Η Ελένη Ψυχούλη κοιτούσε έξω από το παράθυρό της αλλά δεν έβλεπε τίποτα. Ηταν εντελώς βέβαιη ότι το σπίτι της στον Πλατανιά του νότιου Πηλίου είχε μια μικρή αυλή, αλλά χθες δεν μπορούσε να τη δει. Ηταν ακόμα εκεί ή είχε παρασυρθεί από το νερό; Σαν ο ουρανός να είχε ρίξει μια παχιά γκρίζα κουρτίνα γύρω από το σπίτι, τόσο πολύ έβρεχε, με τέτοια μανία.
«Δεν έχουμε ορατότητα ούτε στο ένα μέτρο», μας έλεγε στο τηλέφωνο, καταναλώνοντας λίγη ακόμα μπαταρία – το ρεύμα είχε κοπεί από νωρίς. «Σαν να είμαστε στη θάλασσα». Κάθε σπίτι ένα νησί, αποκομμένο από τον γείτονα, τον συγγενή, τις αρχές. «Δεν μπορεί κανένας να έρθει να μας βοηθήσει», έλεγε η κ. Ψυχούλη.
Είχε βγει η θάλασσα στη στεριά ή είχε κυλήσει ολόκληρο το Πήλιο στο νερό; Υπήρχαν στιγμές που δεν μπορούσες να είσαι σίγουρος. Οινοποιοί στο ορεινό Πήλιο δεν μπορούσαν να προσεγγίσουν τα αμπέλια τους. Κάποιοι δεν είχαν ακόμα μαζέψει τα σταφύλια, ο κόπος τους παρασύρθηκε από τον χείμαρρο. Τα ποτάμια κατέβαζαν πλάκες που είχαν αποκολληθεί από τις αυλές. «Τα φαράγγια κατεβάζουν πολύ νερό και όλα καταλήγουν στις παραλίες», είπε στην «Κ» ο κ. Αλέξανδρος Λεβέντης, ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου Κεντρικόν στον Αη Γιάννη, προσπαθώντας να μας δώσει μια εικόνα της κατάστασης.
«Είχε πολύ καιρό να βρέξει, ήταν στεγνά. Ολη αυτή η ξεραΐλα δεν μπορούσε να απορροφήσει τόσο νερό. Εριξε πολύ νερό πάνω στο βουνό. Τα ξύλα μπούκωναν τις γωνίες, το νερό άρχισε να φεύγει από όπου μπορούσε. Τα ρεματάκια τα μικρά έγιναν ποτάμια και έπεσαν σε επιχειρήσεις». Τις μεγαλύτερες ζημιές έχει υποστεί ένα ξενοδοχείο αριστερά στο λιμάνι και ένα εστιατόριο δίπλα στο φαράγγι. «Και από την άλλη μεριά το ποτάμι φούσκωσε και ανέβηκε στον δρόμο. Τα αυτοκίνητα στο πάρκινγκ μετακινήθηκαν, ένα έπεσε στο φαράγγι και έφυγε στη θάλασσα».
«Πώς θα φτάσει βοήθεια στο ανατολικό Πήλιο; Το βουνό χωρίζεται σε φαράγγια και ποτάμια που κατεβαίνουν κάθετα».
Ο κ. Λεβέντης ανησυχούσε χθες για την απομόνωση του χωριού από το υπόλοιπο Πήλιο. «Το θέμα είναι ότι δεν μπορούν να έρθουν ερπυστριοφόρα να βοηθήσουν τον κόσμο. Πώς θα φτάσει βοήθεια στο ανατολικό Πήλιο; Το βουνό χωρίζεται σε φαράγγια και ποτάμια που κατεβαίνουν κάθετα. Ολα τα χωριά στο ανατολικό μπλοκ έχουν διαφορετικούς δρόμους προς την παραλία. Για να αλλάξεις παραλία πρέπει να ανέβεις και να ξανακατέβεις. Ούτε από τη θάλασσα είμαστε προσβάσιμοι…».
Από το πρωί οι επισκέπτες του ξενοδοχείου ρωτούσαν αν μπορούν να μετακινηθούν. Οι υπεύθυνοι τους έλεγαν πως όχι, δεν είναι ασφαλές. Κάποιοι έμειναν αναγκαστικά ακόμα ένα βράδυ. «Πόσο ψύχραιμος να είσαι όταν έχεις παιδί και δεν μπορείς να πας ούτε μέχρι το Κέντρο Υγείας στη Ζαγορά; Λένε ότι και οι επόμενες δύο ημέρες θα είναι έτσι. Ο Θεός να μας φυλάει». Η κ. Ηρώ Πρώια, που επίσης διατηρεί ξενώνα στον Αη Γιάννη, φοβήθηκε χθες όταν είδε τουρίστες να προσπαθούν να απεγκλωβίσουν τα αυτοκίνητά τους. «Ευτυχώς τους σταματήσαμε έγκαιρα», λέει στην «Κ». «Ολοι είναι ασφαλείς στα δωμάτιά τους. Δεν έχουμε επικοινωνία με χωριανούς, δεν δουλεύουν κινητά, δεν δουλεύουν σταθερά, δεν έχει Ιντερνετ και έχει πέσει το ρεύμα». Ο δρόμος έξω από το ξενοδοχείο είναι ανοιχτός. «Και; Να πάει πού;».
Σε άλλα χωριά, όπως στις Μηλιές, δεν είχε ούτε νερό. «Εχει περάσει λάσπη», λέει ο Γιώργος Λιάντος στην «Κ». Ο ίδιος περιέγραφε σε αναρτήσεις του χθες τα ξημερώματα στους φίλους του την κατάσταση: «Παιδιά, το τι ρίχνει αυτή τη στιγμή στο Πήλιο δεν λέγεται. Μιλάμε για φαινόμενο». Το ίδιο θα μας έλεγε χθες στο τηλέφωνο και ο Μιχάλης εκ των συνιδρυτών του καναλιού TechitSerious στο YouTube που ζει στον Βόλο. «Από τις αστραπές ήταν σαν να μη νύχτωσε ποτέ μέχρι το πρωί. Το πρωί διαπιστώσαμε μεγάλες πλημμύρες στο κέντρο. Αργότερα γέμισαν οι χείμαρροι που δεν ξεχείλιζαν ποτέ. Αλλά από ένα σημείο και μετά έβρεχε όλο και περισσότερο, με αποτέλεσμα όλοι οι δρόμοι του κέντρου να πλημμυρίσουν και να γεμίσουν χώμα και φερτά υλικά. Γέμισε λάσπη όλο το πολεοδομικό συγκρότημα του Βόλου, από Νέα Ιωνία μέχρι λιμάνι». Η απαγόρευση κυκλοφορίας τηρήθηκε έως ένα σημείο. «Ο κόσμος πήγε να σώσει τις περιουσίες του. Τι να κάνει, να μην πάει;». Δεκάδες ισόγεια καταστήματα γέμισαν λάσπη.
Η δημοσιογράφος Νανά Δαρειώτη για κακή της τύχη βρισκόταν στον Βόλο για ένα συνέδριο. Τελικά βρέθηκε ανταποκρίτρια σε εμπόλεμη ζώνη. «Κανείς μας δεν μπόρεσε να κοιμηθεί από τις βροντές χθες (σ.σ. προχθές)», μας είπε. Την άλλη μέρα επιχείρησε να ψωνίσει τρόφιμα από το σούπερ μάρκετ απέναντι. «Οσο ήμουν μέσα έσκασε ο ποταμός και πλημμύρισε το ισόγειο. Το προσωπικό εξαφανίστηκε για να σώσει ό,τι γινόταν. Για να περάσω απέναντι σήκωσα το παντελόνι ως το γόνατο». Αποκλεισμένη στο Αirbnb της, παρατηρούσε τους υπαλλήλους στο παρακείμενο διαγνωστικό κέντρο να κάνουν οχυρωματικά έργα, αυτοκίνητα να βουλιάζουν στη λάσπη, εικόνες από έργο καταστροφής.
Οπως θα μας έλεγε και η Ελένη Ψυχούλη, «είμαι 60 χρόνων, τέτοιο πράγμα δεν έχω ξαναδεί. Ενα θα σας πω, αν έρθει προς τα εκεί, κλειστείτε στα σπίτια σας».
