ΡΟΔΟΣ – ΑΠΟΣΤΟΛΗ. Το μεγάλο σύννεφο καπνού που ορθώνεται πάνω από τις μαυρισμένες πλαγιές, έξω από το χωριό Βάτι, ορίζει το σημείο του νέου πύρινου μετώπου στη Ρόδο. Ογδοη ημέρα και η φωτιά καίει ακόμη. Υπάρχει, όμως, και μια άλλη πιθανή απειλή. Σε μέρη που είχαν πληγεί εμφανίζονται μικροί πίδακες καπνού, ένα κουφάρι δέντρου καπνίζει σαν καμινάδα, ενώ σε κοντινή απόσταση νησίδες ανέγγιχτου πευκοδάσους αντέχουν ακόμη. Στον φιδωτό δρόμο που οδηγεί στο χωριό Λάερμα, ένα πυροσβεστικό όχημα εφοδιάζεται με νερό από υδροφόρα για να προλάβει αντίστοιχες μικροεστίες, προτού εξελιχθούν σε μεγάλες πυρκαγιές με το επόμενο φύσημα του ανέμου.
Οι αναζωπυρώσεις, όμως, που ξεφεύγουν σε άλλα σημεία, κυρίως νοτιοανατολικά του νησιού, στέλνουν ξανά τη φωτιά προς οικισμούς που είχαν κινδυνεύσει την προηγούμενη ημέρα κυκλώνοντάς τους, όπως συνέβη χθες στο Γεννάδι. Κάτοικοι που επέστρεψαν καλούνται να τους εγκαταλείψουν ξανά. Ενα αδιάκοπο κυνηγητό με τη φωτιά, η οποία μοιάζει να κάνει κύκλους στο νησί και να κατευθύνεται και πάλι προς τη θάλασσα.
Στον δρόμο που οδηγεί στο Βάτι, ένας νεαρός κτηνοτρόφος παρατηρεί τη φωτιά, είναι πρωί Τρίτης, οι φλόγες βρίσκονται ψηλά στο βουνό, σε σημεία όπου μόνο εναέρια μέσα μπορούν να πλησιάσουν. Την προηγούμενη νύχτα λέει ότι επέστρεψε στο σπίτι του στις τρεις τα ξημερώματα, καθώς προσπαθούσε μαζί με πυροσβέστες και συντοπίτες του να ανακόψει μια ακόμη αναζωπύρωση για να μην καταλήξει στα Προφίλια. Περιγράφει ότι είχαν μαζί τους τέσσερα πυροσβεστικά οχήματα και είχαν μαζευτεί δέκα αγροτικά με βυτία και 30 εθελοντές για να τους συνδράμουν και ως γνώστες της περιοχής να υποδείξουν τις κατάλληλες διαδρομές μέσα στο δάσος για να υπάρχουν δίοδοι διαφυγής. «Τη σβήναμε, προχωρούσαμε ένα μέτρο και φούντωνε πάλι πίσω μας. Προσπαθούσαμε ξανά με τις τσάπες, με ό,τι είχαμε», λέει.
Οσο μιλάμε, πιθανότατα λόγω του φαινομένου της κηλίδωσης, μια νέα εστία φουντώνει ψηλά σε λόφο μακριά από το κυρίως μέτωπο. Κάποιος ντόπιος απορεί βλέποντας τις φλόγες να ξεπετάγονται μακριά. «Πες, δεν είναι βαλτή αυτή η φωτιά;» αναρωτιέται. Εναέρια μέσα επιχειρούν για να την περιορίσουν. Πρώτα τρία Canadair πραγματοποιούν διαδοχικές ρίψεις, οι φλόγες όμως σε δευτερόλεπτα ξεπροβάλλουν ξανά. Επειτα στο ίδιο σημείο εστιάζουν τέσσερα Air Tractors, το ένα μετά το άλλο, βουτάνε όσο πιο κοντά μπορούν, προσπαθώντας να πλήξουν το νέο μέτωπο. Οσο πυκνώνει ο καπνός, καταφθάνει στον κεντρικό δρόμο ένα αγροτικό με δέκα εθελοντές. Μαντίλια στα πρόσωπα, τσάπες και φτυάρια στα χέρια. Θα έρθουν και άλλοι με τα αυτοκίνητά τους ή με μηχανάκια για να βοηθήσουν όπως μπορούν, είτε τραβώντας τις μάνικες είτε χτυπώντας τη φωτιά με κλαριά.
Τις τελευταίες ημέρες, συνήθως με καλέσματα ή συνεννοήσεις σε ομάδες του Facebook, ντόπιοι αυτοοργανώνονται και πραγματοποιούν περιπολίες στα καμένα και κατά τη διάρκεια της νύχτας, μήπως εντοπίσουν αναζωπυρώσεις. Οταν βρουν κάποιο επικίνδυνο σημείο, ρίχνουν χώμα με φτυάρια πάνω σε «καντηλάκια» που εμφανίζονται στην καμένη γη.
Χθες η φωτιά απειλούσε σπίτια περιμετρικά του Γενναδίου, καθώς πυροσβέστες, εθελοντές και ντόπιοι προσπαθούσαν να την ανακόψουν. Μέσω του «112» κάτοικοι είχαν ειδοποιηθεί να εγκαταλείψουν το Γεννάδι, καθώς και τα χωριά Πλημμύρι και Λαχανιά.
Στα Λάερμα, ένα από τα χωριά που είχαν κυκλωθεί από τη φωτιά τις προηγούμενες ημέρες, με τις φλόγες να καταστρέφουν πολλές αγροτικές αποθήκες, γεωργικό εξοπλισμό, αντλίες και εργαλεία, δεν είχαν φθάσει χθες κλιμάκια καταγραφής των ζημιών για να εκτιμηθεί το μέγεθός τους. Ενας από τους κατοίκους περιέγραψε στην «Κ» πώς το τοπικό πυροσβεστικό κλιμάκιο και ντόπιοι κράτησαν το χωριό όρθιο ενώ οι φλόγες το είχαν περικυκλώσει. «Βλέπαμε τη φωτιά από τις 18 Ιουλίου, τρεις ημέρες, να έρχεται και δεν είχαν σηκωθεί ακόμη τα μποφόρ. Μετά ήταν αργά», είπε. «Εριξα νερό στο σπίτι μου, οι φλόγες έφθασαν στις αυλές. Ηταν δραματικά. Πήγαμε στο γήπεδο του χωριού και μείναμε εκεί μέχρι τα ξημερώματα, όταν ήμασταν ασφαλείς». Ο ίδιος και η γυναίκα του εργάζονται σε ξενοδοχειακή μονάδα στο Κιοτάρι, η οποία αυτή τη στιγμή δεν λειτουργεί, και ανησυχούν πλέον και για το επαγγελματικό τους μέλλον.
Μέρος της περιοχής είχε καεί πάλι το 2008. «Καταστράφηκαν και νέα δάση, που δεν είχαν προλάβει να βγάλουν κουκουνάρια, να πέσει σπόρος για να φυτρώσουν ξανά», είπε άλλος κάτοικος στα Λάερμα. «Τι θα απογίνει αυτό το δάσος;».
