Στις 19 Μαρτίου 1987, το τουρκικό ερευνητικό πλοίο «Σισμίκ» έπλευσε σε περιοχές του Αιγαίου που βρίσκονταν εντός των ορίων της υφαλοκρηπίδας των ελληνικών νησιών, την οποία δεν αναγνώριζε η τουρκική κυβέρνηση. Η κίνηση της Τουρκίας παραβίαζε ευθέως το πρωτόκολλο της Βέρνης και σήμανε την έναρξη οξύτατης ελληνοτουρκικής κρίσης.
«Η Ελλάδα κάλεσε χθες επίσημα την Τουρκία να συγκατανεύσει όπως παραπεμφθεί η διαφορά για την οροθέτηση της υφαλοκρηπίδος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Την πρόσκληση αυτή η κυβέρνηση την απηύθυνε σε μια στιγμή, όπου οι σχέσεις των δύο χωρών διέρχονται μια νέα περίοδο κρίσεως, την οποία προσδιορίζουν: α) Η έξοδος του τουρκικού σεισμογραφικού σκάφους “Σισμίκ” για έρευνες στο Αιγαίο. β) Η εξαιτίας του “Σισμίκ” ιδιαίτερη αύξηση των μέτρων επαγρυπνήσεως σε μονάδες και των τριών κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων. γ) Η σύσκεψη υπό την προεδρία του κ. Ανδρέα Παπανδρέου στο Καστρί, στην οποία αποφασίσθηκε μεταξύ άλλων η ενημέρωση του Γεν. Γραμματέως του ΟΗΕ και του προέδρου του Συμβουλίου Ασφαλείας επί του όλου θέματος και η ενημέρωση των πολιτικών αρχηγών από τον αντιπρόεδρο της κυβερνήσεως κ. Ι. Χαραλαμπόπουλο».
Η κυβέρνηση Παπανδρέου χειρίστηκε την κατάσταση με αποφασιστικό τρόπο, θέτοντας τις Eνοπλες Δυνάμεις σε ετοιμότητα και στέλνοντας σχεδόν το σύνολο του ελληνικού στόλου στο Αιγαίο, ενώ ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου δήλωνε: «Εμείς θα παρεμποδίσουμε αυτήν ακριβώς τη δραστηριότητα (του “Σισμίκ”). Το “παρεμποδίσουμε” όχι με λόγια, φυσικά, γιατί δεν παρεμποδίζεται με λόγια…». Ο Τούρκος επιτελάρχης απαντούσε ότι σε τέτοια περίπτωση έμπρακτης παρεμπόδισης από την Ελλάδα, η Τουρκία θα έδινε «απάντηση χωρίς κανένα δισταγμό». Τελικώς, το τουρκικό πλοίο υποχώρησε και η Ελλάδα κατάφερε να ματαιώσει τη θεμελίωση ενός τουρκικού τετελεσμένου στην υφαλοκρηπίδα.
