Ενα μήνα μετά την υπογραφή της Συνθήκης του Αγίου Γερμανού, μεταξύ των συμμαχικών δυνάμεων που νίκησαν στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και της Δημοκρατίας της Αυστρίας, και περίπου ένα μήνα πριν από την υπογραφή της Συνθήκης του Νεϊγύ μεταξύ των ίδιων δυνάμεων και της Βουλγαρίας, η «Καθημερινή» (10 Οκτωβρίου 1919), με κύριο άρθρο της, επεσήμαινε την ανάγκη να δοθεί οριστική λύση στο «τουρκικό πρόβλημα»: «Οσοι ηδύναντο να βλέπουν και να εκτιμούν με τον γυμνόν οφθαλμόν της κοινής λογικής και της ανοθεύτου των πείρας τον φοβερόν και πλήρη κινδύνων σκόπελον τον οποίον απετέλει διά την Ειρήνην του κόσμου η εκκρεμότης του ανατολικού, λεγομένου, ζητήματος, την οξυτέραν προεξοχήν του οποίου κατέχει η θέσις της Τουρκίας, παρηκολούθουν ευθύς εξ αρχής με αληθή απόγνωσιν την αμεριμνομέριμνον τακτικήν των αναβολών και των προσωρινών μέτρων την οποίαν είχεν υιοθετήσει απέναντί του η Συνδιάσκεψις» – εννοείται η Συνδιάσκεψη των Παρισίων.
Στο ίδιο φύλλο –που έχει αρκετές λευκές αράδες λόγω των σημείων που η λογοκρισία δεν επέτρεψε να δημοσιευτούν– υπάρχουν πληροφορίες για επιθέσεις τουρκικών ανταρτικών ομάδων εναντίον των ελληνικών δυνάμεων στην περιοχή της Σμύρνης και συνεχίζεται η δημοσίευση του βιβλίου του Τζορτζ Μπέρναρντ Σω για τον πόλεμο, με το κεφάλαιο που αφορά τη νέα πολιτική μορφή της Ευρώπης και την επίδραση που ασκούσαν οι πρωτοβουλίες του Αμερικανού προέδρου Γ. Γουίλσον.
Δύο ημέρες αργότερα (12 Οκτωβρίου 1919), η «Καθημερινή» αναδημοσίευε άρθρο από την παρισινή «Εφημερίδα των Συζητήσεων», το οποίο υποστήριζε ότι «τα γεγονότα τα διαδραματιζόμενα εις την Μικράν Ασίαν επιβάλλουν να δοθή ταχεία λύσις εις το τουρκικόν πρόβλημα» κι ότι «πρέπει να απορριφθή εντελώς το σχέδιον του να δοθή εις οιανδήποτε Δύναμιν εντολή είτε δι’ όλην την Τουρκίαν είτε και διά μόνην την Κων/πολιν». Το ίδιο φύλλο πληροφορούσε για το διάβημα στο οποίο προέβησαν πατριάρχες με αφορμή τις διώξεις Ελλήνων στην Τουρκία (ειδικά τη Μικρά Ασία και τη Θράκη) αλλά και για τις επίσημες δοκιμές της απόδοσης του λευκού αλεύρου σε άρτο.
