιτικής Αγωγής Κώστας Παπαδάκης εξερχόμενος από το δικαστικό μέγαρο μετά τη λήξη της τελευταίας σημερινής συνεδρίασης.
Όπως υπογράμμισε ο κ. Παπαδάκης «η προσπάθεια αναβίωσης του ναζισμού και νομιμοποίησης της ναζιστικής εγκληματικής βίας δεν πέρασε στην Ελλάδα γιατί το δικαστήριο αυτό με την ισχυρή παρουσία του αντιφασιστικού κινήματος έβαλε οριστική ταφόπετρα», συμπληρώνοντας, «η σημερινή δίκη μένει στην ιστορία γιατί απέρριψε όλο το παραμύθι της οργανωμένης κλάψας των προηγούμενων ημερών και της προσπάθειας παρέλκυσης μέχρι και την τελευταία στιγμή από αρκετούς κατηγορούμενους και φυσικά δεν μάσησε τις παιδιάστικες δικαιολογίες».
«Φεύγουμε από τη δίκη με το κεφάλι ψηλά απέναντι στην ελληνική κοινωνία, απέναντι στη Μάγδα Φύσσα και τα θύματα της Χρυσής Αυγής» τόνισε ο συνήγορος, ο οποίος έθεσε και το ζήτημα της αποζημίωσης των θυμάτων και των οικογενειών τους, για την οποία ήταν αναρμόδιο το ποινικό δικαστήριο που μόλις ολοκληρώθηκε, ζητώντας νομοθετική ρύθμιση στη Βουλή. «Θυμίζουμε ότι υπάρχει μια σοβαρή ακόμα εκκρεμότητα την οποία το δικαστήριο αυτό δεν ήταν αρμόδιο να λύσει, γιατί είναι πλέον η ώρα να αποζημιωθούν και οικονομικά τα θύματα της Χρυσής Αυγής και οι οικογένειές τους με νομοθετική πράξη που θα τους απαλλάξει από την ανάγκη μιας νέας χρονοβόρας και πολυδάπανης προσφυγής στα αστικά δικαστήρια» επισήμανε ο δικηγόρος των Αιγυπτίων ψαράδων, καταλήγοντας «αυτό περιμένουμε να κάνουν ομόφωνα τα κοινοβουλευτικά κόμματα, δείχνοντας τη συνέπεια τους στις αντιφασιστικές διακηρύξεις τους πλέον στην πράξη».
«Ημέρα νίκης και ημέρα δικαίωσης» χαρακτήρισε την 22η Οκτωβρίου και ο Θανάσης Καμπαγιάννης, σε δηλώσεις έξω από τη δικαστική αίθουσα. «Είναι μια μέρα που μπορεί να κλαίμε, αλλά κλαίμε από τη χαρά μας. Είναι μέρα δικαίωσης. Στο πρόσωπο του Παύλου Φύσσα και της Μάγδας Φύσσα δικαιώνονται όλοι οι αντιφασίστες και οι αντιφασιστικές που όρθωσαν το ανάστημα τους απέναντι στη Χρυσή Αυγή. Στο πρόσωπο του Αμπουζίντ Εμπάρακ και του Σαχζάτ Λουκμάν δικαιώνονται οι εκατοντάδες μετανάστες που χτυπήθηκαν, μαχαιρώθηκαν ή ακόμα και δολοφονήθηκαν από τη ναζιστική οργάνωση. Στο πρόσωπο των κουμουνιστών συνδικαλιστών δικαιώνονται οι εργάτες και οι εργάτριες που βγάζουν το μεροκάματο τους και την ίδια στιγμή είναι μαχητές της τάξης τους, συνδικαλιστές και κομμουνιστές» είπε ο δικηγόρος Πολιτικής Αγωγής, σχολιάζοντας αιχμηρά «σήμερα δεν είναι μέρα που μπορούν να πανηγυρίζουν όψιμα εκείνοι που από το πολιτικό σύστημα ενίσχυσαν πολύπλευρα τη ναζιστική οργάνωση».
Αναφερόμενος στην επόμενη μέρα, ο κ. Καμπαγιάννης είπε «εξακολουθούμε να ζητάμε δικαιοσύνη και ζητάμε να ξηλωθούν από τους κρατικούς μηχανικούς όλοι εκείνοι που συνέργησαν και ενίσχυσαν την εγκληματική δραστηριότητα της Χρυσής Αυγής».
Για την Μάγδα Φύσσα, ο συνήγορος Πολιτικής Αγωγής, συγκινημένος, δήλωσε «απέναντι στην Μάγδα Φύσσα είχαμε ένα μεγάλο χρέος, ένα μεγάλο καθήκον και αυτό το χρέος θεωρούμε ότι το εκπληρώσαμε και θα πρέπει πλέον να συμπορευτούμε με αυτή την οικογένεια και τους εντολείς μας και στο Εφετείο προκειμένου να υπερασπιστούμε αυτή την απόφαση».
Επαναλαμβάνοντας το αίτημα που είχε ήδη διατυπώσει ο συνάδελφος του Κώστας Παπαδάκης, και ο Θανάσης Καμπαγιάννης αναφέρθηκε στο ζήτημα των αποζημιώσεων, υπογραμμίζοντας ότι «τα θύματα ζήτησαν δικαιοσύνη και έχουν το δικαίωμα να αποζημιωθούν και οικονομικά για όσα πέρασαν. Χρειάζεται νομοθετική παρέμβαση με την οποία να αντιμετωπιστεί αυτό το αίτημά τους».
Κλείνοντας, ο δικηγόρος των Αιγυπτίων ψαράδων αφιέρωσε τη νίκη «στους εκατοντάδες, τους χιλιάδες ανθρώπους του αντιφασιστικού κινήματος που στάθηκαν απέναντι στη Χρυσή Αυγή», σημειώνοντας, «Εάν δεν το είχαν κάνει, η ιστορία αυτού του τόπου θα ήταν διαφορετική».
