Για τέταρτη φορά η Ελλάδα παραπέμπεται στο Ευρωδικαστήριο για την πλημμελή διαχείριση των αστικών λυμάτων. Αυτήν τη φορά, για 153 μεσαίους οικισμούς (από 2.000 έως 15.000 κατοίκων), στην πλειονότητα των οποίων δεν γίνεται καν δευτεροβάθμια επεξεργασία των λυμάτων. Υπενθυμίζεται ότι η Ελλάδα μετρά ήδη δύο καταδίκες και καταβάλλει πρόστιμα για τις παραλείψεις της στην τήρηση της κοινοτικής νομοθεσίας για τα λύματα.
Σύμφωνα, λοιπόν, με την οδηγία 91/271/ΕΟΚ, η Ελλάδα έπρεπε να είχε καλύψει τις μεγάλες πόλεις έως το 1998-2000 και τις μικρότερες (2.000-15.000 κατοίκων, που ονομάζονται γ΄ προτεραιότητας) έως το 2005. Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική και έτσι το 2017 και υπό τη δαμόκλειο σπάθη ενός νέου ευρωπροστίμου καταρτίστηκε από το υπουργείο Περιβάλλοντος ένα εθνικό επιχειρησιακό σχέδιο. Η εφαρμογή του σχεδίου αυτού, όμως, προχωρά με πολύ αργούς ρυθμούς και έτσι χθες ανακοινώθηκε ακόμα μια παραπομπή της χώρας στο Ευρωδικαστήριο για τα αστικά λύματα.
Σύμφωνα με τη σημερινή ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, «στην Ελλάδα, 153 οικισμοί παρουσιάζουν εκτεταμένες παραλείψεις συμμόρφωσης με την Οδηγία. Και στους 153 αυτούς οικισμούς η Ελλάδα πρέπει ακόμη να διασφαλίσει ότι υπάρχουν συστήματα συλλογής λυμάτων και ότι, όταν δικαιολογείται η χρήση μεμονωμένων ή άλλων κατάλληλων συστημάτων (π.χ. σηπτικών δεξαμενών), τα συστήματα αυτά επιτυγχάνουν το ίδιο επίπεδο περιβαλλοντικής προστασίας. Για 143 από τους εν λόγω οικισμούς, η Ελλάδα εξακολουθεί να μην παρέχει δευτεροβάθμια επεξεργασία πριν από την απόρριψη των λυμάτων. Επιπλέον, σε έναν οικισμό, η Ελλάδα εξακολουθεί να μην παρέχει αυστηρότερη επεξεργασία πριν από την απόρριψη λυμάτων σε ευαίσθητες περιοχές. Για να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της οδηγίας, η Ελλάδα θα πρέπει να κατασκευάσει νέες υποδομές σε διάφορους οικισμούς και θα χρειαστεί να αναβαθμίσει τις υφιστάμενες υποδομές σε άλλους».
Έως σήμερα η Ελλάδα έχει καταδικαστεί τρεις φορές: η πρώτη για τα λύματα του Θριάσιου Πεδίου, η δεύτερη για 24 οικισμούς (Αρτέμιδα, Χρυσούπολη, Ηγουμενίτσα, Ηρακλειο Κρήτης, Κατερίνη, Κορωπί, Λευκίμμη, Λιτόχωρο, Μάλια, Μαρκόπουλο, Μέγαρα, Νέα Κυδωνιά Κρήτης, Ναύπακτος, Νέα Μάκρη, Παροικιά Πάρου, Πόρος-Γαλατάς, Ραφήνα, Θεσσαλονίκη (τουριστική ζώνη), Τρίπολη, Ζάκυνθος, Αλεξάνδρεια Ημαθίας, Έδεσσα και Κάλυμνος. Και για τις δύο καταδίκες, η Ελλάδα εξακολουθεί να καταβάλλει ευρω-πρόστιμα. Στην περίπτωση της τρίτης καταδίκης (Προσοτσάνη, Δοξάτο, Ελευθερούπολη, Βάγια, Γαλάτιστα, Δεσφίνα, Χανιώτη, Πολύχρονο) η Ελλάδα κατάφερε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της και η υπόθεση έκλεισε.
