Την άποψη ότι δεν υπήρξε συντονισμός των φορέων κατά την εξέλιξη της πυρκαγιάς στην Ανατολική Αττική εξέφρασε, κατά την πρώτη ημέρα της κατάθεσής του στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο της δίκης για τους 104 νεκρούς στο Μάτι, ο δικαστικός πραγματογνώμονας Δημήτρης Λιότσιος, τονίζοντας επίσης και τις παραλείψεις που έγιναν από τους ιθύνοντες του Ενιαίου Συντονιστικού Κέντρου Επιχειρήσεων (ΕΣΚΕ) και όχι μόνο. «Δεν υπήρχε συντονισμός των φορέων και ό,τι έγινε έγινε αργά», είπε και οριοθέτησε το χρονικό σημείο μέχρι το οποίο μπορούσε να γίνει οργανωμένη απομάκρυνση στις 17.30. «Εφόσον δεν δόθηκε μέχρι τότε εισήγηση για οργανωμένη απομάκρυνση των πολιτών, έπρεπε στη συνέχεια να γίνει διάσωση», ανέφερε, συμπληρώνοντας πως ούτε αυτό έγινε με τον τρόπο που έπρεπε, αφού «στις 19.30 είχε πλέον τελειώσει το έργο».
Ο κ. Λιότσιος έκανε λόγο για καθυστέρηση στην εντολή για γενική επιφυλακή, ακαθάριστα οικόπεδα και «πεύκα που αγκάλιαζαν το ένα το άλλο» επί της Μαραθώνος. Το «σφυροκόπημα» της εισαγγελέως της έδρας δέχθηκε ο κ. Λιότσιος σχετικά με το Engage, το λογισμικό που καταγράφει τη θέση και την κίνηση των οχημάτων της Πυροσβεστικής. «Ηταν σε πλήρη δοκιμαστική λειτουργία. Υπήρξαν μεγάλες αποκλίσεις στις ώρες καταγραφής. Μπορούσε να γίνει ανθρώπινη παρέμβαση. Υπήρξε παραποίηση και έχει καταδικαστεί σε πρώτο βαθμό ο τότε διοικητής του ΕΣΚΕ Ιωάννης Φωστιέρης, έπειτα από μήνυση του αξιωματικού Ιωάννη Κώστα, που φαινόταν μέχρι τις έξι το απόγευμα ως ο μόνος επικεφαλής», σχολίασε ο μάρτυρας. Ο ίδιος κλήθηκε να εξηγήσει γιατί αρχικά κατέθεσε ότι δεν υπήρχε εναέρια επιτήρηση, ενώ έγινε από ιδιωτικό αεροσκάφος αφού τα εναέρια μέσα βρίσκονταν στη φωτιά της Κινέτας. «Εκ των υστέρων έμαθα ό,τι έγινε. Στην αρχή υπήρχε θολό τοπίο. Ομως είναι διαφορετικό να γίνεται από εθελοντές. Ας πούμε κάνοντας επιτήρηση με έμφορτο εναέριο μέσο μειώνεις τον χρόνο από την επόμενη εντολή που θα δώσεις για απογείωση άλλου αεροσκάφους», σημείωσε, προσθέτοντας ότι θα υπήρχε δυνατότητα άμεσης βολής στη φωτιά.
Το δικαστήριο απασχόλησε και το ζήτημα μεταστάθμευσης και ανεφοδιασμού των εναέριων μέσων. «Ποιος θα έλεγε “έχει καεί το πελεκούδι, πήγαινε στο ‘Ελ. Βενιζέλος’ να βάλεις καύσιμα”; Ο πιλότος; Θα υπήρχε κέρδος χρόνου αν πήγαιναν στο “Ελ. Βενιζέλος” αντί της Τανάγρας;» ρώτησε η εισαγγελέας της έδρας, με τον μάρτυρα να απαντά πως η συνεννόηση θα έπρεπε να γίνει μέσω του ΕΣΚΕ και πως θα απαιτούνταν για τη διαδικασία περίπου 15 λεπτά. O κ. Λιότσιος ξεκαθάρισε επίσης πως αφού δεν έγινε απομάκρυνση και διάσωση, παρασχέθηκε μόνο βοήθεια. «Διάσωση κάνεις πριν, μετά είναι παροχή βοήθειας. Οταν έγινε η καταστροφή, έγιναν κάποιες μετακινήσεις τραυματιών, σκεφτείτε πως ούτε τα ασθενοφόρα δεν μπορούσαν να περάσουν επειδή έκαιγαν τα πάντα».
