Την απόσυρση του σχεδίου νόμου του υπουργείου Υγείας για την ψυχική υγεία ζητούν γιατροί και εργαζόμενοι στο ΕΣΥ και σε φορείς απεξάρτησης, που εκτιμούν ότι θα δημιουργήσει μεγάλα οργανωτικά ζητήματα στους φορείς, στους εργαζομένους, στους χρήστες των υπηρεσιών ψυχικής υγείας και απεξάρτησης προς όφελος των ιδιωτών και των ΜΚΟ. Στο πλαίσιο αυτό, η Ενωση Ιατρών Νοσοκομείων Αθηνών – Πειραιώς (ΕΙΝΑΠ) και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Δημοσίων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ) έχουν προκηρύξει για αύριο, ημέρα συζήτησης του σχεδίου νόμου στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων, στάση εργασίας από τις 11 π.μ. έως τις 3 μ.μ. και συγκέντρωση στις 12 το μεσημέρι στην πλατεία Συντάγματος. Την ίδια ημέρα το σωματείο εργαζομένων στο ΨΝΑ και φορείς απεξάρτησης διοργανώνουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 7.30 μ.μ., ενώ έχουν αποφασίσει και απεργία την ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου στην Ολομέλεια της Βουλής.
Υπενθυμίζεται ότι το σχέδιο νόμου προβλέπει την αλλαγή του διοικητικού μοντέλου στον τομέα της ψυχικής υγείας με τη δημιουργία Εθνικού Δικτύου Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, στο οποίο εντάσσεται το σύνολο των σχετικών υπηρεσιών του ΕΣΥ. Αντίστοιχο μοντέλο επιλέγεται και για την απεξάρτηση με τη δημιουργία Εθνικού Οργανισμού Πρόληψης και Αντιμετώπισης εξαρτήσεων, στον οποίο εντάσσονται όλοι οι οργανισμοί, φορείς και προγράμματα θεραπείας των εξαρτήσεων του δημοσίου τομέα.
Η ΕΙΝΑΠ εκτιμά ότι η κυβέρνηση έχει ως στόχο να δοθεί ακόμα περισσότερος χώρος στην ανάπτυξη ιδιωτικών κλινών στην ψυχική υγεία, ο αριθμός των οποίων είναι ήδη 4.700, σε αντίθεση με τις 900 κλίνες στο ΕΣΥ, αλλά και να καταργήσει προγράμματα με δείγματα γραφής, όπως τα ΚΕΘΕΑ, «18 Ανω», «Αργώ», «Διάπλους», «Ιανός», και τα κέντρα πρόληψης, τα οποία –όπως υποστηρίζει– «θα υποχρεωθούν να αλλάξουν φιλοσοφία, αφού η ανάπτυξή τους δεν θα σχετίζεται με τις ανάγκες της κοινότητας, αλλά θα λειτουργεί καθαρά με ιδιωτικά κριτήρια».
Για νομοσχέδιο «έκτρωμα» κάνει λόγο η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος, που σημειώνει ότι «το νομοσχέδιο δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει τις ασυλικές συνθήκες νοσηλείας στις ψυχιατρικές κλινικές που καταλύουν κάθε έννοια ανθρώπινης αξιοπρέπειας, το στοίβαγμα των ασθενών σε ράντζα λόγω της έλλειψης του αναγκαίου αριθμού δημόσιων ψυχιατρικών κλινικών. Δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει το φαινόμενο της “περιστρεφόμενης πόρτας”, τον κοινωνικό αποκλεισμό και τον στιγματισμό των ασθενών με ψυχικές διαταραχές λόγω των τεράστιων ελλείψεων δημόσιων ψυχιατρικών δομών πρόληψης και ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης. Δεν καλύπτει καμία ανάγκη για σύγχρονες, δωρεάν παιδοψυχιατρικές υπηρεσίες που πρακτικά είναι ανύπαρκτες στον δημόσιο τομέα». Αντιθέτως, σύμφωνα με την ΟΕΝΓΕ, οδηγεί στη γενναία χρηματοδότηση με κονδύλια από το Ταμείο Ανάκαμψης «των αμαρτωλών ΜΚΟ, ΑΜΚΕ, και των επιχειρηματικών συμφερόντων για τη δημιουργία δομών και προγραμμάτων για λίγους και με ημερομηνία λήξης».
«Λειτουργικό πρόβλημα»
«Τροχοπέδη του συστήματος δεν είναι το διοικητικό και οργανωτικό μοντέλο, αλλά η εγκατάλειψη της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης και η υπολειτουργία των μονάδων ψυχικής υγείας λόγω σοβαρών ελλείψεων προσωπικού και υποχρηματοδότησης. Το πρόβλημα στην ψυχική υγεία είναι λειτουργικό», τονίζει σε ανακοίνωσή της η ΠΟΕΔΗΝ, που εκτιμά ότι το σχέδιο νόμου θα δημιουργήσει τεράστια οργανωτικά ζητήματα στους φορείς, στους εργαζομένους, στους χρήστες των υπηρεσιών ψυχικής υγείας και απεξάρτησης προς όφελος των ιδιωτών και των ΜΚΟ. Οπως αναφέρει, με το σχέδιο νόμου συστήνεται ένας υδροκέφαλος, τεράστιος φορέας στην ψυχική υγεία και ερωτά: «Πώς θα διοικούνται οι μονάδες στην καθημερινότητα από εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά;».
Αναφέροντας τα σοβαρά προβλήματα που παρατηρούνται στην ψυχική υγεία, η ΠΟΕΔΗΝ σημειώνει ότι «το 60% των εισαγωγών στις μονάδες οξέων περιστατικών είναι με εισαγγελική παραγγελία, όταν ο μέσος όρος στις χώρες της Ευρώπης είναι 5%. Το 70% των ασθενών που εισάγονται στις μονάδες οξέων περιστατικών είναι επανεισαγωγές λόγω έλλειψης πρωτοβάθμιων υπηρεσιών και αποασυλοποίησης. Οι μονάδες οξέων περιστατικών γεμίζουν κλίνες και αναπτύσσουν ράντζα με νεοχρόνιους ασθενείς επειδή δεν υπάρχουν δομές αποασυλοποίησης και κοινωνικής επανένταξης. Η αποασυλοποίηση αφέθηκε στα “χέρια” των ΜΚΟ, που λαμβάνουν υψηλή κοινοτική και εθνική χρηματοδότηση με θολό θεραπευτικό αποτέλεσμα».
Ως ένα «άλμα στο κενό για την απεξάρτηση», χαρακτηρίζει το νομοσχέδιο ο Σύλλογος Εργαζομένων στο ΚΕΘΕΑ. Οπως σημειώνει, το νομοσχέδιο σαρώνει και διαλύει ένα ακμαίο δίκτυο υπηρεσιών, ριζωμένο στις τοπικές κοινωνίες, εφαρμόζει ένα καθ’ όλα αναχρονιστικό οργανωτικό σχήμα υπερσυγκέντρωσης εξουσιών, αντικαθιστά την επιστημονική έρευνα και τη θεραπευτική δουλειά με τη διοίκηση και συρρικνώνει τις σημερινές δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες πρόληψης και θεραπείας, δημιουργώντας τον απαιτούμενο χώρο για την είσοδο ιδιωτών. Τέλος, το Σωματείο Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης των Εξαρτήσεων επισημαίνει ότι το σχέδιο νόμου «κόντρα στην ανάγκη για μακροπρόθεσμο σχεδιασμό προγραμμάτων πρόληψης, αφήνει μετέωρο το μέλλον των 75 κέντρων πρόληψης μετά το 2027, με σοβαρό τον κίνδυνο κατάργησής τους ακόμα και σε μία νύχτα με τροπολογία».
