Στις 7 Ιουνίου 1975 η Βουλή ψηφίζει το νέο Σύνταγμα της Ελλάδας. Μετά το δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου 1974, στο οποίο υπερψηφίστηκε η αβασίλευτη Δημοκρατία, το νέο Σύνταγμα ανακήρυσσε τη χώρα Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και όριζε ότι το θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας.
«Ενα νέο κεφάλαιο άρχισε χθες στη σύγχρονη ελληνική Ιστορία, όταν η Βουλή των Ελλήνων εψήφισε το Σύνταγμα με το οποίο και θεσμικά ολοκληρώνεται η δημοκρατία. Ετσι, από τις καταστάσεις που επέδρασαν αρνητικά στο παρελθόν, το πρόσφατο και το απώτερο, δεν απομένει τίποτε που να εμποδίζη την ανέλιξη της χώρας.
Γι’ αυτό και ο πρωθυπουργός κ. Κ. Καραμανλής καταχειροκροτούμενος από τους βουλευτάς της πλειοψηφίας διεκήρυξε: “Κύριοι Βουλευταί, επιθυμώ να σας πληροφορήσω υπευθύνως, και δι’ υμών να πληροφορήσω τον ελληνικόν λαόν, ότι αι προοπτικαί διά το μέλλον της Ελλάδος ουδέποτε εις το παρελθόν υπήρξαν καλύτεραι», έγραφε στο πρωτοσέλιδό της η «Καθημερινή» την επομένη της ψήφισης του Συντάγματος.
Υπέρ του Καταστατικού Χάρτη ψήφισαν 208 παρόντες βουλευτές της Νέας ∆ημοκρατίας, ενώ η αντιπολίτευση απείχε, καταλογίζοντας στο νέο Σύνταγμα αυταρχικές διατάξεις που διαιώνιζαν τις μετεμφυλιακές ισορροπίες, κοινοβουλευτικούς περιορισμούς και υπερεξουσίες που δίνονταν στον Πρόεδρο της ∆ημοκρατίας.
«Με δηλώσεις, ανακοινώσεις και συνεντεύξεις, οι αρχηγοί των αντιπολιτευομένων κομμάτων διεκήρυξαν ότι θα αρχίσουν αμέσως τον αγώνα για αναθεώρηση του αντιδημοκρατικού, κατά την άποψή τους, Συντάγματος.
Πάντως, όλα τα αντιπολιτευόμενα κόμματα εφρόντισαν να διακηρύξουν ότι ο αγώνας αυτός θα διεξαχθή στα πλαίσια της νομιμότητος – υπογραμμίζοντας έτσι ότι δεν τίθεται θέμα “ανενδότου αγώνος”.
»[…] Ναι μεν η υπόθεση του Συντάγματος και οι διαφωνίες περί αυτό ήσαν και παραμένουν μεγάλες, εν τούτοις δεν προσέλαβαν εκρηκτική μορφή.
Και αυτό είναι ένα τεράστιο κέρδος για την ∆ημοκρατία, δεδομένου ότι πέρα από τον πόλεμο των λέξεων, δεν φαίνεται πιθανό να επικρατήση πολιτική οξύτης στο μέλλον».
