«Ανταπόκριση» από την Αντίς Αμπέμπα, το Εδιμβούργο και το Ελσίνκι: τρεις Ελληνες του εξωτερικού που συμμετέχουν στις φετινές ευρωεκλογές μέσω της επιστολικής ψήφου μιλούν στην «Κ» για τη συγκινητική εμπειρία της πρώτης φοράς στην «κάλπη» και διατυπώνουν τα αιτήματά τους προς τους Ελληνες ευρωβουλευτές, ενώ βρίσκονται εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από την πατρίδα τους.
Παναγιώτης Κοτζαμπάσης, Εδιμβούργο, Σκωτία
«Τώρα νιώθουμε ίσοι με τους Ελληνες της Ελλάδας»
«Θα ήθελα το καλό της πατρίδας μου, και η δυνατότητα που μου δίνεται για πρώτη φορά με τη συμμετοχή μου σε αυτές τις εκλογές είναι το σημαντικότερο μέσο που έχω για να συμβάλω σε αυτόν τον στόχο», λέει στην «Κ» ο Παναγιώτης Κοτζαμπάσης, ο οποίος μετανάστευσε από την Καβάλα στη Μεγάλη Βρετανία το 2012.
Πρώτα εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο για δύο χρόνια και έπειτα μετακόμισε στο Εδιμβούργο, όπου ζει μέχρι σήμερα και εργάζεται ως ηλεκτρονικός μηχανικός σε πλατφόρμα παραγωγής πετρελαίου, στο βρετανικό τμήμα της Βόρειας Θάλασσας. Στην πρωτεύουσα της Σκωτίας, βρήκε τις ιδανικές συνθήκες, όπως λέει, για να ζήσει με την οικογένειά του μία άνετη ζωή σε όλα τα επίπεδα. Ακόμη κι αν δεν σχεδιάζει να επιστρέψει σύντομα στην Ελλάδα, ωστόσο νιώθει πολύ χαρούμενος που του δίνεται αυτή η πρώτη ευκαιρία να πάρει μέρος στις ευρωπαϊκές κάλπες μέσω της επιστολικής ψήφου.
«Νιώθουμε επιτέλους ίσοι με τους Ελληνες της Ελλάδας, στην προσπάθεια να διαμορφωθεί ένα καλύτερο μέλλον στην πατρίδα, ανεξάρτητα από το πού ζούμε. Μπορεί να βρίσκομαι στη Σκωτία, αλλά η πατρίδα είναι μαζί μου όπου κι αν πηγαίνω. Αυτό πιστεύω ότι ισχύει για τους περισσότερους Ελληνες που ζούμε στο εξωτερικό», τονίζει και θίγει το θέμα του «brain drain» ως μία από τις προτεραιότητες που θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους οι εκπρόσωποι της Ευρωβουλής. «Οταν δούμε τους Ελληνες να σταματήσουν να μεταναστεύουν και εκείνους που βρίσκονται στο εξωτερικό να αρχίσουν να επιστρέφουν στην πατρίδα, τότε θα ξέρουμε ότι θα τα έχουμε καταφέρει ως λαός», τονίζει.
Οταν δούμε τους Ελληνες να σταματήσουν να μεταναστεύουν και εκείνους που βρίσκονται στο εξωτερικό να αρχίσουν να επιστρέφουν στην πατρίδα, τότε θα ξέρουμε ότι θα τα έχουμε καταφέρει ως λαός.
Για τον Παναγιώτη Κοτζαμπάση οι ευρωεκλογές έχουν πολύ μεγαλύτερη δύναμη από τις εθνικές, καθώς οι αποφάσεις της Ε.Ε. υπερισχύουν αυτών της κάθε χώρας. «Ελπίζω ως χώρα να στείλουμε στην Ευρωβουλή τούς καλύτερους υποψηφίους μας, ώστε να διεκδικήσουν τη βελτίωση της ζωής όλων μας, Ελλήνων και Ευρωπαίων, συνολικά. Τα προβλήματα που υπάρχουν είναι πολλά, αλλά νομίζω ότι υπάρχει περιθώριο βελτίωσης, οπότε εύχομαι “καλά μυαλά” σε όλους μας όταν ψηφίζουμε».
Ο ίδιος έχει ήδη αποστείλει την ψήφο του στην Ελλάδα μέσω κούριερ, έχοντας ακολουθήσει την απλή, ηλεκτρονική διαδικασία. Η ολοκλήρωση του έργου της ψηφιοποίησης είναι μάλιστα ένα από τα αιτήματά του ως κατοίκου του εξωτερικού, ώστε να μπορεί να διεκπεραιώνει εύκολα διαδικασίες όπως η ανανέωση του διαβατηρίου του.
«Επόμενα φυσικά βήματα θα πρέπει να είναι η καθιέρωση της επιστολικής ψήφου και για τις εθνικές εκλογές, μέχρι να φτάσουμε να διεξάγονται όλες οι εκλογές ηλεκτρονικά», σχολιάζει ο ίδιος.
Γιώργος Φίλης, Αντίς Αμπέμπα, Αιθιοπία
«Οταν σφράγισα το ψηφοδέλτιο ένιωσα ότι είχα καλύψει μία ανάγκη μου»
Ο Γιώργος Φίλης έφτασε το 2013 στην Αντίς Αμπέμπα από την Αθήνα. Τα πρώτα οκτώ χρόνια εργάστηκε ως φιλόλογος και στη συνέχεια ανέλαβε τη διεύθυνση του Ελληνικού Σχολείου της αιθιοπικής πρωτεύουσας. Ολο αυτό το διάστημα, μακριά από την Ελλάδα, δεν έχασε ούτε στιγμή την επαφή με τη χώρα. «Ενημερώνομαι για τις εξελίξεις στο Διαδίκτυο, παρακολουθώ τις ειδήσεις το βράδυ κι ακούω ενημερωτικές εκπομπές στο ραδιόφωνο το πρωί. Είμαι μέσα σε όλα», λέει στην «Κ».
Σε αυτές τις ευρωεκλογές τού δόθηκε για πρώτη φορά η δυνατότητα να στείλει την ψήφο του στην Ελλάδα από την Αφρική. Δεν χρειάστηκε καν να το σκεφτεί. «Πάντα ζήλευα τους άλλους Ευρωπαίους υπηκόους εδώ στην Αιθιοπία που είχαν τη δυνατότητα να ψηφίσουν εξ αποστάσεως και αναρωτιόμουν “Γιατί μόνο εκείνοι; Οι Ελληνες είμαστε από μια κατώτερη Ευρώπη;”. Οπότε όταν σφράγισα και παρέδωσα τον φάκελο στο Ταχυδρομείο ένιωσα ένα περίεργο και ταυτόχρονα θετικό συναίσθημα: ότι είχα καλύψει μια ανάγκη μου».
Μόνο τους τελευταίους 11 μήνες, τα Ελληνικά Κοινοτικά Σχολεία της Αντίς Αμπέμπα συμμετείχαν τρεις φορές σε προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σε δύο πολιτιστικά και ένα αθλητικό. «Η Ευρώπη έχει εκπροσωπηθεί επάξια από τα Σχολεία μας εδώ, όλα αυτά τα χρόνια», τονίζει ο κ. Φίλης. Κατά τη θητεία του στην Αντίς Αμπέμπα, που είναι και η έδρα της Αφρικανικής Ενωσης, ο ίδιος είχε την ευκαιρία να συναντηθεί με αρκετούς Ελληνες ευρωβουλευτές, τους οποίους η ελληνική κοινότητα, όπως επισημαίνει, φιλοξένησε εγκάρδια.
Θα πρέπει η ελληνική πολιτεία κάποια στιγμή να τους αναγνωρίσει και να τους χορηγήσει τα νόμιμα έγγραφα για την παραμονή τους στην “Ελλάδα των παππούδων τους”.
«Παρ’ όλα αυτά, τον τελευταίο χρόνο, παρατηρώ μια αδιαφορία απέναντι στα σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Ελληνισμός και τα ελληνικά σχολεία στο Βορειοανατολικό Κέρας της Αφρικής», τονίζει ο κ. Φίλης, αναφερόμενος στη συρρίκνωση της άλλοτε μεγάλης ελληνικής κοινότητας, η οποία έφτασε σήμερα να αριθμεί μόλις 200 μέλη. Η κατάσταση είναι τόσο δύσκολη που για πρώτη φορά ύστερα από 114 χρόνια από την ίδρυσή του το αμιγές Ελληνικό Κοινοτικό Σχολείο – Μίχειο Λύκειο της Αντίς Αμπέμπα κινδυνεύει να κλείσει οριστικά τον Ιούνιο.
«Φυσικά και έχουμε προσδοκίες από τους Ελληνες ευρωβουλευτές. Θα πρέπει να “σκύψουν” πάνω στα προβλήματα της διασποράς και να μην εθελοτυφλούν. Ενας λόγος παραπάνω φέτος, αφού οι Ελληνες του εξωτερικού έχουν την ευκαιρία να τους ψηφίσουν», τονίζει ο Γιώργος Φίλης και στέκεται στο αίτημα το οποίο διαχρονικά διατυπώνεται από τους μαθητές του ελληνικού σχολείου της Αντίς Αμπέμπα.
«Οι μαθητές και οι μαθήτριές μου –απόφοιτοι και μη– είναι ελληνικής καταγωγής με ελληνικότατα ονοματεπώνυμα, εν δυνάμει Ευρωπαίοι πολίτες. Θα πρέπει η ελληνική πολιτεία κάποια στιγμή να τους αναγνωρίσει και να τους χορηγήσει τα νόμιμα έγγραφα για την παραμονή τους στην “Ελλάδα των παππούδων τους”. Ελπίζω αυτό να είναι ένα από τα προβλήματα που επιτέλους θα λυθεί από τους ευρωβουλευτές μας, όπως υποσχέθηκαν κατά το παρελθόν όσοι μάς επισκέφθηκαν».
Ακης Σταμπουλής, Ελσίνκι, Φινλανδία
«Θέλω με την ψήφο μου να αποτρέψω την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη»
Ο 60χρονος Ακης Σταμπουλής, με καταγωγή από τη Λέσβο, έφτασε στο Ελσίνκι το μακρινό 1985. Ολα αυτά τα χρόνια εργάζεται ως καθηγητής σε σχολή τουριστικών επαγγελμάτων και, παρότι δεν ζήτησε ποτέ τη φινλανδική υπηκοότητα, απολαμβάνει τα ίδια δικαιώματα με οποιονδήποτε Φινλανδό πολίτη. Στα 39 χρόνια που διατηρεί την «ταυτότητα» του Ελληνα μετανάστη, αποκτά πρώτη φορά την ευκαιρία να συνεισφέρει με την επιστολική ψήφο του στο αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, και αυτό για τον ίδιο είναι μία σημαντική στιγμή.
«Μου δίνεται μια καλή, πρώτη ευκαιρία να ψηφίσω όσους πιστεύω ότι θα μπορέσουν να συνεισφέρουν στην Ευρώπη, ανεξαρτήτως κομμάτων. Στις ευρωεκλογές πρέπει να σκεφτείς εκείνους που θέλουν μία προοδευτική Ευρώπη», λέει στην «Κ» ο κ. Σταμπουλής και, λίγες ώρες προτού κλείσει τον φάκελο που περικλείει την ψήφο του, εξηγεί: «Τα παιδιά μου είναι παιδιά μετανάστη. Δεν θα μπορούσα να ψηφίσω ποτέ κάποιον που θέλει να πλήξει την οικογένειά μου. Ψηφίζω με τη ματιά σε μία Ευρώπη που θα μας δίνει το δικαίωμα να κάνουμε μία αξιοπρεπή ζωή. Θα στείλω την ψήφο μου σε εκείνους που λένε ότι “όσοι μετανάστες εργάζονται και κάνουν μια ήσυχη ζωή σε μια ξένη χώρα είναι καλοδεχούμενοι”».
Ψηφίζω με τη ματιά σε μία Ευρώπη που θα μας δίνει το δικαίωμα να κάνουμε μία αξιοπρεπή ζωή.
Για τον Ακη Σταμπουλή η ψήφος αυτή είναι και μία ευκαιρία να υψώσει τη φωνή του μαζί με άλλες κατά της ακροδεξιάς στην Ευρώπη. «Παρακολουθώ τα τελευταία χρόνια την άνοδο της ακροδεξιάς. Αυτό είναι το μεγάλο ζήτημα σήμερα στην Ευρώπη με ό,τι αρνητικό συνεπάγεται, και θέλω με την ψήφο μου να την αποτρέψω».
Ο ίδιος σκέφτεται από τώρα την επιστροφή του στην Ελλάδα. Θα γυρίσει στο σπίτι του στη Λέσβο όταν πλέον θα συνταξιοδοτηθεί. Μέχρι τότε, όμως, είναι βέβαιος πως θα έχει προλάβει μέσω της επιστολικής ψήφου να δώσει το «παρών» και στις επόμενες εκλογές, που θα είναι οι εθνικές.
