«Πάντα ήθελα να δω το ελληνικό κρασί στη VieVinum. Ο λόγος είναι ο ιδιότυπος χαρακτήρας της συγκεκριμένης έκθεσης: μέρος της ιδιοφυούς στρατηγικής προώθησης του αυστριακού κρασιού αποτελεί τη βασική πλατφόρμα της εξωστρέφειάς του. Κάθε δύο χρόνια στόχος των διοργανωτών είναι να συγκεντρώσουν εκεί τους πιο σημαντικούς και επιδραστικούς ανθρώπους της παγκόσμιας οινικής αγοράς –διανομείς, οινοχόους, οινογράφους– και να έχουν υψηλά ποιοτικά χαρακτηριστικά. Και το καταφέρνουν! Φέτος, η διοργάνωση ήταν πιο θεαματική από ποτέ, με 1.200 “crème de la crème” προσωπικότητες του οίνου, 550 οινοποιεία και ρεκόρ επισκεψιμότητας: 16.000 άτομα από 58 χώρες. Αυτό έδωσε ακόμη μεγαλύτερη αξία, αλλά και προοπτικές, στην παρουσία του ελληνικού κρασιού». Με τα λόγια του Στέλιου Μπουτάρη, διευθύνοντος συμβούλου της οινοποιίας «Κυρ-Γιάννη» και προέδρου της ένωσης «Οίνοι Βορείου Ελλάδος» σίγουρα θα συμφωνούσαν τα στελέχη και των 22 ελληνικών οινοποιείων που ταξίδεψαν πριν από λίγες μέρες στη Βιέννη για να συμμετάσχουν στη VieVinum.
«Η παρουσία της Ελλάδας, ως τιμώμενης χώρας, σε μία από τις σημαντικότερες εκθέσεις στον κόσμο, αποδεικνύει εμφατικά ότι έχουμε κερδίσει τη θέση μας στον παγκόσμιο οινικό χάρτη. Ακόμη και το στήσιμο των περιπτέρων μας, δίπλα στη διοργανώτρια χώρα, είχε αξία τόσο συμβολική, όσο και πρακτική. Βρισκόμασταν στην καρδιά της έκθεσης, στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Και με ικανοποίηση είδαμε ότι δεν ήταν ενδιαφέρον για κάτι άγνωστο ή περίεργο. Υπήρχε αναγνωρισιμότητα και γνώση. Αναζητούσαν, για παράδειγμα, το Ασύρτικο και το Ξινόμαυρο και ήθελαν να ανακαλύψουν περισσότερα γι’ αυτές τις ποικιλίες. Δεν έρχονταν στα τυφλά. Κι αυτό είναι αποτέλεσμα της σπουδαίας δουλειάς που γίνεται από τον κλάδο μας τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια», εξηγεί στην «Κ» ο κ. Μπουτάρης.
Στην Αίθουσα των Ιπποτών
Πράγματι, η προσέλευση των επισκεπτών στην Αίθουσα των Ιπποτών του περίφημου Χόφμπουργκ, του πάλαι ποτέ αυτοκρατορικού ανακτόρου της δυναστείας των Αψβούργων στη Βιέννη, ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Επαγγελματίες αλλά και απλοί οινόφιλοι έσπευδαν να δοκιμάσουν κρασιά από Ασύρτικο, Αγιωργίτικο, Μοσχοφίλερο, Ξινόμαυρο, Μοσχάτο Σάμου, αλλά και Λιάτικο, Πρεκνάδι, Λημνιώνα, Βερτζαμί σε διάφορες εκδοχές τους: ξηρά, γλυκά, αφρώδη κρασιά. Δεν είναι τυχαίο ότι το masterclass για τον ελληνικό αμπελώνα που πραγματοποίησε η οινολόγος Σοφία Πέρπερα, υπεύθυνη μάρκετινγκ του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου (ΣΕΟ), έγινε sold out μέσα σε μόλις μια εβδομάδα.
Σ’ αυτό συμμετείχαν Masters of Wine, Masters Sommeliers, εισαγωγείς και διανομείς, beverage directors, οινοχόοι και δημοσιογράφοι από τη Γερμανία, την Αυστρία, τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, την Ιταλία, τη Γαλλία, την Ουγγαρία, τη Σερβία, την Εσθονία, τη Λιθουανία, την Κολομβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα! Η αίθουσα ήταν κατάμεστη και υπήρχαν και όρθιοι, στη… γαλαρία, που ήθελαν με κάθε τρόπο να είναι παρόντες και να ακούσουν την πολύ κατατοπιστική ενημέρωσή της για τις ελληνικές ποικιλίες.
«Ηταν πιο θεαματική από ποτέ, με 1.200 “crème de la crème” προσωπικότητες, 550 οινοποιεία και ρεκόρ επισκεψιμότητας: 16.000 άτομα από 58 χώρες», λέει ο Στέλιος Μπουτάρης.
Εντυπωσιασμένη από όσα έζησε στη Βιέννη είναι και η Κωνσταντίνα Σπυροπούλου, πρόεδρος της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Αμπέλου και Οίνου (ΕΔΟΑΟ)· κυρίως από την προέλευση των επισκεπτών. «Είδαμε πολύ περισσότερους επισκέπτες από τη Βόρεια Αμερική από όσους στην Prowein, τη μεγαλύτερη έκθεση του κλάδου. Στη σχετική απορία που διατυπώσαμε προς τους διοργανωτές, μας ενημέρωσαν ότι η VieVinum προσκάλεσε αυτή τη φορά 2.500 και άνω άτομα από αγορές-στόχους για το αυστριακό κρασί, όπως οι ΗΠΑ και ο Καναδάς, προκειμένου να έρθουν και να δοκιμάσουν τα προϊόντα τους. Οπως καταλαβαίνετε, αυτό ήταν ιδιαίτερα επωφελές και για τα ελληνικά κρασιά, αφού στις συγκεκριμένες αγορές στοχεύουμε και εμείς».
Σύμφωνα με την κ. Σπυροπούλου, τα τελευταία χρόνια οι προσπάθειες των αμπελουργών και των οινοποιών έχουν ενταθεί. «Κάθε χρόνο ξεπερνάμε τον εαυτό μας και παρουσιάζουμε κρασιά υψηλού επιπέδου. Με αυτά στο “οπλοστάσιό” μας θα μπορέσουμε να πάμε το ελληνικό κρασί ακόμα πιο ψηλά. Δεν ξέρω τι επιφυλάσσει το άμεσο μέλλον, αλλά προσωπικά θα ευχόμουν μια μεταστροφή των ελληνικών κρασιών από blends και “τεχνολογικά” σε οίνους “ράτσας”, που να συνδέονται δηλαδή με το κλίμα, το έδαφος, την ποικιλία, τoν αμπελουργό και τον οινοποιό. Αυτά που αποκαλούμε κρασιά “terroir”».
«Η ποιότητα του ελληνικού οίνου είναι αδιαπραγμάτευτη. Ολοένα και περισσότερες βραβεύσεις και μετάλλια παίρνουν τα κρασιά μας, ολοένα και περισσότερα αφιερώματα γίνονται από διεθνή περιοδικά. Δεν πρέπει να αφήσουμε αυτή τη συγκυρία αναξιοποίητη. Ευκαιρίες και προώθηση χρειαζόμαστε», συμφωνεί η Λένγκα Γρηγοριάδου, διευθύντρια στο Κτήμα Αβαντίς. «Κάθε συμμετοχή μας σε μια νέα αγορά και σε μια σημαντική έκθεση μετράει για να αναδείξουμε τη δουλειά μας. Αποφασίσαμε να συμμετάσχουμε στη VieVinum μη έχοντας αντιπρόσωπο στην Αυστρία, αλλά, αμέσως μετά την έκθεση, ήδη κάνουμε συζητήσεις για την πρώτη μας εξαγωγή. Θα δείξει…»
Το επόμενο βήμα
Και μετά τη Βιέννη, τι; «Αυτό που πρέπει οπωσδήποτε να δούμε τώρα είναι η εξέλιξη του στρατηγικού μας σχεδίου, το επόμενο βήμα για το ελληνικό κρασί. Είναι καιρός να ανανεωθούν οι στόχοι και τα μηνύματά μας, να προσαρμοστούμε στις εξελίξεις και να προετοιμαστούμε για τις νέες προκλήσεις», τονίζει ο Στέλιος Μπουτάρης. «Το παράδειγμα του αυστριακού κρασιού ήταν και παραμένει ένα εξαιρετικό case study: γερές βάσεις και δημιουργικότητα, ένα δυνατό και ελκυστικό οινικό αφήγημα, κλιμακούμενη στοχοθέτηση και εντυπωσιακά αντανακλαστικά».
Φαίνεται ότι και σ’ αυτό το επίπεδο ήταν ιδιαίτερα σημαντική και χρήσιμη η επαφή των Ελλήνων οινοποιών με τους Αυστριακούς συναδέλφους τους. Ο πρόεδρος του ΣΕΟ, Γιάννης Βογιατζής, εξηγεί γιατί: «Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 ξέσπασε τεράστιο σκάνδαλο, όταν αποκαλύφθηκε η χρήση από ορισμένους Αυστριακούς οινοπαραγωγούς μιας αντιψυκτικής ουσίας, της αιθυλενογλυκόλης, προκειμένου να κάνουν πιο γλυκά και πιο “πλούσια” τα κρασιά τους. Θα περίμενε κανείς αυτό να σημάνει το οριστικό τέλος του αυστριακού οίνου. Κι όμως, με στόχο να ανακτήσει την εμπιστοσύνη του κοινού και των αγορών, η χώρα τους έκανε μια τιτάνια προσπάθεια να “αναστήσει” τον αμπελώνα της. Η αναγέννηση του αυστριακού κρασιού στηρίχθηκε σε αυστηρούς κανόνες και στην απαρέγκλιτη τήρησή τους. Οι Αυστριακοί μας έδειξαν πώς μια μικρή χώρα, κοντά στο δικό μας μέγεθος, μπορεί να αποκτήσει μεγάλη αξία σε έναν κλάδο και να απογειωθεί! Εχουμε πολλά να μάθουμε από το παράδειγμά τους, λοιπόν. Από το 1998, οι εξαγωγές τους έχουν επταπλασιαστεί. Μόνο το 2023, έφτασαν τα 240 εκατ. ευρώ…».
