«Ο αιώνας στον οποίον εφευρέθηκαν τα αεροπλάνα αξίζει να έχει το δικό του μουσικό είδος», απαντούσε ο Γάλλος Κλοντ Ντεμπισί, άξιο τέκνο του 19ου αιώνα, σε όσους ασκούσαν κριτική στις πρωτοποριακές συνθέσεις του. Εμείς πάλι που ζούμε στον 21ο τα αντιμετωπίζουμε περίπου σαν λεωφορεία του αέρα. Κι όμως, προχθές όταν πρωτομπήκα στο υπόστεγο της τεχνικής βάσης της Aegean, αγγλιστί hangar, στον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών και βρέθηκα κάτω από τα γιγαντιαία φτερά που είχαν τα δύο Airbus 320, με έπιασε κυριολεκτικά δέος. Αλλιώς να πετάς και αλλιώς να βλέπεις τα λευκά κήτη με το στρογγυλό ρύγχος και να κρυφοκοιτάζεις τις ξεβιδωμένες τουρμπίνες τους με όλη σου την άνεση από τόσο κοντά. Aνάμεσα σε αυτά τα δύο μεγάλα αεροσκάφη είχε στηθεί την Τρίτη και την Τετάρτη μια γιγαντοοθόνη και μια εξέδρα για τους ομιλητές της φετινής διήμερης συζήτησης της «Κ» και των εταίρων της για το μέλλον του ελληνικού τουρισμού με τίτλο «Reimagine Tourism in Greece».
Πιο συχνά από κάθε άλλη φορά ακούστηκαν οι λέξεις «υποδομές», αλλά και «προστασία των τοπικών κοινοτήτων».
Δεν θα υπήρχε καλύτερο σκηνικό –και μάλιστα «ζωντανό» με δεκάδες τεχνικούς να εργάζονται αδιάκοπα στο βάθος– ούτε πιο αρμόζων χώρος για να φιλοξενήσει ένα τέτοιο γεγονός. Οι σέλφι έδιναν και έπαιρναν, όπως και τα βίντεο με τα αεροπλάνα που έμπαιναν μέσα στο υπόστεγο για επισκευές. Κάτω από τους ήχους των απογειώσεων έγινε η σφαιρική εξέταση ενός τομέα που δεν είναι μόνο η βαριά βιομηχανία της χώρας, αλλά αποτελεί και ένα από τα κυριότερα θέματα συζήτησης όλων των Ελλήνων, είτε είναι εργαζόμενοι του κλάδου είτε ιδιοκτήτες επιχειρήσεων και κατοικιών είτε απλώς άνθρωποι που είδαν τα τελευταία χρόνια τους αγαπημένους τους προορισμούς για γίνονται «δυσπρόσιτοι». Ωστόσο, όλες αυτές οι κατηγορίες που προαναφέρθηκαν έχουν διαφορετική οπτική για το πώς πρέπει να εξελιχθεί ο τουρισμός στην πατρίδα μας. Γίνεται να βρουν ένα κοινό όραμα; Να ομονοήσουν σ’ έναν κοινό οδικό χάρτη που θα μας φέρει πόρους αλλά δεν θα καταστρέψει το τοπίο; Να ένα από τα πιο σημαντικά συμπεράσματα της συνάντησης που συμπύκνωσε ο Παναγιώτης Πικραμμένος.
Κοινές αγωνίες
Παρουσίαση αντιθετικών όψεων και διλημμάτων σίγουρα υπήρξαν μέσα στις δύο μέρες, όπως και εντελώς άλλες προσεγγίσεις. Οπως αυτή που εφαρμόζει εδώ και χρόνια το Μπουτάν. Ο πρωθυπουργός του Μπουτάν, Τσέρινγκ Τομπγκάι μίλησε για τη στρατηγική της χώρας του και έκλεψε την παράσταση με την καταπληκτική ομιλία, αλλά και την ωραία ενδυμασία του. Πιο συχνά από κάθε άλλη φορά ακούστηκαν οι λέξεις «υποδομές», αλλά και «προστασία των τοπικών κοινοτήτων και του περιβάλλοντος». Το καλό είναι βέβαια ότι το hangar που φιλοξένησε τους ομιλητές και το κοινό είναι ένα παράδειγμα του πώς μπορούμε να γίνουμε πιο «πράσινοι», ενώ η ανάπτυξη προχωράει: στην οροφή του, που απλώνεται σε 25.000 τ.μ., έχει πάνελ που εξασφαλίζουν την ενέργεια που χρειάζεται η τεχνική βάση, το κέντρο προσομοιωτών και εκπαίδευσης των πληρωμάτων. Κάπως έτσι λοιπόν, συμβολικά αλλά και ουσιαστικά, η πρωτοβουλία της «Κ» έλαβε χώρα κάτω από ένα φωτοβολταϊκό πάρκο που θα φιλοξενεί και αεροσκάφη ξένων εταιρειών για βαριά συντήρηση σ’ ένα αεροδρόμιο που δέχεται όλο και πιο πολλούς επισκέπτες. Στη Σίλικον Βάλεϊ εφευρέθηκε η φράση: «Είμαστε αναγκασμένοι να φτιάχνουμε το αεροπλάνο την ώρα που πετάει» για να περιγράψουν μια κατάσταση στην οποία η ευελιξία επικρατεί του πρότερου σχεδιασμού. Μήπως ήρθε η ώρα να το ανατρέψουμε αυτό στον ελληνικό τουρισμό;
Πόσο σημαντικός είναι ο τουρισμός για την ελληνική οικονομία;
62% Πολύ
24% Αρκετά
8% Μέτρια
2% Λίγο
1% Ελάχιστα έως καθόλου
3% Δ.Γ./Δ.Α.
Η τουριστική ανάπτυξη στη χώρα μας σέβεται το περιβάλλον;
5% Σίγουρα ναι
20% Μάλλον ναι
40% Μάλλον όχι
27% Σίγουρα όχι
8% Δ.Γ./Δ.Α.
Ερευνα Pulse 13-16 Σεπτεμβρίου 2024 / Δείγμα 1.149 συνεντεύξεις
