«Οταν άνοιγε η πόρτα έτρεχε να πέσει στην αγκαλιά μου. Για να ισορροπήσει έκανε τα χεράκια τις μπουνίτσες και φαινόταν να βάζει όλη της τη δύναμη, για να φτάσει όσο μπορούσε πιο γρήγορα. Αυτό το παιδί ξέρω πως δεν θα το βρω ποτέ πια, δεν μπορεί να γυρίσει πίσω. Ελπίζω όμως ότι αν έχω την ευκαιρία θα τα καταφέρω να φτιάξω μια σχέση μαζί της» θυμάται ο Κ.Π. Μόλις πριν λίγες ημέρες πήρε στα χέρια την απόφαση απαλλαγής του από τις κατηγορίες της σεξουαλικής κακοποίησης της κόρης του έπειτα από δύο χρόνια δικαστικής διαμάχης. Αισθάνεται δικαιωμένος;
«Ασφαλώς αλλά δεν μπορείς να πεις, αθωώθηκα δεν τρέχει τίποτα, όλα καλά. Όλα αυτά έχουν επηρεάσει το παιδί μου. Φαντάζεσαι πως νιώθει ένα παιδί που πιστεύει ότι ο πατέρας του δεν το αγαπάει; Η κόρη μου δεν βλέπει κανέναν από εμάς, ούτε τη γιαγιά της, ούτε που ξέρει ότι έχει ξαδέλφια, θείους, θείες τόσους ανθρώπους που την αγαπούν».
Πρόκειται για τον έναν από τους 16 πατεράδες οι οποίοι έχουν προσφύγει στον Άρειο Πάγο ζητώντας να διερευνηθεί το γεγονός ότι έχουν όλοι κατηγορηθεί για ασέλγεια προς τα παιδιά τους με τον ίδιο τρόπο από τις πρώην συζύγους τους και με γνωματεύσεις που έχει εκδώσει o ίδιος ψυχολόγος. Παράλληλα ο καθένας εξ αυτών έχει προσφύγει στη Δικαιοσύνη εναντίον της συζύγου του για το θέμα της κακοποίησης, αλλά η εκδίκαση των υποθέσεων προχωράει με εξαιρετικά αργά βήματα. Έως τώρα έχει εκδοθεί απόφαση για μόνο τρεις από τους 16 και οι τρεις ωστόσο είναι αθωωτικές. «Αισθάνομαι τυχερός η δική μου υπόθεση προχώρησε γρήγορα. Άλλοι τραβιούνται στα δικαστήρια για πολλά χρόνια» εξηγεί.
Το χρονικό
Ο Κ.Π. δεν έχει δει το παιδί του που σε λίγες ημέρες συμπληρώνει τα 9 του χρόνια για περισσότερο από ενάμισι χρόνο ωστόσο και νωρίτερα από όταν η μικρή ήταν 2 ετών οπότε και οι γονείς της χώρισαν, η επικοινωνία τους ήταν δύσκολη με διαρκείς προστριβές. Ακριβώς επειδή κάθε φορά που ήταν να δει το παιδί κάτι προέκυπτε, ο Κ.Π. ζήτησε να γίνουν ασφαλιστικά μέτρα ώστε να μπορεί να βλέπει το παιδί με το πλαίσιο που θα έθετε ο νόμος. Και τότε το 2020 -το παιδί ήταν πλέον 6,5 χρονών-, η μητέρα προσκόμισε στο δικαστήριο γνωμάτευση από ιδιώτη ψυχολόγο σύμφωνα με την οποία το παιδί είχε υποστεί σεξουαλική κακοποίηση. Συγκεκριμένα οι καταγγελίες για ασέλγεια αφορούσαν στην περίοδο που το παιδί ήταν 2-4 ετών.
Στο τέλος Μαΐου 2023 ο Κ.Π. με απαλλακτικό βούλευμα αθωώθηκε Μάλιστα το συγκεκριμένο βούλευμα (σ.σ. το οποίο έχει περιέλθει εις γνώσιν της «Κ») είναι αποκαλυπτικό όσον αφορά στην αξιοπιστία της γνωμάτευσης του ψυχολόγου πάνω στην οποία στηρίχθηκε η ποινική δίωξη. Όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται, ενώ ο κατηγορούμενος ζήτησε πολλές φορές την εξέταση του παιδιού από σύμβουλο ψυχικής υγείας δημοσίου φορέα «η μηνύτρια όχι μόνο δεν συνεργάστηκε αλλά και δεν συμμορφώθηκε προς τις υποδείξεις των αρμοδίων επιστημόνων και ιατρών».
Η ιδιωτική γνωμοδότηση του ψυχολόγου χαρακτηρίζεται μη πειστική καθώς ακόμα και μακροσκοπικά «πάσχει οιασδήποτε αποδεικτικής βαρύτητας, έλλειψη πρόδηλου αντικειμενικότητας και αμεροληψίας». Επιπλέον περιέχει πλήθος αξιολογικών κρίσεων όπως «σοκαριστικές αποκαλύψεις». Χαρακτηριστικό είναι επίσης πως η ανήλικη όσες φορές χρειάστηκε να καταθέσει, ήταν πάντα παρουσία του συγκεκριμένου ψυχολόγου στον οποίο απευθυνόταν όταν δεν μπορούσε να θυμηθεί κάτι παρά το ότι κάτι τέτοιο απαγορεύεται.
Ανάμεσα στα άλλα στο βούλευμα επισημαίνεται ότι υπάρχει παντελής απουσία οπτικοακουστικού υλικού (καίτοι επιβεβλημένη και εφικτή) των κατά μόνας συνεδριών με την ανήλικη ώστε να μπορεί να ελεγχθεί ο πλήρης διάλογος και ο τρόπος με τον οποίο προέκυψαν τα συμπεράσματα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η πλευρά της μητέρας μετά την αθώωση του πατέρα άσκησε έφεση ωστόσο ο εισαγγελέας εφετών απέρριψε την αίτηση.
«Θα με εμποδίσουν»
Μετά από αυτή την εξέλιξη είναι απορίας άξιο γιατί δεν παρεμβαίνει η δικαιοσύνη προκειμένου να ελεγχθεί η δράση του συγκεκριμένου ψυχολόγου.
Παρά τα όσα έχουν γίνει ο Κ.Π. δεν είναι αισιόδοξος. «Ξέρω πως αν διεκδικήσω το δικαίωμα μου να την δω, υπάρχουν τρόποι να με εμποδίσουν. Και όσο ο καιρός περνάει αποξενώνομαι όλο και περισσότερο με την κόρη μου». Άρα αδιέξοδο; «Δεν ξέρω το πιο σημαντικό για μένα είναι να μην είναι στεναχωρημένη και λυπημένη. Να μην πιστεύει ότι δεν την αγαπάω».
