Εχει δηλώσει ότι «η εκπαίδευση των προσφύγων πρέπει να είναι στην κορυφή της ατζέντας», ενώ από το 2017 αποτελεί τη νεότερη πρέσβειρα Kαλής Θελήσεως της UNICEF. Η Μουζούν Αλμελεχάν, η Σύρια πρόσφυγας που έχει αφιερώσει τη ζωή της στην εκπαίδευση γυναικών προσφύγων, βρέθηκε πρόσφατα στη σκηνή του TedX Athens και μίλησε στην «Κ». Το 2014, η οικογένεια της Μουζούν εγκατέλειψε την περιοχή Νταράα της Συρίας όταν οι μάχες στον συριακό εμφύλιο μαίνονταν στην περιοχή της. Πήρε μαζί της στο ταξίδι της μόνο τα σχολικά της βιβλία, επειδή η εκπαίδευση, όπως μας λέει, ήταν το πιο σημαντικό πράγμα για εκείνη.
«Μεγάλωσα σε μια χώρα όπου βίωσα τον πόλεμο και οι συνθήκες δεν ήταν εύκολες», αναφέρει η Μουζούν Αλμελεχάν. «Επρεπε να περνάω καθημερινά μέσα από ανείπωτη βία και προκλήσεις και φυσικά, δεν ήταν ασφαλές να πηγαίνω στο σχολείο. Από κάποια στιγμή και μετά, ανησυχούσαμε πραγματικά για την ασφάλειά μας περισσότερο από το να επικεντρωθούμε στις σπουδές μας».
Με τον πόλεμο να διεξάγεται κοντά στο σπίτι της, η οικογένεια της Μουζούν ζητάει άσυλο στην Ιορδανία, όπου μεταφέρεται στον καταυλισμό Ζαατάρι. Εκεί η Μουζούν δεν εγκαταλείπει τις σπουδές της και προσπαθεί να πείσει και άλλες κοπέλες να σπουδάσουν. «Βλέποντας πολλά κορίτσια και αγόρια της ηλικίας μου που εγκατέλειψαν τη μάθησή τους λόγω των πολύ δύσκολων συνθηκών στον καταυλισμό», εξηγεί, «ήθελα να τα κάνω να πιστέψουν στην εκπαίδευση, να τα ενθαρρύνω να συνεχίσουν να μαθαίνουν ό,τι κι αν συμβεί, επειδή χρειαζόμαστε μια μορφωμένη γενιά για να ξαναχτίσουμε τη χώρα μας μια μέρα».
Γλωσσικά εμπόδια
«Πρέπει να σας πω», υπογραμμίζει η Μουζούν, «ότι τα κορίτσια στους καταυλισμούς αντιμετωπίζουν περισσότερες προκλήσεις από τα αγόρια, συμπεριλαμβανομένων των γλωσσικών εμποδίων. Υπάρχουν πολλές διακρίσεις και επίσης δυσανάλογη βία με βάση το φύλο, ενώ σε περιβάλλοντα συγκρούσεων υπάρχουν 2,5 φορές περισσότερες πιθανότητες για τα κορίτσια να μείνουν εκτός σχολείου από ό,τι τα αγόρια. Ακόμα πρέπει να σκεφτούμε τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι οικογένειές τους σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, οι οποίες μπορεί να οδηγηθούν να πιστεύουν ότι ο γάμος, για παράδειγμα, είναι καλύτερη επιλογή από την εκπαίδευση».
«Ετσι, δεν είναι εύκολο για τα κορίτσια να βρίσκονται σε αυτές τις συνθήκες. Επομένως, πρέπει να εργαστούμε περισσότερο για να αναδείξουμε και να αντιμετωπίσουμε αυτές τις προκλήσεις, ώστε να μπορέσουμε να τους παρέχουμε καλύτερες ευκαιρίες να μορφωθούν, να πάνε σχολείο και να έχουν πρόσβαση σε μια ποιοτική εκπαίδευση, διότι αυτό είναι που τα κορίτσια στερούνται όταν βρίσκονται σε καθεστώς προσφύγων και συγκρούσεων».
Το 2017, το έργο της Μουζούν στους προσφυγικούς καταυλισμούς αναδείχθηκε από τον οργανισμό UNICEF, με την ίδια να γίνεται η νεότερη πρέσβειρα Καλής Θελήσεως. Εκτοτε συνεχίζει το έργο της βοηθώντας τα κορίτσια με καθεστώς πρόσφυγα να πηγαίνουν στο σχολείο. Οπως εξηγεί στην «Κ», «νιώθω υπερήφανη που είμαι η φωνή εκατομμυρίων ανθρώπων, γιατί πλέον η ιστορία μου δεν αφορά μόνο εμένα, αλλά εκατομμύρια ανθρώπους που δεν έχουν την ευκαιρία να αναδείξουν αυτό που έχουν περάσει και δεν έχουν την πλατφόρμα για να εκπροσωπήσουν τον εαυτό τους ή τις κοινότητές τους».
«Ετσι, όταν κάποιος μιλάει σε ένα συνέδριο ή με παγκόσμιους ηγέτες, προσπαθώ να μιλάω εκ μέρους τους. Νιώθω τεράστια την ευθύνη και δεν είναι εύκολο γιατί προσπαθώ σε έναν δύσκολο κόσμο να ευαισθητοποιήσω και να ενθαρρύνω τη διεθνή κοινότητα και τους διεθνείς φορείς να στηρίξουν αυτά τα παιδιά και να τους δώσουν τις ευκαιρίες που τους αξίζουν».
Με οδηγό την εκπαίδευση
«Οταν βρισκόμουν στους καταυλισμούς και προσπαθούσα να διαβάσω», συμπληρώνει, «δεν ήταν εύκολο, γιατί μπορούσες να χάσεις την ελπίδα σε αυτές τις συνθήκες. Η εκπαίδευση ήταν ο οδηγός μου και αυτό που με οδήγησε να αντιμετωπίσω αυτές τις προκλήσεις και να πιστέψω σε ένα καλύτερο μέλλον. Αν δεν είχα την ευκαιρία να μορφωθώ και να πάω σχολείο, πώς θα μπορούσα να ονειρευτώ ένα καλύτερο μέλλον; Και αυτό το καλύτερο μέλλον προσπαθούμε να δώσουμε στις κοπέλες που βιώνουν αυτές τις συνθήκες».
