«Είναι δυνατόν να εκμεταλλεύεσαι κάποιον όταν διψάει;» αναρωτιέται ο Ανέστης Σκουλάκος. Την ώρα που το εμφιαλωμένο νερό μετατρεπόταν στο πιο πολύτιμο αγαθό στις πλημμυρισμένες περιοχές της Μαγνησίας και του Κάμπου και τα φαινόμενα της αισχροκέρδειας άρχιζαν να κάνουν την εμφάνισή τους, με την εξάδα να κοστίζει ακόμα και 8 ευρώ, τα μέλη του Συλλόγου Αλβανικής Νεολαίας Λαμίας, σκέφτηκαν πως έπρεπε να δράσουν άμεσα.
«Είδαμε τις καταγγελίες που έκανε ο κόσμος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μιλήσαμε και με φίλους μας σε Βόλο και Καρδίτσα και οργανωθήκαμε γρήγορα», περιγράφει ο κ. Σκουλάκος, αντιπρόεδρος του συλλόγου.
Την περασμένη Παρασκευή το πρωί, ο ίδιος επισκέφτηκε ένα σούπερ μάρκετ στη Λαμία και τους εξήγησε τι ήθελε να κάνει ο σύλλογος. Η ανταπόκριση ήταν θετική.
«Ο ιδιοκτήτης μάς έκανε μια πολύ καλή τιμή για τις εξάδες με τα μικρά νερά. Δώσαμε 235 ευρώ για 1.680 μικρά μπουκαλάκια νερού. Αγοράσαμε όσες εξάδες χωρούσε το επαγγελματικό μου φορτηγάκι. Είμαι οικοδόμος στο επάγγελμα. Τα χρήματα τα βάλαμε εμείς, 20 ευρώ ο καθένας δώσαμε, δεν είναι και τίποτα σπουδαίο», λέει ο ίδιος με πολύ σεμνό ύφος για αυτή τη μικρή μεν πρωτοβουλία, αλλά με αξία πραγματική και συμβολική, την οποία πήρε, μαζί με τα άλλα μέλη του συλλόγου. Στη συνέχεια, ο κ. Σκουλάκος κάλεσε στη γραμματεία του δήμου Καρδίτσας.
«Τους είπαμε ότι είμαστε ο Σύλλογος Αλβανικής Νεολαίας Λαμίας και θέλουμε να προσφέρουμε νερό. Αφού μας ευχαρίστησαν μας υπέδειξαν να τα αφήσουμε στο πρώην στρατόπεδο Λουμάκη στην Καρδίτσα», διηγείται ο κ. Σκουλάκος.
Την επόμενη μέρα το πρωί ο ίδιος ταξίδεψε μαζί με άλλα δύο μέλη του συλλόγου στην Καρδίτσα- η εθνική οδός ήταν ανοιχτή μέχρι εκείνο το σημείο.
Στο στρατόπεδο, ένας υπάλληλος κατέγραψε τις εξάδες με νερά, όπως και τα άλλα είδη βοήθειας που κατέφταναν, από αντίστοιχες πρωτοβουλίες, στο σημείο. «Είδαμε από τα social media και μας το επιβεβαίωσαν και οι φίλοι μας που ήταν εκεί, ότι τα νερά μοιράστηκαν σε αυτούς που έπρεπε».
Σημειώνεται πως σύμφωνα με τον κ. Σκουλάκο, ο Γιάννης Οικονόμου, υπουργός Προστασίας του Πολίτη, ο οποίος εξελέγη βουλευτής στο νομό Φθιώτιδας, κάλεσε τα μέλη του συλλόγου για να τα ευχαριστήσει για την πράξη τους.
«Ο σύλλογος συγκέντρωσε τότε 3.500 ευρώ»
Ο σύλλογος Αλβανικής Νεολαίας Λαμίας ιδρύθηκε στις αρχές του έτους και αριθμεί περίπου 150 άτομα. «Τα μέλη του είμαστε από 20 έως 40 ετών και μένουμε σε διάφορες περιοχές της Φθιώτιδας, Λαμία, Στυλίδα, Καμένα Βούρλα αλλά και σε χωριά του νομού» εξηγεί ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου, προσθέτοντας πως οι περισσότεροι είναι οικοδόμοι στο επάγγελμα, ωστόσο, συμμετέχουν και άνθρωποι με καταστήματα και επιχειρήσεις.
Ενας από τους βασικούς λόγους ίδρυσης του συλλόγου είναι η προσφορά σε πολίτες που έχουν ανάγκη αλλά και η οργάνωση των Αλβανών που ζουν στην Ελλάδα, για να συζητούν και να προωθούν στους αρμόδιους τα προβλήματα τους. Την πρώτη φορά που βοήθησαν με οργανωμένο τρόπο έναν συμπολίτη τους, ήταν όταν το παιδί μιας οικογένειας από την Αλβανία χρειάστηκε να μεταβεί για μια εγχείρηση αλλά και για χημειοθεραπείες στην Ιταλία. Ο σύλλογος συγκέντρωσε τότε 3.500 ευρώ.
Σε αυτό το σημείο, ο κ. Σκουλάκος τονίζει πως παρά τα πολλά χρόνια της παρουσίας των Αλβανών στη χώρα μας, οι σύλλογοι που έχουν, είναι ακόμα λίγοι. «Πρέπει να οργανωθούμε καλύτερα για να προωθούμε τα προβλήματα μας, αλλά και για να συνεισφέρουμε. Αν τώρα για παράδειγμα είχαμε περισσότερα μέσα, θα είχαμε πάει με νταλίκα περισσότερα νερά στη Θεσσαλία» σημειώνει.
Τα προβλήματα παραμένουν
Ο κ. Σκουλάκος, θυμάται ακόμα καλά την περίοδο που ήρθε στη χώρα μας.
«Ημουν 15 χρονών και έφτασα στην Ελλάδα από το Μπόγκραντες, περνώντας μέσα από τα βουνά της Καστοριάς. Για τρία χρόνια έμεινα στη θεία μου. Οι γονείς μου έμειναν πίσω» περιγράφει, σημειώνοντας πως τότε ακόμα ο ρατσισμός των Ελλήνων απέναντι στους Αλβανούς ήταν υπαρκτός, παρά τη δεκαετή ήδη τότε παρουσία των Αλβανών στην Ελλάδα.
«Πήγαινα σε καφετέρια της Λαμίας και δεν με σέρβιραν καφέ. Ο άνθρωπος που δούλευε εκεί μου έλεγε: “το αφεντικό μου έχει πει να το κάνω”», θυμάται ο κ. Σκουλάκος.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ο ρατσισμός αποτελεί σχεδόν πια παρελθόν για τους Αλβανούς. Οπως λέει: «Δεν αντιμετωπίζουμε πια χλευασμό και δεν κοιμόμαστε σε νάιλον και σε χωράφια, αλλά στα σπίτια που φτιάξαμε με τον κόπο μας. Αντιμετωπίζουμε όμως άλλα μεγάλα προβλήματα στην καθημερινότητα μας. Είμαστε φορολογούμενοι πολίτες, λαός της δουλειάς, οικογενειάρχες και συνεπείς με όλες τις υποχρεώσεις μας ως πολίτες της Ελλάδας, όμως στερούμαστε πολλά».
Ο κ. Σκουλάκος αναφέρει για παράδειγμα την άδεια παραμονής, η οποία αποδίδεται καθυστερημένα στους Αλβανούς που ζουν στην Ελλάδα. «Είμαι 22 χρόνια στη χώρα και συνεχίζω να κυκλοφορώ με βεβαιώσεις παραμονής. Με την προσωρινή βεβαίωση που παίρνω μέχρι να εκδοθεί η κανονική, δεν μπορώ να επισκεφτώ τον αδελφό μου που έφυγε μετανάστης στο Βερολίνο. Τα δύο παιδιά μου, δύο και έξι χρονών, γεννήθηκαν εδώ και έχουν και αυτά άδεια παραμονής» περιγράφει.
Αναφέρει ακόμα πως ο αδελφός του, με μόλις πέντε χρόνια παραμονής στη Γερμανία ψηφίζει στις τοπικές εκλογές. «Εγώ δεν έχω ψηφίσει ποτέ στην Ελλάδα, ούτε σε εθνικές, ούτε σε αυτοδιοικητικές εκλογές».
Παρόλα αυτά, το αίσθημα της αλληλεγγύης προς τους συμπολίτες του σε όλη την Ελλάδα, όπως και προς τα υπόλοιπα μέλη του συλλόγου τους, παραμένει ζεστό.
Οπως λέει χαρακτηριστικά: «Το κάναμε από καρδιάς και ήταν λίγο μπροστά σε όλα αυτά που χρειάζονται οι άνθρωποι που καταστράφηκαν οι περιουσίες τους. Το κάναμε όμως και γιατί στον μεγάλο σεισμό του 2019 στην Αλβανία, η Ελλάδα βοήθησε πολύ τους Αλβανούς να σταθούν στα πόδια τους. Αυτό δεν το ξεχνάμε».
