Αφημένο έξω από τη γαλλική πρεσβεία στο Χαρτούμ βρίσκεται το αυτοκίνητο του Φαντίλ, Ελληνοσουδανού ο οποίος χθες το πρωί προσγειώθηκε με την 5μελή οικογένειά του στην Ελευσίνα. «Ηρθαν με τις παντόφλες και τα ρούχα που φορούσαν», περιγράφει στην «Κ» η μητέρα του, Ελένη Παξιβάνη. «Το σπίτι μας απέχει μόλις 500 μέτρα από την εν λόγω πρεσβεία, ωστόσο, η διαδρομή ήταν μετ’ εμποδίων, καθώς έπεφταν γύρω τους πυροβολισμοί». Η ίδια παρακολουθούσε από την Αθήνα τις εξελίξεις με κομμένη την ανάσα.
«Από το Μεγάλο Σάββατο έχω σταυρωθεί δέκα φορές», αναφέρει χαρακτηριστικά. «Είχαμε ζήσει πολλές φορές κρίσεις στο Σουδάν, καμία όμως δεν συγκρίνεται με την τωρινή», υπογραμμίζει η κ. Παξιβάνη, η οποία ζούσε παντρεμένη με Σουδανό στην αφρικανική χώρα από το 1978 ενώ είχε εργαστεί και στην πάλαι ποτέ ελληνική πρεσβεία για είκοσι χρόνια. Ο Φαντίλ, ωστόσο, περιέγραφε στη μητέρα του, που ζει κυρίως στην Αθήνα, ότι «η πόλη ήταν ένα καζάνι που έβραζε».
Ωστόσο δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα ακολουθούσε. «Θεωρούσαμε πάντοτε το πιο ασφαλές σημείο το οικοδομικό τετράγωνο που περιλαμβάνει την ελληνική εκκλησία, τη μητρόπολη, τα γραφεία της κοινότητας και το σχολείο», θυμάται η κ. Παξιβάνη, «όμως μετατράπηκε στο πιο επικίνδυνο, καθώς γειτνιάζει στη βόρεια πλευρά του με το παλάτι και το υπουργείο Εξωτερικών και στη νότια με το Γενικό Επιτελείο Στρατού και το αεροδρόμιο». Η ίδια εκτιμά πως θα χρειαστεί πολύς καιρός μέχρι να μπορέσουν να επιστρέψουν στο Σουδάν οι oμογενείς. «Κανείς δεν ξέρει τι θα βρούμε, φημολογείται ότι έχει ξεκινήσει το πλιάτσικο».
Είναι Μεγάλη Πέμπτη και ο Δημήτρης Τσάφος ετοιμάζει τη βαλίτσα του για το Σουδάν. Για τις επόμενες είκοσι ημέρες επρόκειτο μαζί με την ομάδα του να εγκαθιστά υποθαλασσίως οπτικές ίνες στο Πορτ Σουδάν. «Εχω δουλέψει στις περισσότερες αφρικανικές χώρες χωρίς κανένα πρόβλημα», αναφέρει σήμερα στην «Κ» ο έμπειρος δύτης.
Την επόμενη ημέρα, η ομάδα, που αποτελείτο από πέντε Ελληνες και έναν Πορτογάλο, έτρωγε πρωινό στο ξενοδοχείο και σχεδίαζε πρωινή εξόρμηση στην πόλη. «Είδαμε, όμως, μέσα από την τζαμαρία στρατιωτικά οχήματα να διασχίζουν τον δρόμο και ακούσαμε διάσπαρτους πυροβολισμούς, αμέσως καταλάβαμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά», περιγράφει ο 43χρονος. Η σύνδεση στο Διαδίκτυο και οι τηλεπικοινωνίες «κόβονται» τις τελευταίες τρεις ημέρες. «Μας έσωσε ένας γείτονας που έκανε hotspot».
«Είπαμε όλοι ψέματα στις οικογένειές μας, τους διαβεβαιώναμε ότι είμαστε ασφαλείς, αλλά αυτό δεν ήταν απολύτως αληθές».
Η πρώτη απόπειρα απεγκλωβισμού αποτυγχάνει. «Είχαμε οδηγία να πάμε στη γαλλική πρεσβεία, αλλά έπεφταν πυροβολισμοί και έτσι επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο».
Τη Δευτέρα τα ξημερώματα, όμως, κατόπιν συνεννόησης με την πορτογαλική πρεσβεία, ένα όχημα τους παρέλαβε από το ξενοδοχείο. «Πήραμε μια ομαδική απόφαση, τη διαδρομή την κάναμε χωρίς συνοδεία, μόνο με ένα Σουδανό οδηγό», τονίζει, «έχουμε όλοι θητεύσει στις ειδικές δυνάμεις και είμαστε εξοικειωμένοι με τη διαχείριση κρίσεων».
«Περάσαμε 40 μπλόκα»
Το Ι.Χ. περνάει από συνολικά 40 μπλόκα – αρχικά του στρατού και εν συνεχεία των παραστρατιωτικών. «Σε κάθε μπλόκο έκαναν ερωτήσεις στον οδηγό, οι παραστρατιωτικοί ήταν πιο ζόρικοι» περιγράφει, «κάποιοι εξ αυτών τον έβγαλαν από το αμάξι και άρχισαν να τον χαστουκίζουν». Πολλές σκέψεις περνούν από το μυαλό τους, αλλά σφίγγουν τα δόντια και μένουν ψύχραιμοι.
«Ηθελαν να ανάψουν το φιτίλι, αλλά εμείς δεν μπήκαμε σε αυτή τη λογική». Τελικά, καταφέρνουν να διασχίσουν τα 12 χιλιόμετρα σε δύο ώρες. Στο αεροδρόμιο τους περιμένει ένα ιταλικό μεταγωγικό αεροπλάνο. «Είπαμε όλοι ψέματα στις οικογένειές μας, τους διαβεβαιώναμε ότι είμαστε ασφαλείς, αλλά αυτό δεν ήταν απολύτως αληθές».
