Μεγάλη η αγωνία όλων σε κάθε μπάρκο και ίδια η ευχή για κάθε ναυτικό: να βρει ήρεμες θάλασσες, να έχει καλά ταξίδια. Τι γίνεται όμως όταν δεν φουρτουνιάζει η θάλασσα αλλά η στεριά; Τεράστια η ναυτική παράδοση της Ουκρανίας, εκατοντάδες οι Ουκρανοί ναυτικοί που βρίσκονται μεσοπέλαγα εν καιρώ πολέμου και φυσικά καρδιοχτυπούν για τους δικούς τους πίσω στην πατρίδα. Είναι καλά; Είναι ασφαλείς; Πότε θα τους ανταμώσουν ξανά και σε ποιο λιμάνι;
Συχνά τα νέα είναι κακά. «Μας πήρε καπετάνιος να μας πει ότι ένας ναυτικός τους είναι πολύ άσχημα ψυχολογικά γιατί έμαθε μόλις ότι σκοτώθηκαν η γυναίκα και η κόρη του στη Μαριούπολη», λέει στην «Κ» ο γενικός χειρουργός Περικλής Τζαρδής, που μέσω της εταιρείας ShipMedCare προσφέρει υπηρεσίες τηλεϊατρικής σε ποντοπόρα πλοία. «Τα μηνύματα που λαμβάνουμε είναι πολλά. Αλλος ναυτικός ανησυχούσε γιατί επί 15 μέρες δεν είχε επικοινωνία με τους δικούς του και τελικά έμαθε ότι τους έχασε». Πρωτόγνωρες καταστάσεις και για τους γιατρούς, που ακόμα και από μακριά αναπτύσσουν δυνατές σχέσεις με τους καπετάνιους και τα πληρώματα. Τι να τους κάνει ένα ηρεμιστικό; Στους ναυτικούς συνιστάται να κλείσουν ραντεβού με τους συνεργαζόμενους ψυχολόγους ή ψυχιάτρους, κάποιος να τους βοηθήσει να διαχειριστούν το ολόφρεσκο τραύμα, το βαρύ πένθος τους.
Η ομάδα πήγε στη Ρουμανία όπου είχαν βρει καταφύγιο οι οικογέ- νειες και εξέτασε αφιλο- κερδώς 140 άτομα.
Συναισθανόμενη την ανησυχία των πληρωμάτων της, η ελληνική ναυτιλιακή εταιρεία Prime Marine Management Inc ανέλαβε δράση. Φρόντισε ώστε οι οικογένειες των ναυτικών της που ζούσαν κυρίως στη Μαριούπολη, στην Οδησσό και στις γύρω περιοχές να φθάσουν με ασφάλεια στα σύνορα της χώρας και κατόπιν να φιλοξενηθούν σε ξενοδοχεία που νοίκιασε ειδικά γι’ αυτούς στην Κωνστάντζα της Ρουμανίας. Πριν από λίγες εβδομάδες, ο κ. Τζαρδής, μαζί με έναν παιδίατρο και έναν παθολόγο, μετέβησαν στη Ρουμανία ώστε να προσφέρουν αφιλοκερδώς τις πρώτες βοήθειες στις οικογένειες και στα παιδιά των ναυτικών και να τους κάνουν τις πρώτες εξετάσεις. «Στην Κωνστάντζα είδαμε 140 άτομα συνολικά, γυναίκες και παιδιά ναυτικών που βρίσκονται σε διάφορα σημεία ανά τον κόσμο», λέει ο έμπειρος γιατρός. «Εξετάσαμε από βρέφος 28 ημερών, που είχε περάσει τα σύνορα μόλις 12 ημερών, μέχρι γυναίκα 76 χρόνων. Από πλευράς υγείας τούς βρήκαμε όλους σε πολύ καλή κατάσταση, με εξαίρεση όσους αντιμετωπίζουν χρόνια προβλήματα». Με ιδιαίτερη φροντίδα έσκυψε η ομάδα των Ελλήνων γιατρών πάνω στις μωρομάνες. Βρίσκονται ούτως ή άλλως σε μια πολύ ευάλωτη στιγμή, με τις ανάγκες των μωρών τους να αλλάζουν κάθε μήνα.
«”Καλά είμαι”, μας απαντούσαν οι περισσότεροι όταν τους ρωτούσαμε πώς είναι», λέει ο κ. Τζαρδής. Σκληροί, περήφανοι, αγέρωχοι άνθρωποι, δεν άφηναν το συναίσθημα να ξεγλιστρήσει. «Ωστόσο είδαμε την απελπισία και την αβεβαιότητα στο βλέμμα τους. Δεν ήξεραν τι τους ξημερώνει, για πόσο διάστημα θα βρίσκονται εκεί, αν ποτέ θα επιστρέψουν στα σπίτια τους, αν θα είναι στη Ρωσία ή στην Ουκρανία τα σπίτια τους, αν τα σπίτια τους εξακολουθούν να υπάρχουν… Εκεί ήταν το μόνο σημείο που έβλεπες την αγωνία στα μάτια τους. Μπορεί να ήξεραν ότι οι άνδρες τους είναι ασφαλείς στο καράβι, αλλά δεν ήξεραν τι γίνεται ο αδελφός τους πίσω στο μέτωπο. Το έβλεπες ότι βρίσκονται ανάμεσα σε συμπληγάδες».
Φεύγοντας, οι γιατροί άφησαν πλήρες φαρμακείο, οδηγίες για τη χρήση των φαρμάκων, τεστ κορωνοϊού και οξύμετρα και φυσικά τα προσωπικά τους τηλέφωνα με την οδηγία να τα χρησιμοποιήσουν όποτε αισθανθούν την ανάγκη, χωρίς δεύτερη σκέψη.
