«Επεσα μυριάδες φορές και ξανασηκώθηκα, κέρδισα ορισμένες μάχες και έχασα σε περισσότερες, έκλαψα αλλά και χαμογέλασα… Κυρίως, όμως, έμαθα να τιμώ το δώρο της ζωής μέσα από τις ουλές που μου άφησε το διάβα της». Με αυτά τα λόγια ευχαριστούσε τον Ιούλιο του 2019, λίγο μετά τα γενέθλιά της, τους διαδικτυακούς της φίλους η Εύη Ανδρεαδάκη, που έχασε τη ζωή της στη Λιβύη ως μέλος της ανθρωπιστικής αποστολής. Η 40χρονη σμηναγός και νοσηλεύτρια στο 251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας είχε βιώσει από νωρίς την απώλεια και είχε μάθει να εκτιμά τη ζωή.
Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης η Εύη μιλούσε ανοιχτά για τις πληγές που την καθόρισαν. «Στην ερώτηση γιατί διάλεξα την Αεροπορία πάντα απαντώ ότι ήμουν προορισμένη να την υπηρετήσω πριν ακόμα γεννηθώ…» έγραφε σε ανυποψίαστο χρόνο, «ένας μεγάλος άνδρας, όπως ο αείμνηστος θείος μου, σε γαλουχεί με υψηλά ιδεώδη όχι μόνο με τον ενάρετο βίο του, αλλά κυρίως με τον “ευκλεή θάνατο” που επιλέγει…». Ο Βασίλης Ανδρεαδάκης, ανθυποσμηναγός της Πολεμικής Αεροπορίας, γεννηθείς το 1954 στο Ηράκλειο της Κρήτης, αποφοιτά από τη Σχολή Ικάρων τον Ιούνιο του 1979. Ενα χρόνο αργότερα χάνει τη ζωή του στη διάρκεια διατεταγμένης αποστολής, καθώς το αεροσκάφος του παρουσιάζει βλάβη. Ο πύργος ελέγχου τον διατάζει να εγκαταλείψει το αεροσκάφος, όμως ο νεαρός πιλότος δεν υπακούει, για να προστατεύσει τους κατοίκους της Λαμίας (σ.σ. αν το εγκατέλειπε, το σκάφος θα έπεφτε σε κατοικημένη περιοχή).
«Προορισμένη να υπηρετήσω την Αεροπορία πριν ακόμα γεννηθώ», έγραφε η σμηναγός Εύη Ανδρεαδάκη, που μιλούσε ανοιχτά για τις πληγές που καθόρισαν τη ζωή της.
Η Εύη δεν θα γνωρίσει ποτέ τον θείο της, μεγαλώνει όμως με το παράδειγμα της ηρωικής του πράξης. Η οικογένεια, θέλοντας να κρατήσει ζωντανή τη μνήμη του, βαπτίζει τον μεγάλο αδελφό της Εύης, Βασίλη. Στα 22 του ο Βασίλης σκοτώνεται σε τροχαίο στην παραλιακή βυθίζοντας την οικογένειά του στο πένθος. «Ο μεγάλος μου αδελφός και εγώ… μου υποσχέθηκε ότι θα ήμαστε πάντα μαζί…» έγραφε η Εύη στον λογαριασμό της στο Facebook δημοσιεύοντας φωτογραφίες από τα παιδικά τους χρόνια.
Η νεαρή γυναίκα, παρά τα πολλαπλά πλήγματα, χαράσσει μια αξιοπρόσεκτη επαγγελματική πορεία. Ιδιαίτερα επιμελής, μετά τις βασικές της σπουδές, ολοκληρώνει άλλα τρία μεταπτυχιακά προγράμματα. «Κάθε επιτυχία είναι αφιερωμένη στο πρόσωπο εκείνο που δεν παρίστατο σε καμία από τις τέσσερις ορκωμοσίες μου… κι όμως έστεκε κοντά μου σε κάθε ξενύχτι και αγωνία, φύλακας άγγελος». Η Εύη Ανδρεαδάκη ανεβαίνει στην ιεραρχία και χαίρει μεγάλης εκτίμησης στο επαγγελματικό της περιβάλλον. «Υπηρέτησα κάτω από τις διαταγές σου σαν απλός στρατιώτης, συνεργαστήκαμε άψογα, δεν θα ξεχάσω ποτέ τα γέλια μας», γράφει συντετριμμένος ένας υφιστάμενός της. Τον περασμένο Δεκέμβριο, στο Παρίσι, παντρεύεται τον εκλεκτό της καρδιάς της. «Οταν η αγάπη σε καλεί, ακολούθησέ την» έγραφε.
«Νόμιζε ότι είχε αφήσει τα δύσκολα πίσω της», λέει στην «Κ» με πικρία η νονά της, κ. Βάσω Μόραλη, που ακόμα δεν μπορεί να πιστέψει το τέλος που επεφύλασσε η ζωή στην αγαπημένη της Εύη. «Ηταν ένας πολύ φωτεινός άνθρωπος, είχε όλη τη ζωή μπροστά της…».
