Την 1η Απριλίου 1955 ξεκίνησε ο ένοπλος αγώνας της ΕΟΚΑ Β΄ στην Κύπρο, αιφνιδιάζοντας τη Βρετανία και εντείνοντας τις ανησυχίες της για ενδεχόμενο πλήγμα στο γόητρό της. Υπό αυτά τα δεδομένα, ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Χ. Μακμίλαν πρότεινε τη σύγκληση Τριμερούς Διάσκεψης (με συμμετοχή Βρετανίας, Ελλάδας και Τουρκίας) στο Λονδίνο για την επίλυση του Κυπριακού. Η Βρετανία έθετε για πρώτη φορά το Κυπριακό σε μια βάση διεθνούς και όχι αποικιοκρατικού ζητήματος.
Η «Κ» έκανε λόγο για μια «ουρανόπεμπτον ευκαιρίαν» για την Αγγλία «να παρουσιασθή ουχί ως αντίδικον μέρος εις την αγγλοελληνικήν διένεξιν, αλλ’ ως αμερόληπτος διαιτητής μιας ελληνοτουρκικής καθαρώς διενέξεως διά την Κύπρον». Εντελώς αντίθετος με τη συμμετοχή στη διάσκεψη ήταν ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος, γεγονός που αποδείκνυε την έλλειψη ενότητας. Παρ’ όλα αυτά, στις 29 Αυγούστου, οι υπουργοί Μακμίλαν, Στεφανόπουλος και Ζορλού συναντήθηκαν στο Lancaster House και πολύ γρήγορα φάνηκαν οι μεγάλες διαφορές απόψεων. Πάντως, οι διαπραγματεύσεις έπαυσαν απότομα μετά το μεθοδευμένο πογκρόμ κατά των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη, το οποίο εκδηλώθηκε στις 6-7 Σεπτεμβρίου.
