Από τη στιγμή που η Κριστίν «Μπέο» Γουλφ θα απογειώσει το F-35 οι παριστάμενοι στην αεροπορική βάση της Τανάγρας θα μείνουν αρκετή ώρα με τα βλέμματα καρφωμένα στον συννεφιασμένο ουρανό της πρώτης μέρας του φθινοπώρου, για να δουν το ευέλικτο αεροσκάφος να πραγματοποιεί ελιγμούς μάχης που κόβουν την ανάσα.
Είναι οι δοκιμές της Αμερικανίδας πιλότου πριν από την επίσημη έναρξη του «air show» στο πλαίσιο της Athens Flying Week. Κάποιος λέει πως τα εισιτήρια για το σόου εκτοξεύτηκαν όταν ανακοινώθηκε η συμμετοχή των αμερικανικών F-35 και άπαντες οι δημοσιογράφοι περιμένουν να προσγειωθεί η ταγματάρχης Γουλφ για να μοιραστεί τη σπάνια (στην Ελλάδα) εμπειρία μιας γυναίκας που περιδινείται στους αιθέρες σαν να πιλοτάρει το ποδήλατό της στους δρόμους της Τασκαλούζα.
Πώς ξεκίνησε
Στην Τασκαλούζα, στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα, η γνωστή και με το προσωνύμιο «Μπέο» ταγματάρχης –αναφορά στο πολεμικό έπος του «Μπέογουλφ»– σπουδάζει χημικός μηχανικός και αποφασίζει να ακολουθήσει τα χνάρια του πατέρα της που υπηρετούσε στην πολεμική αεροπορία των ΗΠΑ, μόνο αφού κλείσει τα είκοσί της χρόνια.
«Ημουν πολύ εξοικειωμένη με τα αεροπλάνα, αλλά δεν ήταν κάτι με το οποίο ήθελα να ασχοληθώ από μικρή», λέει στην «Κ». Η Γουλφ δεν μοιάζει να πιστεύει ότι είναι κάποιου είδους εξαίρεση οι εκπληκτικές ικανότητές της στο πιλοτάρισμα, παρότι ακριβώς εξαιτίας αυτών των ικανοτήτων επωμίζεται την ανάδειξη των μαχητικών αεροσκαφών στα πέρατα του κόσμου. Αλλά δεν μένει σε αυτό.
Αγώνας κατά στερεοτύπων
«Η δουλειά μου εδώ είναι να αλλάζω τις αντιλήψεις του κόσμου, να τους δείχνω μια διαφορετική εικόνα για τα πράγματα που είναι δυνατόν να συμβούν», λέει σχολιάζοντας τα έμφυλα χαρακτηριστικά του επαγγέλματός της.
Ημουν πολύ εξοικειωμένη με τα αεροπλάνα, αλλά δεν ήταν κάτι με το οποίο ήθελα να ασχοληθώ από μικρή.
«Στις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις έχουμε γυναίκες πιλότους τα τελευταία τριάντα χρόνια. Παρότι δεν είναι κάτι καινούργιο, εκπροσωπούν ακόμα ένα μικρό ποσοστό της κοινότητάς μας. Δεν υπάρχει καμία διαφορά με τους άνδρες συναδέλφους τους και αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό μήνυμα που πρέπει να συνεχίζει να διαχέεται», λέει.
Αν και οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις είναι ικανές να ξεπερνούν στερεότυπα, σύμφωνα με τη Γουλφ, οι γυναίκες συνάδελφοί της συνεχίζουν να διεκδικούν την επαγγελματική τους θέση στο στράτευμα. «Δώσαμε πολλούς αγώνες ειδικά την τελευταία δεκαετία για να αλλάξουμε τις διαμορφωμένες δυναμικές. Ο στρατός όμως ξέρει πολύ καλά να είναι μια κοινότητα που βασίζεται κυρίως στις ικανότητες του ατόμου. Αν μπορείς να κάνεις εξίσου καλά τη δουλειά με τον συνάδελφό σου, δεν ενδιαφέρεται για το ποιος είσαι και πώς μοιάζεις. Γιατί το σημαντικό είναι να μπορούμε να πάμε όλοι μαζί στη μάχη και να κρατήσουμε ο ένας τον άλλον ασφαλή», λέει και συνεχίζει: «Υπάρχουν ακόμα πολύ συγκεκριμένα στερεότυπα στην κουλτούρα μας και η αλλαγή των καλά εδραιωμένων αντιλήψεων μπορεί να είναι μια πολύ αργή διαδικασία. Μπορείς σήμερα να είσαι έγκυος και μάχιμη –εκτός αν σου πει διαφορετικά ο γιατρός σου– αλλά αυτό δεν το ξέρουν πολλοί», λέει.
«Τζάνκι αδρεναλίνης»
Το F-35 της Γουλφ δεν πετάει απλώς. Πραγματοποιεί ελιγμούς, γυρίσματα, περιδινήσεις σαν ψεύτικο αεροπλανάκι και η Γουλφ δέχεται στην Τανάγρα επευφημίες που καλύπτονται από τον μπάσο εκκωφαντικό βρυχηθμό του αεροσκάφους της. «Οταν είσαι ψηλά μένεις μόνος με τον μικρόκοσμό σου και δεν αντιλαμβάνεσαι οτιδήποτε και αν συμβαίνει στη γη, το οποίο είναι καλό πράγμα», περιγράφει στην «Κ». «Γιατί προκειμένου να είσαι ασφαλής πρέπει να είσαι συγκεντρωμένη σε αυτό που κάνεις. Αλλά στις επιδείξεις, όταν χαμηλώνω το αεροσκάφος, παρατηρώ τους ανθρώπους να ευχαριστιούνται με το σόου και αυτό με γεμίζει ικανοποίηση. Κάνουμε παρόμοιες μανούβρες και ακολουθούμε τις ίδιες τακτικές όπου και αν πηγαίνουμε, αλλά οι εξωτερικές συνθήκες διαφέρουν: διαφορετικό τερέν, άλλα εμπόδια. Στόχος μας είναι να αναδείξουμε τις δυνατότητες του αεροσκάφους αλλά και τη δική μας τεχνική», λέει.
Περιγράφοντας τον εαυτό της ως «τζάνκι αδρεναλίνης», αποκαλύπτει ότι της αρέσουν τα ρόλερ κόστερ, αλλά δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με τα γρήγορα αμάξια.
Στον αέρα έχει φοβηθεί ελάχιστα, μόνο σε περιπτώσεις πολύ ισχυρών ανέμων και περιορισμένης ορατότητας.
Σκέφτεται πως το μέλλον της αεροπορίας θα διαθέτει μεγαλύτερη αυτονομία και πως οι τεχνολογικές καινοτομίες που εφαρμόζονται σήμερα στον στρατό θα βρουν τα επόμενα χρόνια τη θέση τους στην παγκόσμια πολιτική αεροπορία. Αλλά το μήνυμα της Κριστίν Γουλφ είναι να παρακινήσει τα μικρά παιδιά και ιδίως τα κορίτσια να εξοικειωθούν με τα αεροπλάνα από νωρίς. «Οι γυναίκες μπορούν να πετάξουν αεροπλάνα», λέει με βλέμμα που ξέρει ότι δηλώνει την προφανή αλλά και ακόμα δύσκολη στην ευρεία σύλληψη αλήθεια. Οσοι πάντως έχουν τη δυνατότητα να τη δουν να σκίζει τους ουρανούς της Τανάγρας, θα καταλάβουν.
