Τα ψηφιακά φροντιστήρια έχουν έλθει και στην Ελλάδα και αναμένεται να επηρεάσουν τον κλάδο. Πρόκειται για μία νέα αγορά που καθώς δεν έχει σύνορα προσφέρει μεγάλες δυνατότητες. Οι ειδικοί τη χαρακτηρίζουν εκπαιδευτικό Ελντοράντο, φτάνει να σκεφτούμε ότι κάποια φροντιστήρια σε μαθητές από χώρες της Μέσης Ανατολής πληρώνονται με 1.200 ευρώ την ώρα.
«Στην Ελλάδα είναι κάτι καινούργιο», παρατηρεί μιλώντας για το θέμα στην «Κ» ο Δημήτρης Μαντουλίδης, υπεύθυνος Πληροφορικής σε ιδιωτικό εκπαιδευτήριο στη Θεσσαλονίκη, ο οποίος σκιαγραφεί την αγορά. Συγκεκριμένα στη χώρα μας λειτουργούν δύο ψηφιακές πλατφόρμες, η μία ελληνική και η δεύτερη αυστριακή με δραστηριότητα σε 15 χώρες. Ο τρόπος λειτουργίας των πλατφορμών αυτών είναι απλός. Οι εκπαιδευτικοί εγγράφονται προσκομίζοντας τίτλους σπουδών, βιογραφικό και άλλα έγγραφα που απαιτούνται από την κάθε πλατφόρμα για πιστοποίηση των προσόντων τους. Οι μαθητές εγγράφονται και αναζητούν μαθήματα με βάση τη διαθεσιμότητά τους. Τα μαθήματα είναι ομαδικά και ιδιαίτερα. Οι πληρωμές γίνονται συνήθως διαδικτυακά. Οι πλατφόρμες αυτές επιτρέπουν σε ταλαντούχους εκπαιδευτικούς να αποκτήσουν ένα επιπλέον εισόδημα. Το βασικό πλεονέκτημα αυτών των πλατφορμών είναι ότι παρέχουν τη δυνατότητα περισσότερων επιλογών ακόμα και σε μαθητές και εκπαιδευτικούς σε απομακρυσμένες περιοχές. Επίσης, προσφέρουν τη δυνατότητα δημόσιας αξιολόγησης, καλύτερης κατανόησης του μαθήματος και την αποφυγή bullying που παρατηρείται τόσο στα σχολεία όσο και στα φροντιστήρια. Η κατανόηση του μαθήματος είναι καλύτερη γιατί το μάθημα συνήθως καταγράφεται και δίνεται η δυνατότητα στους μαθητές που αποσπάται η προσοχή τους να το δουν ξανά για να το κατανοήσουν.
Μαθήματα μπορούν να κάνουν οι εκπαιδευτικοί ιδιωτικών σχολείων και φροντιστηρίων (και προφανώς άνεργοι). Οι μεγαλύτερης ηλικίας και πιο έμπειροι προτιμούν τα παραδοσιακά ιδιαίτερα μαθήματα, καθώς δεν δηλώνουν στην εφορία τις αμοιβές τους («μαύρα»). Επίσης προτιμούν να μην μπαίνουν στη διαδικασία, διότι δεν είναι τόσο τεχνολογικά εξοικειωμένοι με τη διδασκαλία εξ αποστάσεως με τη χρήση ψηφιακού υλικού. Αντίθετα, οι νεότεροι καθηγητές είναι πιο εξοικειωμένοι με την τεχνολογία, αλλά δεν έχουν εμπειρία.
Στη χώρα μας λειτουργούν δύο ψηφιακές πλατφόρμες, μία ελληνική και μία αυστριακή με δραστηριότητα σε 15 χώρες.
Σύμφωνα με τον κ. Μαντουλίδη, η παγκόσμια αγορά για ιδιαίτερα μαθήματα ήταν 92 δισ. δολάρια το 2021, και αναπτύσσεται με 8,6% κάθε χρόνο έως το 2030. Oι μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο δραστηριοποιούνται στην Ασία καθώς τα δημογραφικά της περιοχής και η έμφαση στην παροχή ποιοτικής παιδείας στα παιδιά τους καθιστούν τις υπηρεσίες διαδικτυακής εκπαίδευσης ιδιαίτερα ελκυστικές για τους μαθητές και τους γονείς τους. Ειδικά στην Κίνα, η πολιτική του one child policy είχε αναγκάσει τους γονείς να προσπαθούν να εφοδιάσουν τα παιδιά τους όσο το δυνατόν περισσότερο για να πετύχουν εισαγωγή σε κορυφαία πανεπιστήμια. Τρεις από τις μεγαλύτερες στον κλάδο είναι η VipKid, η Byju’s και η Varsity Tutors. Στην Ευρώπη ξεχωρίζει η GoStudent και η MyTutor. Στην Ελλάδα η εταιρεία με το μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς είναι η GoStudent. Υπολογίζεται ότι οι εκπαιδευτικοί που εργάζονται διαδικτυακά είναι περίπου 28 εκατ. σήμερα, και θα ανέλθουν σε σχεδόν 45 εκατ. το 2030.
Σύμφωνα με την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδος (ΟΙΕΛΕ), «ιστορικής σημασίας θεωρείται η ψήφιση ευρωπαϊκής οδηγίας που διασφαλίζει στοιχειώδη δικαιώματα των εργαζομένων στις ψηφιακές πλατφόρμες. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τον χώρο μας, διότι η παροχή διαδικτυακών υπηρεσιών κυρίως μη τυπικής εκπαίδευσης (φροντιστήρια, κέντρα ξένων γλωσσών) στην Ελλάδα από ιδιωτικές εταιρείες γιγαντώνεται μέσα σε ένα πλαίσιο πλήρους ανομίας, εκμετάλλευσης των εκπαιδευτικών και αισχροκέρδειας». Οπως ανέφερε στην «Κ» ο πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ Γεώργιος Χριστόπουλος, οι αμοιβές σε νεαρούς καθηγητές φτάνουν πολύ χαμηλά, ακόμη και ένα ευρώ την ώρα.
«Ετσι, η ομοσπονδία ζητάει από τα συναρμόδια υπουργεία Παιδείας, Ανάπτυξης και Εργασίας τη δημιουργία ενός ψηφιακού μητρώου, όπου θα καταχωρίζονται οι εκπαιδευτικές πλατφόρμες, την υποχρεωτική διασύνδεσή τους με το εγχώριο φορολογικό και τραπεζικό σύστημα, την υποχρέωση των διδασκόντων να καταθέτουν τα προσόντα τους στο υπουργείο Παιδείας και να λαμβάνουν άδεια διδασκαλίας και την υπαγωγή των νομίμως πλέον διδασκόντων στο ίδιο νομοθετικό πλαίσιο εργασίας και αμοιβής με των υπόλοιπων εκπαιδευτικών σε φροντιστήρια και σε κέντρα ξένων γλωσσών».
