Δύο ελληνικές ομάδες (ξανά) σε Final 4. Γίνεται;

Δύο ελληνικές ομάδες (ξανά) σε Final 4. Γίνεται;

Ο συνεπής Ολυμπιακός και ο ανανεωμένος Παναθηναϊκός ξεκίνησαν τη σεζόν στοχεύοντας ψηλά, όμως τα εμπόδια προς το κορυφαίο τουρνουά της Ευρώπης δεν είναι αμελητέα

7' 33" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Είναι γεγονός ότι η σεζόν της Ευρωλίγκας άρχισε με υψηλές προσδοκίες σχετικά με την πορεία που αναμένεται να διαγράψουν οι δύο ελληνικές ομάδες, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός Aktor. Τόσο υψηλές που ήδη οι προβλέψεις κάποιων φθάνουν μάλλον αυθαίρετα μέχρι το Final 4, για την πρώτη συνύπαρξη των δύο «αιωνίων» στην τελική τετράδα της διοργάνωσης, ύστερα από το ραντεβού της Κωνσταντινούπολης το 2012.

Αυτή η αισιοδοξία πηγάζει –πέραν του ελληνικού DNA– από ένα δεδομένο για κάθε ομάδα: οι φίλοι του Ολυμπιακού θεωρούν ότι ο σταθερός κορμός της ομάδας και η εμπειρία των δύο τελευταίων ετών, όπου ένας αποκλεισμός σε ημιτελικό και ένας χαμένος τελικός στα δύο τελευταία Final 4 ήρθαν «στο σουτ», αποτελούν εχέγγυο και για τρίτη σερί παρουσία στην τελική τετράδα.

Οι φίλοι του Παναθηναϊκού Aktor πιστεύουν πως οι νέες αφίξεις στην ομάδα από το υψηλό ράφι ποιότητας θα ανοίξουν τον δρόμο για επιστροφή στο κορυφαίο ραντεβού μπάσκετ του κόσμου μετά το ΝΒΑ.

Μπορούν οι δύο ελληνικές ομάδες να βρεθούν ξανά στο Final 4 του 2024; Η πραγματικότητα δεν φαντάζει και τόσο… αισιόδοξη, τουλάχιστον μέχρι τώρα που πλησιάζουμε στο μέσον της σεζόν.

Η πρώτη εβδομάδα του Δεκεμβρίου έφερε τη Ρεάλ Μαδρίτης για δύο σερί ματς σε ΣΕΦ και ΟΑΚΑ. Μια ομάδα που συνεχίζει το 2023 με το πόδι πατημένο στο γκάζι, που επικράτησε των δύο ελληνικών (77-71 του Ολυμπιακού και 90-78 του Παναθηναϊκού) και ανέδειξε με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο –καθώς πρόκειται για την καλύτερη ομάδα και αυτής της σεζόν μέχρι στιγμής– τα προβλήματα που θα κληθούν να λύσουν οι «αιώνιοι» μέσα στο 2024. Ποια είναι αυτά;

Ενα καίριο ζήτημα που καλείται να λύσει ο Ολυμπιακός είναι πως όταν αναζητούνται πόντοι για τη νίκη, δεν υπάρχει ο παίκτης ή οι παίκτες που θα πάρουν στα χέρια τους την μπάλα που «καίει». Η ομάδα του Πειραιά δεν έχει πλέον Βεζένκοφ, Σλούκα ή Σπανούλη, Πρίντεζη, προσωπικότητες που μπορούν να τελειώσουν ένα ματς, όμως ο κόουτς Μπαρτζώκας πιστεύει πως όταν η ομάδα ρολάρει χωρίς νέες απώλειες τραυματισμών, θα βρεθούν οι παίκτες που θα κρατήσουν την «καυτή πατάτα».

Ο Ναν και το «βραχυκύκλωμα»

Στον Παναθηναϊκό Aktor, oι τομείς όπου χρειάζεται χρόνο είναι διαφορετικοί. Οι «πράσινοι» βρίσκονται σε μια πολλά υποσχόμενη επανεκκίνηση σε όλα τα επίπεδα. Ο κόουτς Αταμάν έχει να διαχειριστεί ένα νέο ρόστερ, του οποίου τα κομμάτια είναι δύσκολο να «κουμπώσουν» ακόμη.

Την ώρα που ο Σλούκας αποδεικνύει για ποιο λόγο ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος τον έντυσε στα «πράσινα» το περασμένο καλοκαίρι, ο Κέντρικ Ναν έχει αρχίσει να αποκαλύπτει μέρος των πλούσιων δυνατοτήτων του, κάτι που φάνηκε κυρίως στις νίκες σε Μονακό και Μιλάνο. Ο Αμερικανός μπορεί να σκοράρει με κάθε τρόπο: από μέση και μακρινή απόσταση, να δημιουργήσει για τον εαυτό του, να επιτεθεί κατά μέτωπον (ακόμη και με αντίπαλο τον θηριώδη Τάβαρες των 220 εκατοστών), αλλά και να δημιουργήσει καταστάσεις πικ εν ρολ ή να δει την αδύνατη πλευρά.

Ολη αυτή η ποικιλία απειλών για να ξεδιπλωθεί, θέλει αγωνιστικά λεπτά στο παρκέ και μπάλα στα χέρια. Μια συνθήκη που δείχνει να έχει… βραχυκυκλώσει ακόμη περισσότερο τον –μάλλον απογοητευτικό με βάση την αξία του και τα χρήματα που δαπανήθηκαν– Βιλντόζα, ο οποίος προσπαθεί –πολλές φορές βιαστικά– να βρει σκορ και μοιραία ρυθμό, κάτι που φαίνεται πως αρχίζει να λείπει σιγά σιγά και από τον «αλάνθαστο» Γκραντ.

Την ίδια στιγμή ο Καλαϊτζάκης απαντάει στο δημόσιο… ξεφωνητό του προπονητή του με παροιμιώδη στοχοπροσήλωση και αρχίζει να μετατρέπεται σε έναν εξαιρετικό παίκτη ειδικών αμυντικών αποστολών (χωρίς φυσικά να μένει εκτός των επιθετικών plays).

Στη frontline τα πράγματα είναι πιο σοβαρά και κυρίως στη θέση «5». Η μακρά απουσία των Ερνανγκόμεθ και Παπαπέτρου στο «3» καλύφθηκε με «τρικ», μέσω του φιλότιμου Γκριγκόνις, ο οποίος ούτε το μέγεθος έχει ούτε τα χαρακτηριστικά ενός καθαρού «τριαριού». Ο κόουτς Αταμάν έχει δοκιμάσει να αυξήσει τον χρόνο συμμετοχής του Μαντζούκα στη θέση, αλλά η Ευρωλίγκα δεν επιτρέπει δοκιμές, ούτε χαρίζει χρόνο. Χρόνος που θα λείψει ακόμη περισσότερο στον Γιαννιώτη φόργουορντ, με την επιστροφή του Παπαπέτρου εντός του Ιανουαρίου.

Η επιστροφή του Ισπανού επανέφερε το μέγεθος στη ρακέτα των «πρασίνων» και απελευθέρωσε τον Λιθουανό προς το «2», δηλαδή στη θέση του. Ο Χουάντσο αναζητεί ρυθμό στην επίθεση, όμως αμυντικά έχει προσφέρει φθορά στο αντίπαλο passing game, συγκομιδή ριμπάουντ και άλλες λύσεις, πολλές από τις οποίες δεν αποτυπώνονται στα στατιστικά.

Ο Παναθηναϊκός Aktor θα πρέπει να λύσει μια εξίσωση στη frontline, αφού ο «οδοστρωτήρας» Λεσόρ έχει και αδυναμίες, ενώ ο δεύτερος τη τάξει σέντερ Μπαλτσερόφσκι δεν έχει προσαρμοστεί στις απαιτήσεις.

Στο «4» ο Μήτογλου άρχισε να παίρνει τις απαιτούμενες βοήθειες κι ανάσες, ενώ στο «5» ο Παναθηναϊκός Αktor αντιμετωπίζει τα πιο σημαντικά προβλήματα. Εκεί όπου ο Λεσόρ μοιάζει απελπιστικά μόνος. Ο Γάλλος είναι «οδοστρωτήρας» όταν βρει διάδρομο στο πικ εν ρολ, όμως το «χαμηλό» ύψος του (2,06 μ.) δεν τον βοηθάει σε κλειστές άμυνες, στα ριμπάουντ και αμυντικά στο «ένας εναντίον ενός» όταν απέναντί του είναι παίκτες αλτικοί ή αρκετά πιο ψηλοί από αυτόν.

Ο Μπαλτσερόφσκι των 2,15 μ., ο οποίος αποκτήθηκε για να είναι ο δεύτερος τη τάξει σέντερ, προσπαθεί να κάνει step up από μια χαμηλότερη διοργάνωση στην κορυφαία, αντιμετωπίζει όμως πολύ σημαντικά προβλήματα και σίγουρα αποτελεί το μεγαλύτερο ερωτηματικό στον φετινό Παναθηναϊκό Aktor μαζί με τον Βιλντόζα.

Την ευκαιρία που δεν αρπάζει ο Πολωνός σέντερ φαίνεται να… γραπώνει ο Κώστας Αντετοκούνμπο (2,08 μ.), που αποκτήθηκε ως τρίτη επιλογή και για συγκεκριμένα πράγματα στο παρκέ, όμως στα τελευταία ματς δείχνει να έχει την εμπιστοσύνη του κόουτς Αταμάν και να προσφέρει σημαντικές λύσεις, κυρίως στο FIR των δύο «ζωγραφιστών».

Ο Τούρκος προπονητής άρχισε να νιώθει πίεση για αποτελέσματα, καθώς έβλεπε τη νεότευκτη ομάδα του να μην είναι καθόλου αξιόπιστη μακριά από το ΟΑΚΑ και είχε αναγκαστεί να περιορίσει το rotation σε λίγους παίκτες, όμως οι τελευταίες νίκες άλλαξαν το κλίμα και ανέβασαν κατακόρυφα τον δείκτη αυτοπεποίθησης. Βέβαια, όσο ο Μπαλτσερόφσκι παραμένει σε χαμηλές πτήσεις και δεν μένει στο παρκέ, οι «πράσινοι» θα προσεύχονται να παραμείνει ο Λεσόρ ακμαίος και μακριά από τραυματισμούς, που θα τους αφήσουν απελπιστικά «γυμνούς».

Με σύμμαχο τον χρόνο

Στον Ολυμπιακό, ο κόουτς Μπαρτζώκας μπορεί να μην έχει ως πρώτο στόχο να «δέσει» ένα εντελώς νέο ρόστερ, όπως ο κόουτς Αταμάν, έχει όμως χάσει τους δύο πιο κομβικούς παίκτες των τελευταίων δύο επιτυχημένων ετών (Βεζένκοφ, Σλούκα) και αυτό το κενό προσπαθεί να καλύψει τόσο με σύμμαχο τον χρόνο όσο και με όπλο τη χημεία, η οποία του προσφέρει στέρεο έδαφος.

Οι «ερυθρόλευκοι» παραμένουν μια πολύ σκληρή ομάδα, η οποία έχει τόσο ξεκάθαρους ρόλους και φιλοσοφία ώστε κάθε νέα προσθήκη να προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα με χαρακτηριστική ταχύτητα. Ο Μπαρτζώκας προτίμησε να ενισχύσει τις θέσεις των γκαρντ και των σέντερ με δύο παλιούς γνώριμους, τους Γκος και Μιλουτίνοφ, αντίστοιχα, ο Πίτερς αποτέλεσε την πιο θεαματική εσωτερική μεταγραφή και πλέον όλοι στην ομάδα του Πειραιά περιμένουν την πλήρη ενσωμάτωση τόσο του Πετρούσεφ, ενός ελαφρού πενταριού ύψους 2,11 μ. με πιο γρήγορα πόδια, το οποίο μπορεί να κατεβεί και στο «4», όσο και του Μήτρου-Λονγκ στην περιφέρεια, την ώρα που ο συμπαθής Σίκμα μένει πίσω στο ροτέισον.

Τι φταίει, όμως, και ο Ολυμπιακός έχει χάσει αρκετά ματς φέτος; Κατά πρώτον, η απώλεια ενός σημαντικού αριθμού πόντων και ασίστ που λάμβανε από Σλούκα, Βεζένκοφ. Κατά δεύτερον, ότι ο Πίτερς δεν έχει τη σκληράδα του Βούλγαρου άσου στην άμυνα και ειδικά στο ριμπάουντ, την ώρα που ο Παπανικολάου οδεύει προς το 34ο έτος της ηλικίας του. Κατά τρίτον, ότι πίσω από τον Γουόκαπ δεν υπάρχει καθαρόαιμο πόιντ γκαρντ υψηλού επιπέδου, που μπορεί να δημιουργήσει καταστάσεις στην επίθεση.

Ο Ολυμπιακός έχασε σημαντικό αριθμό πόντων και ασίστ από τη φυγή των Σλούκα – Βεζένκοφ, ο Πίτερς δεν είναι «σκληρός» στην άμυνα, ενώ πίσω από τον Γουόκαπ δεν υπάρχει πόιντ γκαρντ υψηλού επιπέδου.  

Ο 58χρονος τεχνικός δεν είναι από αυτούς που θαμπώνεται από λαμπερά ονόματα και κυρίως από παίκτες που δεν έχουν δοκιμασθεί στον «άγριο» κόσμο της Ευρωλίγκας. Βαδίζει και επιλέγει με το λιγότερο δυνατό ρίσκο, με προτεραιότητα τις ισορροπίες, τη χημεία και την αγωνιστική πειθαρχία, μακριά από τα «εγώ» και έχοντας ως «ευαγγέλιο» την άμυνα. Η συνταγή του έχει επιτυχία με τρανή απόδειξη τις δύο τελευταίες συναρπαστικές σεζόν, με πορείες που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση. Θα τα καταφέρει και φέτος;

Η Ρεάλ και οι άλλοι

Η Ευρωλίγκα έχει γίνει ακόμη πιο ανταγωνιστική με αρκετούς παίκτες με θητεία στο ΝΒΑ να ανεβάζουν περισσότερο τον πήχυ της δυσκολίας και της σκληράδας. Η Ρεάλ δείχνει ότι θα υπερασπιστεί και φέτος το στέμμα της, και μάλιστα με μεγαλύτερη σιγουριά και αυτοπεποίθηση. Το νέο φορμάτ της διοργάνωσης επιτρέπει πλέον απευθείας πρόκριση στα πλέι οφ μόνο στις έξι πρώτες ομάδες, με την 7η και την 8η να δίνουν μάχη στα πλέι ιν με την 9η και τη 10η για τα δύο τελευταία εισιτήρια.

Οι «αιώνιοι» κλείνουν το 2023 προσπαθώντας ακόμη να χτίσουν τον σκελετό τους, ώστε αυτός να αντέξει όταν η πίεση θα αυξηθεί στην τελική ευθεία της κανονικής περιόδου και όταν οι δονήσεις θα είναι τεκτονικές στα πλέι οφ. Η μπασκετική λογική λέει ότι και οι δύο ελληνικές ομάδες, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, θα καταφέρουν να τρυπώσουν στην τελική οκτάδα. Το αν θα καταφέρουν να επιστρέψουν στο Βερολίνο (και μάλιστα μαζί ύστερα από το 2009) μένει να φανεί από τις αντοχές τους, τη διαχείριση της αναμενόμενης φθοράς. Αγωνιστικής και εξωαγωνιστικής…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή
MHT