Είναι η Άννα, η Μαρία, η Κατερίνα, η Σοφία. Θύματα κακοποίησης, σεξουαλικής παρενόχλησης, βιασμού. Θα το σκεφτούν πολύ πριν καταγγείλουν τον δράστη. Μπορεί οι αστυνομικές αρχές να τις αντιμετωπίσουν με επιθετική αδιαφορία (όπως συνέβη στην Ελένη Τοπαλούδη την πρώτη φορά που βιάστηκε και το κατήγγειλε) ή να μη βρουν στήριξη από την οικογένεια, το επαγγελματικό τους περιβάλλον, την κοινότητα, όπως έχει συμβεί σε τόσες άλλες.
Αν ο θύτης είναι δημόσιο και ισχυρό πρόσωπο, θα πρέπει να το σκεφτούν ακόμη περισσότερο. Γιατί τότε θα διαπομπευθούν, θα εξευτελιστούν με διασπορά φημών και υπονοούμενων, θα κατακρεουργηθούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σε ΜΜΕ που θα αναζητήσουν φωτογραφίες τους σε προσωπικές στιγμές για να διεγείρουν τα κατώτερα ένστικτα του διψασμένου για πονηρά σενάρια κοινού.
Αν πάλι είχε ερωτική σχέση με τον θύτη, πόσο μάλλον αν ήταν σύζυγός της, τότε δύσκολα θα μιλήσει. Γιατί τα ήθελε, γιατί τον εκδικήθηκε επειδή τη χώρισε ή την απάτησε, γιατί τώρα το θυμήθηκε;, γιατί σιγά την ωραία, γιατί αυτός δεν έχει ανάγκη να πιέσει.
Το όνομα της Ελένης που κατήγγειλε τον Γεωργούλη για βιασμό και άσκηση σωματικής βίας δημοσιοποιήθηκε από ΜΜΕ, πολλά, χωρίς τη συγκατάθεση της και χωρίς η ίδια να έχει ενημερώσει αγαπημένα της πρόσωπα. Τα σχετικά «ρεπορτάζ» έδωσαν όποια πληροφορία βρήκαν εδώ και εκεί, για το επαγγελματικό της βιογραφικό, τη σχέση της με το ΠΑΣΟΚ, την προσωπική της ζωή. Και πάντα με τη φωτογραφία της δίπλα στη φωτογραφία του Γεωργούλη ώστε να δημιουργείται συνειρμός ότι υπήρξαν ζευγάρι, όπως άλλωστε κυκλοφόρησε από την πρώτη στιγμή με «απροσδιόριστες φήμες», κατά την έκφραση που υιοθέτησαν στον ΣΥΡΙΖΑ για να περιγράψουν όσα ακούγονταν εδώ και καιρό σε βάρος του ευρωβουλευτή τους.
Μα δεν ισχύει το τεκμήριο αθωότητας για τον ηθοποιό-ευρωβουλευτή;
Ασφαλώς. Αλλά ισχύει και για το θύμα, πρώτα για το θύμα.
Οι εγκληματολόγοι ξέρουν καλά ότι δεν υπάρχει βιαστής της μιας φοράς, κατ’ εξαίρεση και επειδή έτυχε. Ξέρουν επίσης ότι ο πολύ χαμηλός αριθμός βιασμών που καταγράφονται στη χώρα μας ετησίως σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο έχει να κάνει με τις καταγγελίες, όχι με τα περιστατικά.
Οι ψυχαναλυτές από την πλευρά τους ξέρουν ότι ο βιασμός δεν συνδέεται με την αδυναμία εύρεσης ερωτικής συντρόφου αλλά με μια αίσθηση ναρκισσιστικής παντοδυναμίας και διάθεση εξουσιασμού, ταπείνωσης και υποταγής της άλλης που δεν αναγνωρίζει και δεν τροφοδοτεί το φαντασιακό μεγαλείο Εκείνου.
Οι σύντροφοι του Γεωργούλη ξέρουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας τον επέλεξε για την ευρωβουλή ως αναγνωρίσιμο και γόη, όχι για την πολιτική του σκέψη, την ευρωπαϊκή παιδεία, το κύρος ή τον προοδευτισμό του.
Και η 12χρονη στον Κολωνό θα μάθει κάποια στιγμή ότι όταν την βίαζαν, ξανά και ξανά, στις Βρυξέλλες ζούσε μια γυναίκα εντελώς διαφορετική, που όμως μπορούσε να την καταλάβει.
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr
