Η αστυνομική παρουσία στα πανεπιστήμια αποδεικνύεται… ταμπού για τους καθηγητές, το προσωπικό των ιδρυμάτων και μερίδα φοιτητικών παρατάξεων. Μία ημέρα μετά την ανακοίνωση της Συγκλήτου του Παντείου Πανεπιστημίου που συσχέτισε αρνητικά την παρουσία των αστυνομικών εντός του ΑΕΙ με την ελεύθερη αναζήτηση της γνώσης που συντελείται στα ιδρύματα, χθες και η Σύγκλητος του μεγαλύτερου πληθυσμιακά ΑΕΙ της χώρας, του Αριστοτέλειου Θεσσαλονίκης, απέρριψε ευσχήμως την πρόταση της κυβέρνησης για θεσμοθέτηση Ομάδας Προστασίας του Πανεπιστημιακού Ιδρύματος. Πρόκειται για το Σώμα που θα ιδρυθεί και θα αποτελείται από εκπαιδευμένους αστυνομικούς της ΕΛ.ΑΣ. υπό τις εντολές του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.
Ειδικότερα, όπως ανέφερε η Σύγκλητος του ΑΠΘ, κατά τη συνεδρίασή της διατυπώθηκαν διαφορετικές προσεγγίσεις σχετικά με τη μορφή που μπορεί να λάβει μια πρωτοβουλία ενίσχυσης των μέτρων διασφάλισης των ανωτάτων ιδρυμάτων. Οπως λέει το ΑΠΘ, «πλην όμως, πιστεύουμε πως η όποια νομοθετική ρύθμιση θα πρέπει να διέπεται από συνταγματικά αποδεκτούς κανόνες και να καταλήγει σε καθαρές λύσεις που θα διακρίνουν
τις εξής αρμοδιότητες:
• Η φύλαξη των χώρων μας και ο έλεγχος της χρήσης τους είναι αρμοδιότητα του πανεπιστημίου και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να διασφαλίζονται από τα αρμόδια πανεπιστημιακά όργανα, συνεπικουρούμενα από μία πανεπιστημιακή υπηρεσία φύλαξης (security), που θα υπάγεται στις πανεπιστημιακές αρχές.
• Η καταπολέμηση της παραβατικότητας ποινικής φύσεως ανήκει κατ’ αποκλειστικότητα στην αρμόδια δύναμη της πολιτείας, η οποία έχει το μονοπώλιο της συγκεκριμένης αρμοδιότητας σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια, στην οποία ανήκουν και τα πανεπιστήμια».
Η υπαγωγή του σώματος φύλαξης στα όργανα κάθε πανεπιστημίου, σύμφωνα με την πρόταση του ΑΠΘ, η οποία υιοθετείται και από την πλειονότητα των ΑΕΙ, θεωρείται ότι θα αποτρέψει τις αντιδράσεις στο εσωτερικό των ιδρυμάτων που θα προκαλέσει η παρουσία αστυνομικών. Συγκεκριμένα, θεωρείται ότι η ομάδα αστυνομικών που θα έχει μόνιμη παρουσία εντός του ιδρύματος θα δίνει την αφορμή σε φοιτητές διαφόρων κομματικών σχηματισμών αλλά και σε εξωπανεπιστημιακούς, ιδίως στα μεγάλα ΑΕΙ του κέντρου της Αθήνας, να προκαλούν επεισόδια, στον –συνήθη– ιδιότυπο «πόλεμο εξουσίας», ο οποίος στήνεται με ιδεολογικοπολιτικά κριτήρια. Εχει συμβεί ουκ ολίγες φορές στα ελληνικά ΑΕΙ από όσους αντιδρούν στην παρουσία της αστυνομίας εντός των ιδρυμάτων. Στο πλαίσιο αυτό, και οι πανεπιστημιακοί επιδεικνύουν μία πολιτική ατολμία στην αντιμετώπιση των περιστατικών βίας εντός των ΑΕΙ, και την είσοδο της αστυνομίας.
Βεβαίως, μέχρι τώρα ουδείς από τους δράστες επιθέσεων εντός των ΑΕΙ έχει βρεθεί (και φυσικά τιμωρηθεί) από τα ίδια τα ΑΕΙ, ενώ οι πανεπιστημιακοί ζητούν από το κράτος να αυξήσει τη χρηματοδότησή τους για υπηρεσίες φύλαξης. Την ίδια ώρα οι πανεπιστημιακοί δίνουν «ελευθέρας» στην αστυνομία να δράσει σε περιπτώσεις ποινικού δικαίου. Οπως λέει και η Σύγκλητος του ΑΠΘ, «η έκκληση προς την πολιτεία να αναλάβει τις ευθύνες της για την προστασία του πανεπιστημίου από προσβολές ποινικού χαρακτήρα, τις οποίες αδυνατεί να αντιμετωπίσει το ίδιο με τις δικές του δυνάμεις, αποτελεί ιστορικά ένα πάγιο αίτημα όχι μόνο της πανεπιστημιακής κοινότητας της χώρας αλλά και της ίδιας της ελληνικής κοινωνίας».
