Ενα έργο ταλαιπωρημένο, που έφθασε στα όρια της απένταξης και διασώθηκε στο «παρά πέντε» εγκαινιάστηκε χθες στη Θεσσαλία. Πρόκειται για την ανασύσταση της λίμνης Κάρλας, ένα σημαντικό και πολύπλευρο έργο που χρειάστηκε μία δεκαπενταετία για να γίνει πραγματικότητα. Το ζήτημα είναι πλέον να βρεθεί ένα μοντέλο για την ορθολογική διαχείριση των υδάτων, ώστε να διασφαλιστεί το οικοσύστημα της λίμνης από τις συνέπειες της υπεράντλησης.
Η τελετή πραγματοποιήθηκε, χθες, στο Κέντρο Πληροφόρησης στο Στεφανοβίκειο, παρουσία της επιτρόπου Περιφερειακής Πολιτικής Κορίνας Κρέτσου. «Σήμερα η λίμνη έχει περισσότερα από 80 εκατ. κ.μ. νερό, έχοντας ξεπεράσει το οικολογικό όριο πλήρωσής της», λέει στην «Κ» ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας Κώστας Αγοραστός. «Εχει 13 είδη ψαριών, 181 είδη πουλιών και μία αποικία πελεκάνων. Είναι η απόδειξη ότι το οικοσύστημα της περιοχής έχει ξαναγεννηθεί».
Η δημιουργία της λίμνης ήταν μια ιδέα που «γεννήθηκε» στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν ήταν πλέον προφανές ότι η αποξήρανση δεν είχε αποδώσει τα προσδοκώμενα. «Η Κάρλα αποξηράνθηκε το 1959-1962. Ηταν μια λανθασμένη επιλογή, κάτι που αποδείχθηκε τις επόμενες δεκαετίες. Η αγροτική παραγωγή δεν είχε την προσδοκώμενη αύξηση, το μικροκλίμα της περιοχής άλλαξε, ένα ολόκληρο οικοσύστημα εξαφανίστηκε», εξηγεί η Ιφιγένεια Καγκάλου, πρόεδρος του φορέα διαχείρισης Κάρλας – Μαυροβουνίου – Κεφαλόβρυσου – Βελεστίνου – Δέλτα Πηνειού.
Οι πρώτες μελέτες ξεκίνησαν στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Το έργο χρηματοδοτήθηκε από το Γ΄ ΚΠΣ και στη συνέχεια από το ΕΣΠΑ με περισσότερα από 330 εκατ. ευρώ, ενώ κάποιες εργασίες που έχουν απομείνει προχωρούν με εθνικούς πόρους (καθώς το έργο δεν μπορούσε να συνεχιστεί σε τρίτο συνεχόμενο πλαίσιο στήριξης). Μάλιστα, η πρόοδός του ήταν τόσο αργή που πριν από λίγα χρόνια απαιτήθηκε «μάχη» των ελληνικών αρχών για να μην απενταχθεί από το ΕΣΠΑ. Το έργο ξεκίνησε να κατασκευάζεται από το ΥΠΕΧΩΔΕ και από το 2014 ανατέθηκε στην Περιφέρεια Θεσσαλίας. «Η πλήρωση της λίμνης είναι ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο. Η Κάρλα δέχεται εισροές από τον Πηνειό και από επιφανειακές απορροές. Μετά επτά χρόνια, που άρχισε η σταδιακή επαναπλημμύρισή της, πλέον το νερό έχει ξεπεράσει τη λεγόμενη “οικολογική στάθμη” που είναι απαραίτητη. Τα προηγούμενα χρόνια η στάθμη ήταν πολύ χαμηλή και έτσι δημιουργήθηκαν πολλά προβλήματα», εξηγεί η κ. Καγκάλου.
Το ζητούμενο
Πλέον το ζητούμενο είναι να υπάρξει ορθολογική διαχείριση των υδάτων, ώστε να μην κινδυνεύσει η ζωή που με τόσο κόπο έχει επανέλθει. «Η στάθμη της λίμνης παρακολουθείται πλέον ηλεκτρονικά», λέει ο κ. Αγοραστός. «Το αρδευτικό δίκτυο που έχει κατασκευαστεί θα χρησιμοποιηθεί εφόσον η στάθμη της λίμνης το επιτρέψει. Αν αυτό συμβεί, τότε θα σταματήσουν οι γεωτρήσεις των αγροτών και θα λειτουργήσουν δικές μας γεωτρήσεις για την ύδρευση του Βόλου». «Η πρόκληση είναι στο μέλλον, από εδώ και μπρος», λέει η κ. Καγκάλου. «Πρώτο μέλημα πρέπει να είναι η οικολογική ισορροπία του ταμιευτήρα, να μην παρασυρθούμε σε υπερκατανάλωση για αρδευτικούς σκοπούς. Γι’ αυτό, κατά τη γνώμη μου, χρειάζεται να έχει τον έλεγχο ένα νέο σχήμα, στο οποίο εκτός από εμάς και την Περιφέρεια θα συμμετέχουν και οι ενδιαφερόμενοι. Και πολύ αυστηρός έλεγχος των γεωτρήσεων».
