Στις 10 Μαρτίου 1985, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής παραιτείται από το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, παρότι η θητεία του επρόκειτο να λήξει στις 15 Μαΐου. Ο λόγος ήταν η εκλογή στο προεδρικό αξίωμα του Χρήστου Σαρτζετάκη, έπειτα από αιφνιδιαστικό ελιγμό του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου.
Παρά τις διαβεβαιώσεις ότι το κυβερνών κόμμα θα πρότεινε την επανεκλογή του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην προεδρία, ο Ανδρέας Παπανδρέου αποφάσισε να προτείνει τον Χρήστο Σαρτζετάκη, πρόσωπο συμβολικό για την Αριστερά λόγω του ρόλου του ως εισαγγελέα στη δικαστική διερεύνηση της δολοφονίας Λαμπράκη.
Σε επιστολή του προς τον πρόεδρο της Βουλής Ιωάννη Αλευρά, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ανέφερε: «Κύριε Πρόεδρε, σας παρακαλώ να ανακοινώσετε στην Εθνική Αντιπροσωπεία ότι εν όψει των διαγραφομένων εξελίξεων στις οποίες δεν δύναμαι να συμπράττω, από σήμερα παύω να ασκώ τα καθήκοντά μου ως Προέδρου της ∆ημοκρατίας, παραιτούμενος του υπολοίπου της θητείας μου».
Κατά την πρωθυπουργία του Ανδρέα Παπανδρέου, η συνύπαρξή του με τον Καραμανλή ήταν σχετικά ομαλή. Ωστόσο, οι λεγόμενες υπερεξουσίες που αποδίδονταν στον Πρόεδρο της ∆ημοκρατίας βάσει του Συντάγματος του 1975, μεταξύ των οποίων το δικαίωμα διάλυσης της Βουλής ή προκήρυξης δημοψηφίσματος, εύρισκαν αντίθετο το ΠΑΣΟΚ και τον ηγέτη του.
Μάλιστα, ταυτόχρονα με την πρόταση του ονόματος του Σαρτζετάκη, ο Ανδρέας Παπανδρέου ανακοίνωσε την έναρξη της διαδικασίας αναθεώρησης του Συντάγματος, που είχε ως βασικό στόχο τον περιορισμό των υπερεξουσιών αυτών.
Ο Χρήστος Σαρτζετάκης εξελέγη οριακά Πρόεδρος της ∆ημοκρατίας συγκεντρώνοντας ακριβώς τις 180 απαραίτητες ψήφους. Η ψηφοφορία ήταν επεισοδιακή και έμεινε στην ιστορία, αφενός λόγω της αμφισβητούμενης νομιμότητας της ψήφου του εκτελούντος χρέη Προέδρου της ∆ημοκρατίας Ιωάννη Αλευρά και αφετέρου λόγω των γαλάζιων ψηφοδελτίων που ανέγραφαν το όνομα του Σαρτζετάκη και καταργούσαν ουσιαστικά τη μυστικότητα της ψήφου, καθώς διακρίνονταν μέσα στον ημιδιαφανή φάκελο.
Παρά τις δηλώσεις του Αλευρά και άλλων περί απόσυρσης του Κωνσταντίνου Καραμανλή από την πολιτική μετά την απόφασή του να «ιδιωτεύσει αφού επί τόσα χρόνια έγραψε Ιστορία», ο Καραμανλής έμελλε να επανεκλεγεί στο ύπατο πολιτειακό αξίωμα τον Μάιο του 1990.
