Να σταματήσει να λειτουργεί η καμπάνα της εκκλησίας σε μικρό χωριό της Μεσσηνίας σαν ρολόι, δηλαδή να παράγει ήχο υπενθύμισης κάθε μισή ώρα, αποφάσισε το πρωτοδικείο Καλαμάτας. Η απόφαση θα ισχύσει μέχρι τις 12 Μαρτίου 2024, οπότε θα εκδικαστούν τα ασφαλιστικά μέτρα που έχει καταθέσει πολίτης ο οποίος κατοικεί σε ιδιόκτητο σπίτι δίπλα στην εκκλησία. «Απευθύνουμε έκκληση στη μητρόπολη Μεσσηνίας να λύσει το θέμα αυτό και να αποσυνδέσει τη λειτουργία της καμπάνας από τη λειτουργία ωρολογίου ώστε να μη χρειαστεί να γίνει η δίκη», τονίζει ο δικηγόρος του ιδιοκτήτη του ακινήτου, Βασίλης Σωτηρόπουλος. Η απόφαση πολίτη να επιστρέψει στο χωριό του ώστε να εξασφαλίσει την ηρεμία που του συνέστησε ο γιατρός δεν είχε και τόσο αίσια κατάληξη, αφού ανακάλυψε ότι η καμπάνα της εκκλησίας δίπλα στο σπίτι του έπαιζε και τον ρόλο ωροδείκτη, καθώς χτυπούσε κάθε μισή ώρα ακόμη και τις ώρες κοινής ησυχίας. Η προσπάθειά του να λύσει το θέμα με τους ιερείς της εκκλησίας δεν έφερε αποτέλεσμα, οπότε αναγκάστηκε να απευθυνθεί σε δικηγόρο. Το δικηγορικό γραφείο που ανέλαβε την υπόθεση έκανε προσπάθεια να φέρει το θέμα στην αρμόδια μητρόπολη Μεσσηνίας, ωστόσο, δεν υπήρξε αντίδραση.
Oπως υπογραμμίζει ο κ. Σωτηρόπουλος, υπάρχουν αποφάσεις δικαστηρίων στις οποίες αναφέρεται ότι η εποχή κατά την οποία δεν ήταν προσιτά τα ρολόγια στους απλούς πολίτες έχει παρέλθει, επομένως δεν εξυπηρετεί τίποτα πλέον η χρήση ενός κωδωνοστασίου ως ωροδείκτη. Οπως σημειώνεται σε απόφαση του εφετείου Αθηνών (8915/2003), «στη σημερινή εποχή δεν χρειάζεται κανείς να είναι πλούσιος για να αποκτήσει ένα ρολόι, όλοι δε σχεδόν έχουν ένα ρολόι χεριού. Eτσι, το χτύπημα της ώρας από την καμπάνα της εκκλησίας ενώ δεν παρέχει ουσιαστική εξυπηρέτηση στον κόσμο, γίνεται και πρόξενος παραπόνων… Ο ήχος της καμπάνας θα πρέπει να αποτελεί ειρηνικό και γλυκό μήνυμα αγάπης στο πλαίσιο της λατρευτικής αποστολής και να μην προκαλεί αγανάκτηση». Η απόφαση του 2003 αφορά παρόμοια παράπονα που είχαν γίνει για ναό που υπάγεται στη μητρόπολη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής (Ιερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου). Oπως αναφέρεται σε εκείνη την απόφαση, εκτός από τους κατοίκους που είχαν προσφύγει, πολλοί ακόμη από την περιοχή είχαν διαμαρτυρηθεί. «Διαμαρτύρονται έντονα για την ενοχλητική ηχορρύπανση που προκαλείται από την αυτόματη σύνδεση της ηλεκτρονικής καμπάνας με το ρολόι, εις βάρος της γαλήνης, της ψυχικής ηρεμίας και του νευρικού τους συστήματος και ζητούν την άμεση αποσύνδεσή της».
Ο κ. Σωτηρόπουλος επισημαίνει ότι το ζήτημα ουδεμία σχέση έχει με την άσκηση της λατρευτικής δραστηριότητας, άρα δεν μπορεί η εκκλησία να επικαλεστεί την προστασία της λατρείας που παρέχει το Σύνταγμα. Διευκρινίζει ότι δεν πρόκειται για το χτύπημα της καμπάνας για θρησκευτικούς λόγους, αλλά για τη χρήση του ήχου της ως ρολογιού. Εκφράζει επίσης την απορία του σε σχέση με την αδιαφορία της μητρόπολης, αφού στη δίκη εμφανίστηκε μόνον ο εφημέριος της εκκλησίας χωρίς νομική υποστήριξη.
