«Στο πιάτο μας φτάνουν κάθε χρόνο 72 δισ. κοτόπουλα, 1,3 δισ. γουρούνια, 320 εκατ. βοοειδή, 630 εκατ. κουνέλια, 600 εκατ. γαλοπούλες, 500 εκατ. κατσίκες», ανέφερε πριν από λίγες μέρες σε ημερίδα για την κλιματική κρίση και τη διατροφή, ο Πέτρος Κουτράκης, καθηγητής Περιβαλλοντικών Επιστημών του Χάρβαρντ και διευθυντής επί είκοσι και πλέον χρόνια (μέχρι πρότινος) του Κέντρου Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης, Κλιματικής Αλλαγής και Ενέργειας του αμερικανικού πανεπιστημίου.
Διάβαζα και ξαναδιάβαζα τις συγκεκριμένες αναφορές. Είναι πληροφορία που δεν είναι εύκολο να την επεξεργαστεί κανείς και να τη μεταβολίσει. Πρόκειται για τρομακτικούς αριθμούς ακόμη κι αν κάποιος προσπαθήσει να τους εκλογικεύσει σκεπτόμενος τα δισεκατομμύρια ανθρώπων που ζουν στον πλανήτη και τις ανάγκες τους σε κρέας. Αν μάλιστα επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις του ΟΗΕ για 10 δισ. πληθυσμό στη Γη το 2050, οι αριθμοί θα γίνουν ακόμη πιο τρομακτικοί. Κοιτάζοντας πίσω από τα δισεκατομμύρια κοτόπουλα, βοοειδή, γουρούνια, γαλοπούλες, θα βρούμε ακόμη μεγαλύτερες προκλήσεις για το μέλλον.
Σχεδόν το 40% της γης που καλλιεργείται χρησιμοποιείται για την παραγωγή ζωοτροφών. Με την ερημοποίηση μεγάλων εκτάσεων σε εξέλιξη, αντιλαμβάνεται κανείς τις ελλείψεις και την ανισορροπία που βρίσκεται προ των πυλών. Και δεν είναι μόνο αυτό το πρόβλημα. Είναι επίσης οι παγκόσμιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου για τις οποίες έχει μεγάλη ευθύνη η εντατική κτηνοτροφία. Είναι οι πρόωροι θάνατοι από την υπερκατανάλωση κρέατος, το κόστος στα συστήματα υγείας των χωρών. Είναι, τέλος, ζήτημα ηθικής, και ας σταθούμε λίγο εδώ.
Τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα από νέους ανθρώπους τα θέματα ηθικής διαμορφώνουν σε σημαντικό βαθμό τις διατροφικές τους επιλογές, περισσότερο και από τις συνέπειες που έχει η υπερβολική κατανάλωση κρέατος στην υγεία μας και στο περιβάλλον. Γνωρίζω αρκετούς που αγαπούν το κρέας, τους αρέσει η γεύση του, όμως είτε το περιορίζουν δραστικά είτε προσπαθούν να το βγάλουν τελείως από το πιάτο τους, μπαίνοντας στη διαδικασία να αναρωτηθούν αν τελικά είναι ηθικό να τρώμε κρέας. Αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα τάση που ίσως τα επόμενα χρόνια γίνει ακόμη πιο έντονη.
