Πέρυσι τον Νοέμβριο και πάλι η Πρυτανεία του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών είχε δεχθεί επίθεση αγνώστων! Την ίδια περίοδο, σε επιχείρηση της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής σε χώρους που τελούσαν υπό κατάληψη, στο ΟΠΑ βρέθηκαν, μεταξύ άλλων, κοντάρια, κράνη, γάντια, κουκούλες full face και ρούχα-υλικά αμφίεσης για κάλυψη χαρακτηριστικών, πυροσβεστήρες, διαρρηκτικά εργαλεία, κομμάτια από μάρμαρα και πέτρες. Την κατάσταση επιβάρυνε το παρεμπόριο γύρω από ιδρύματα όπως στο ΟΠΑ, αλλά και η διακίνηση και χρήση ναρκωτικών ουσιών. Πλέον η κατάσταση έχει βελτιωθεί, ωστόσο οι τραμπουκισμοί είναι συχνοί, κυρίως στα μεγάλα ΑΕΙ. Ο ιδεολογικοπολιτικός χαρακτήρας των αναρχικών παρεμβάσεων, που υπήρχε κατά τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης έχει πλέον εκφυλιστεί. Τα προβλήματα έχουν προ πολλού καταστεί άκρως πολιτικά, με την πανεπιστημιακή κοινότητα να ζητεί απεγνωσμένα βοήθεια.
Ειδικότερα, μεταπολιτευτικά οι ομάδες με αναρχική ιδεολογία έβρισκαν πάντα άσυλο στα ΑΕΙ του κέντρου. Ωστόσο, «ήταν ένα αναρχικό κίνημα που δεν συμμετείχε αρνητικά αλλά λειτουργούσε μέσα στην πανεπιστημιακή ζωή. Δεν χρησιμοποιούσε βία», ανέφερε στην «Κ» ομότιμος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου. Κρίσιμη χρονιά ήταν το 1985. Τότε, όπως έχουν διηγηθεί στην «Κ» πρυτάνεις και πανεπιστημιακοί της περιόδου εκείνης, μέλη του αναρχικού χώρου είχαν στέκι στο Χημείο του ΕΚΠΑ στην οδό Σόλωνος. Ομως τα εκτεταμένα επεισόδια με τον φόνο του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά από τον αστυφύλακα Αθανάσιο Μελίστα πυροδότησαν την ένταση, με αποτέλεσμα η ηγεσία του Ιδρύματος να αποφασίσει την άρση του ασύλου, καθώς στο Χημείο υπήρχαν υλικά που «υπό συνθήκες μπορούσαν να ανατινάξουν και ένα οικοδομικό τετράγωνο», όπως ανέφερε στην «Κ» ομότιμος καθηγητής της Σχολής Θετικών Επιστημών του ΕΚΠΑ.
Ο τότε υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης Μένιος Κουτσόγιωργας και ο αρμόδιος αναπληρωτής υπουργός Αθανάσιος Τσούρας δήλωσαν στον πρύτανη του ΕΚΠΑ και μετέπειτα υπουργό Δικαιοσύνης Μιχάλη Σταθόπουλο, πως το Ιδρυμα ήταν αρμόδιο για την απόφαση άρσης του ασύλου, η οποία τελικά φέρεται να ελήφθη και εις γνώση των κομμάτων της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Το μήνυμα στον αναρχικό χώρο ήταν σαφές, και αποτέλεσε έναν λόγο που οι αναρχικοί «μετακόμισαν» στο Πολυτεχνείο της οδού Πατησίων.
Η παρουσία τους, ωστόσο, εντός των ΑΕΙ συνέχιζε να έχει χαρακτηριστικά ιδεολογικοπολιτικής παρέμβασης και σε αυτό συνέβαλε ο ρόλος των ισχυρών φοιτητικών παρατάξεων. Χαρακτηριστική είναι παρέμβαση του 1992 (και έπειτα από την άρση του ασύλου το 1991 μετά την πυρκαγιά και καταστροφή του ΕΜΠ) πως «ο αναρχικός χώρος από εδώ και πέρα στην επέτειο της 17/11 θα βρίσκεται αντιμέτωπος με την περιφρούρηση του Πολυτεχνείου από την ΕΦΕΕ και απέξω με τον ασφυκτικό κλοιό της αστυνομίας».
Η παρουσία στα γεγονότα της επετείου του 1995 και μελών του αναρχικού χώρου που κατόπιν εμφανίστηκαν να διώκονται για ποινικά αδικήματα, αποτελεί ένα ακόμη στοιχείο της παρουσίας των αναρχικών εντός των ΑΕΙ. Στα γεγονότα του 2008 τα ΑΕΙ του κέντρου της Αθήνας χρησιμοποιήθηκαν ως ορμητήριο των εξωπανεπιστημιακών και μπαχαλάκηδων στον «πόλεμο» κατά των αστυνομικών δυνάμεων. Εκτοτε η κατάσταση είχε εκτραχυνθεί.
Διαβάστε επίσης
Tρίπτυχο κατά της βίας στα πανεπιστήμια
ΟΠΑ: Σε αναρχικούς από καταλήψεις εστιάζονται οι έρευνες
