«Οσον ζης φαίνου. Μηδέν όλως συ λυπού. Προς ολίγον εστί το ζην. Το τέλος ο χρόνος απαιτεί». Σε αρχαία ελληνικά και συνοδεία λύρας τους στίχους από το παλαιότερο παγκοσμίως σωζόμενο τραγούδι –το οποίο συνέθεσε ο Σείκιλος γύρω στο 200 μ.Χ. στο Αϊδίνιο της σημερινής Τουρκίας– εννέα Κινέζες μαθήτριες, ως άλλες μούσες, τραγούδησαν για το κοινό της Chengdu-European Cultural Season. «Η ζωή είναι σύντομη, ας μην αφήνουμε τη θλίψη να μας κατακλύζει», είναι σε ελεύθερη απόδοση το μήνυμα που στέλνει στους σύγχρονους ανθρώπους ο Σείκιλος. Και αυτό θα μπορούσε να αποτελεί μια μορφή επιθετικού μάρκετινγκ για να προσελκύσει η Ελλάδα Κινέζους τουρίστες, δεδομένου ότι το θεατρικό δρώμενο έλαβε χώρα στο πλαίσιο της έκθεσης «Ενας αιώνας ελληνικός τουρισμός μέσα από την τέχνη της αφίσας». Η Τσενγκντού φημίζεται για τον «χαλαρό» τρόπο ζωής, που τη διαφοροποιεί από άλλες πόλεις της αχανούς χώρας. Ωστόσο, η ποιότητα ζωής στην πόλη της νοτιοδυτικής Κίνας δεν μπορεί να συγκριθεί με την καλοκαιρινή ραστώνη σε ένα ελληνικό νησί. Ο πρέσβης της Ελλάδας στην Κίνα, δρ Ευγένιος Καλπύρης, στην ομιλία του, τόνισε ότι η έκθεση θα μεταφέρει μέσα από τις αφίσες τους παρευρισκόμενους από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη και στο απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου.
Το μήνυμα του Σείκιλου στην έκθεση «Ενας αιώνας ελληνικός τουρισμός μέσα από την τέχνη της αφίσας».
«Οταν με κάλεσε η τοπική κυβέρνηση του Τσενγκντού να ετοιμάσω μια παράσταση για την ελληνική συμμετοχή στην European Cultural Season, οι μαθητές μου ήταν ήδη προετοιμασμένοι: η Ντονγκ Τζινγχάν μαθαίνει με τη σύζυγό μου λύρα και γνωρίζει τον “ύμνο στον Ερμή”» σημειώνει στην «Κ» ο ιθύνων νους πίσω από δρώμενο, 38χρονος Μιάο Μπιν, απόφοιτος του μεταπτυχιακού του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, ο οποίος έζησε επί μακρόν στην Ελλάδα και τώρα εργάζεται για τη διάδοση του αρχαίου ελληνικού θεάτρου στην πατρίδα του. «Πιο πολύ δυσκόλεψε τις συμμετέχουσες η χορογραφία, για την οποία έκαναν πολλές πρόβες». Οπως υπενθυμίζει, «τα παιδιά έδειξαν μεγάλο ζήλο για την υλοποίηση του δρωμένου, ωστόσο, δεν έχουν σχετικά ακούσματα και χρειάστηκε να δουλέψουν σκληρά». Το δρώμενο προβλέπεται να επαναληφθεί εντός του μηνός σε άλλες τρεις πόλεις της ίδιας επαρχίας.
Στα μαθήματα θεατρικής αγωγής στο 7ο σχολείο Tianfu, ο κ. Μπιν ενσωματώνει πολλά στοιχεία από την αρχαία ελληνική μυθολογία και γραμματεία. «Την επόμενη εβδομάδα, θα ανεβάσουμε ένα θεατρικό έργο βασισμένο στον μύθο του Ικαρου· στο παρελθόν είχαμε παίξει μια διασκευή της Αντιγόνης, αλλά και, επί πανδημίας, μια παράσταση για τη ζωή στην Αθήνα την εποχή του λοιμού», αναφέρει ο Κινέζος εκπαιδευτικός, «αξιοποιούμε τον μύθο παιδαγωγικά, με τους μαθητές μου συζητήσαμε πολύ γιατί ο Ικαρος δεν υπάκουσε τον πατέρα του».
Η θεατρική αγωγή είναι κάτι καινούργιο για την Κίνα, μια και το υπουργείο Παιδείας την αναγνώρισε μόλις το 2022 ως διδακτικό αντικείμενο. «Πέρα από την όπερα, που έχει πολύ μακρά παράδοση στη χώρα μου, πάνω από 1.000 χρόνια, το θέατρο ουσιαστικά εισήχθη στις αρχές του 20ού αιώνα, όμως έως και σήμερα δεν έχει απήχηση στο ευρύ κοινό ούτε καν στις μεγάλες πόλεις».
Ο ίδιος έχει αποτελέσει έναν από τους πρώτους που δίδαξαν θέατρο σε δημοτικά σχολεία, έπειτα από την παλιννόστησή του. Εκτοτε, έχει δημιουργήσει μια ομάδα πέντε εξειδικευμένων παιδαγωγών στο συγκεκριμένο σχολείο, δίνει διαλέξεις σε όλη τη χώρα, κάνει επιμορφώσεις άλλων εκπαιδευτικών, π.χ. σε αγροτικές περιοχές. «Το θέατρο, βασισμένο σε μύθους της Αρχαίας Ελλάδας και της Κίνας, έχει να προσφέρει πολλά στα παιδιά μας».
