Με ένα ζεϊμπέκικο, ένα νησιώτικο και το συρτάκι του Ζορμπά –στην καρδιά της Νέας Υόρκης– αποχαιρέτησε την αστυνομία, στην οποία υπηρέτησε συνολικά επί 29 χρόνια, ο ομογενής διοικητής της Κ9, Τζον Πάππας. «Κάθε στίχος του τραγουδιού “Εγώ είμαι Ελληνας” μιλάει στην ψυχή μου γιατί περιγράφει την καριέρα μου», λέει συγκινημένος στην «Κ».
«Το αφιέρωσα στους γονείς μου που γεννήθηκαν στη Ναύπακτο και ειδικά στον πατέρα μου, ενώ το νησιώτικο στα παιδιά και στη Χιώτισσα γυναίκα μου», προσθέτει ο ίδιος. «Τα παιδιά μου αιφνιδιάστηκαν, γιατί δεν συνηθίζω τον χορό», ομολογεί. Στην εκδήλωση εκφωνήθηκαν χαιρετισμοί από διοικητές άλλων μονάδων Κ9 στην Ευρώπη, με τους οποίους ο Ελληνας διοικητής συνεργαζόταν, όπως βέβαια και έπαινοι για τον πολυμήχανο χαρακτήρα του, δεδομένου ότι υπήρξε ο μακροβιότερος διοικητής μιας καινούργιας, πριν από 18 χρόνια μονάδας, την οποία διοικούσε μέχρι τώρα.
Το ταξίδι στις ΗΠΑ
Η οικογένεια Παπαγιαννοπούλου μεταναστεύει στη Νέα Υόρκη το 1967 και εν συνεχεία αποκτά δύο παιδιά. «Στο σπίτι μιλούσαμε μόνο ελληνικά, όταν πήγα στο νηπιαγωγείο έπαθα σοκ». Η οικογένεια έρχεται κάθε ένα-δύο χρόνια στη Ναύπακτο για διακοπές. Ο πατέρας του ανοίγει το «Embassy Flowers» στο Μανχάταν, η μαμά του δουλεύει ως μοδίστρα.
«Εγώ από μικρός έπαιζα με περίστροφα, όταν τους ανακοίνωσα ότι θέλω να γίνω αστυνομικός, ήταν αντίθετοι, ειδικά η μητέρα μου· ήθελαν να αναλάβω το μαγαζί», απαντά στο εύλογο ερώτημα. «Δεν τους αδικώ, τη δεκαετία του ’90 στη Νέα Υόρκη γίνονταν 2.300 φόνοι τον χρόνο». Ως νεαρός ο Τζον σπουδάζει διοίκηση επιχειρήσεων, εργάζεται στο ανθοπωλείο και είναι εθελοντής βοηθός αστυνομικού, ήδη από την εφηβεία. Η πίεση αλλά και η κούραση είναι μεγάλη. «Στενοχωριόμουν πολύ γιατί δεν προλάβαινα να βλέπω την κοπέλα μου, τη Δέσποινα, που είναι η σημερινή μου γυναίκα», εξομολογείται. «Είμαστε μαζί από τότε που εγώ ήμουν 17 και εκείνη 15, στάθηκε πάντοτε δίπλα μου βράχος». Μετά την αποφοίτηση ο Τζον εντάσσεται στη Σιδηροδρομική Αστυνομία και το 1997 ξεκινάει να φοιτά στην αστυνομική ακαδημία και προσλαμβάνεται στο αστυνομικό τμήμα της Νέας Υόρκης (NYPD). «Η πρώτη μου τοποθέτηση ήταν στο 104 τμήμα, στην Αστόρια, που τη γνώριζα καθώς ήταν όλα τα ελληνικά μας στέκια εκεί».
Η καθοριστική στροφή, ωστόσο, στη ζωή του έρχεται το 2005, όταν του αναθέτουν την ανασύσταση του τμήματος Κ9, που με τη βοήθεια εκπαιδευμένων σκυλιών της ράτσας των γερμανικών κοντότριχων πόιντερ εντοπίζουν υπόπτους τρομοκρατικών επιθέσεων. «Η 11η Σεπτεμβρίου με είχε καθορίσει, είχα βρεθεί εκεί από την πρώτη νύχτα· έσκαβα στα συντρίμμια αναζητώντας εις μάτην επιζώντες», διηγείται ο 52χρονος, ο οποίος έκτοτε παρακολουθείται ιατρικά λόγω χρόνιας ρινίτιδας, βρογχίτιδας και προβλήματος στον οισοφάγο.
Ο Τζον Πάππας αποχαιρέτησε την αστυνομία, στην οποία υπηρέτησε συνολικά επί 29 χρόνια, χορεύοντας το ζεϊμπέκικο «Εγώ είμαι Ελληνας».
Το σκυλί, με το οποίο εργάζεται επί 18 χρόνια ο Τζον, λέγεται Πάλλα, «από το όνομα του Ελληνα συναδέλφου Παύλου Πάλλα, που πέθανε από τον “καρκίνο της 11ης Σεπτεμβρίου”». Ολα τα σκυλιά της Κ9 έχουν πάρει ονόματα αστυνομικών που έχουν σκοτωθεί στο καθήκον.
Ακολουθούν χρόνια με ριψοκίνδυνες αποστολές για τον «Κότζακ», όπως αποκαλούν τον Τζον οι φίλοι του, καθώς υποστηρίζουν ότι μοιάζει φυσιογνωμικά με τον αστυνομικό Κότζακ, τον πρωταγωνιστή της ομώνυμης δημοφιλούς αμερικανικής σειράς που υποδυόταν ο ελληνικής καταγωγής Τέλι Σαβάλας. «Βρισκόμασταν σε στενή συνεργασία με τις μυστικές υπηρεσίες και την αντιτρομοκρατική, με τα σκυλιά μας επιβεβαιώναμε τις πληροφορίες που μας έδιναν», εξηγεί ο κ. Πάππας. «Τα σκυλιά είχαν μάθει να ανιχνεύουν μέσα στον κόσμο ποιος φοράει γιλέκο με εκρηκτικά». Ταυτόχρονα παλεύει να εξασφαλίσει οικονομικούς πόρους για το τμήμα. «Οι σπουδές στη Διοίκηση Επιχειρήσεων έπιασαν τόπο».
Η ομάδα του κάνει περιπολίες στα ΜΜΜ και φρουρεί όλο το 24ωρο τους σταθμούς του μετρό – το σημείο όπου μια τρομοκρατική επίθεση θεωρείται πιο πιθανή. «Εβαλα όλες μου τις δυνάμεις έτσι ώστε να μη ζήσουμε δεύτερη 11η Σεπτεμβρίου», λέει στην «Κ».
Ο χάρτης των τούνελ
Στα 18 χρόνια υπηρεσίας του, ο Τζον Πάππας «χαρτογράφησε» όλα τα τούνελ της Νέας Υόρκης, που υπολογίζονται σε 460 μίλια. «Κάνω εκπαιδεύσεις σε μέλη της αντιτρομοκρατικής και του στρατού, ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε απειλή».
Στο νέο κεφάλαιο της ζωής του, που μόλις ξεκίνησε και τον βρίσκει επαγγελματικά δραστήριο στον ιδιωτικό τομέα, θέτει ως προτεραιότητα την πολιτογράφηση των τριών παιδιών του. «Καταλαβαίνουν ελληνικά και ταξιδεύουμε κάθε χρόνο στην πατρίδα, θέλω όμως να έχουν και το διαβατήριο».
