[Η εικόνα πυροσβεστών και εθελοντών να ξεκουράζονται στο χώμα μετά την κατάσβεση της φωτιάς στην Κερατέα έγινε viral | Πηγή: Simon Banos via InTime]
Το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου και τις ημέρες που ακολούθησαν υπήρξε δραματική κορύφωση στα μέτωπα των πυρκαγιών. Ο Ιούνιος μάλιστα έσπασε όλα τα ρεκόρ: τριπλάσιες πυρκαγιές από το συνηθισμένο, χειρότερες πυρομετεωρολογικά συνθήκες των τελευταίων 44 ετών, περισσότερες καμένες εκτάσεις.
Τα γεγονότα ήταν πυκνά. Αστικές πυρκαγιές όπως αυτές στον Ασπρόπυργο, δασικές στην Πάρνηθα, μεικτές –σε δασικές και αστικές περιοχές– σε Κερατέα, Σταμάτα, Γλυκά Νερά.
[kath-read-more post=”563104273″
«Το περασμένο Σάββατο γύρω στις 14.00 μας έδωσε εντολή το Κέντρο Συντονισμού Πυροσβεστικής 199 να μεταβούμε στην περιοχή Λάκκα Κάτσαρη στον Ασπρόπυργο. Ξεκινήσαμε με το όχημά μας, τρία άτομα από την εθελοντική ομάδα δασοπυροσβεστών Βύρωνα» περιγράφει ο Γιώργος Δημόπουλος, εθελοντής δασοπυροσβέστης στο Κέντρο Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος στον Βύρωνα.
Ο κ. Δημόπουλος είναι 61 ετών, οδηγός βαρέων οχημάτων στο επάγγελμα και εθελοντής δασοπυροσβέστης εδώ και 25 χρόνια. Οπως λέει, είναι μέλος μιας από τις πιο έμπειρες εθελοντικές ομάδες στην Ελλάδα, με τουλάχιστον 30 ενεργά μέλη, η οποία ιδρύθηκε το 1985 και η οποία υπάγεται –όπως όλες οι πιστοποιημένες εθελοντικές ομάδας πυρόσβεσης– στην Πολιτική Προστασία.
Η μεγάλη εμπειρία στο πεδίο έχει οδηγήσει την ομάδα να ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα, όπως πριν από δύο χρόνια στη φωτιά στη Δαδιά αλλά και πέρυσι στη Θεσσαλία, μετά τις καταστροφές που προκάλεσε ο Daniel.
«Πέσαμε πάνω σε μια φωτιά σε ένα μικρό οικόπεδο με απορρίμματα και ξερά χόρτα. Μια κλασική δηλαδή πυρκαγιά στον Ασπρόπυργο, από αυτές που φέτος μας ταλανίζουν πολύ» συνεχίζει ο κ. Δημόπουλος. «Η ομάδα μας έχει μεταβεί πολλές φορές στην περιοχή για να δώσει νερό, με τα οκτώ επιχειρησιακά υδροφόρα μας. Τα δύο από αυτά μάλιστα μπορούν να φέρουν από 10 τόνους νερό το καθένα. Με αυτά, κάνουμε πλήρωση στα πυροσβεστικά οχήματα που δρουν στα διάφορα μέτωπα».
Ο κ. Δημόπουλος περιγράφει πως ενώ οι τρεις εθελοντές δασοπυροσβέστες επιχειρούσαν στον Ασπρόπυργο πήραν νέα εντολή από το 199 μέσα από τον ασύρματο: «Ο Βύρωνας 5 (σ.σ. το όχημα με αριθμό 5 από τα 8 της ομάδας) να αφήσει τον Ασπρόπυργο και να μεταβεί στο Κατσιμίδι». Εκείνη την ώρα η εστία στον Ασπρόπυργο έβαινε προς έλεγχο, ενώ αντιθέτως στο Κατσιμίδι εξελισσόταν μια νέα, επικίνδυνη φωτιά μέσα σε δασική έκταση.
«Αρχίσαμε να ανεβαίνουμε προς το μέτωπο της Πάρνηθας για να κάνουμε πλήρωση στα οχήματα της Πυροσβεστικής. Φτάσαμε σχεδόν κάτω από το πυροφυλάκιο του Κατσιμιδίου, εκεί όπου βρίσκονται οι δεξαμενές όπου ανεφοδιάζονται τα ελικόπτερα. Σε αυτόν τον ανηφορικό, δύσβατο δρόμο ήταν πολύ δύσκολο να ανέβει το όχημα. Χρειάστηκε να μπούμε και οι τρεις εθελοντές μέσα στη μάχη για κατάσβεση γιατί εστίες ξεπηδούσαν και από δεξιά και από αριστερά. Στη συγκεκριμένη πυρκαγιά, η χρήση των εναέριων μέσων αποδείχθηκε σωτήρια. Οι δυνάμεις των πυροσβεστών ήταν μεγάλες, ενώ οι δε εθελοντές δεν έρχονταν μόνο από όμορες περιοχές, αλλά και από αρκετά μακρινές όπως η Ηλιούπολη».
Εχοντας ξαναζήσει πυρκαγιά στην Πάρνηθα πριν από κάποια χρόνια, λέει πως αυτή του περασμένου Σαββάτου είχε τη δυναμική να γίνει πάρα πολύ επικίνδυνη, λόγω των πολύ ισχυρών ανέμων και των έντονων ριπών τους.
Οι τρεις εθελοντές δασοπυροσβέστες έμειναν στην Πάρνηθα αρκετές ώρες. «Από το Κατσιμίδι, η Πυροσβεστική μας “αποδέσμευσε” στις 02.30. Ημασταν πια πολύ καταπονημένοι. Στο μέτωπο έχεις πάντα έναν φόβο για τη σωματική σου ακεραιότητα, να μην “κλειστείς” από τη φωτιά. Την ώρα που είσαι μέσα στη μάχη βέβαια το μόνο που σκέφτεσαι είναι ότι δεν πρέπει η φωτιά να μπει στον Δρυμό. Στις 03.00 ήμασταν πίσω στη βάση μας. Κοιμηθήκαμε για λίγες ώρες και μετά κάλεσμα εκ νέου στην Κερατέα. Ξαναφεύγει το όχημα με νέο πλήρωμα αυτή τη φορά».
Ο κ. Δημόπουλος ως οδηγός οχήματος που είναι παρέμεινε στη βάση, ενώ το σερί των πυρκαγιών στην περιοχή του Ασπρόπυργου συνέχισε να ακολουθεί ο Μιχάλης Νικολέτος, μέλος της ομάδας Αμεσης Επέμβασης Βύρωνα.
«Η Κερατέα ήταν άλλου τύπου φωτιά. Εκεί, προσπαθούσαμε να σώσουμε και σπίτια όχι μόνο δάσος» μας λέει ο ίδιος με τη σειρά του. Ο κ. Νικολέτος, ελεύθερος επαγγελματίας στο επάγγελμα, είναι εθελοντής δασοπυροσβέστης εδώ και 30 χρόνια. Το δικό του Σαββατοκύριακο στα μέτωπα έληξε γύρω στις 02.00 τα ξημερώματα, όταν και εγκατέλειψε μαζί με τους συντρόφους του εθελοντές το καλά ελεγχόμενο πια, μέτωπο της Κερατέας.
Εξι ημέρες ασταμάτητων συμβάντων
Η αρχή της νέας εβδομάδας δεν επεφύλασσε στιγμές ξεκούρασης στην ομάδα εθελοντών του Βύρωνα. Ο κ. Δημόπουλος ξαναβρέθηκε στον Ασπρόπυργο, μετά στα Γλυκά Νερά, στη δική τους περιοχή και χθες, στη Σταμάτα. «Σε αυτή την τελευταία πυρκαγιά, μας είπαν πως ξεκίνησε από κεραυνό. Οδηγούσαμε ως εκεί με ελαφριά βροχόπτωση. Οταν φτάσαμε στο σημείο έριχνε λίγες ψιχάλες. Τη δική μας φωτιά στα Γλυκά Νερά τη δουλέψαμε γρήγορα με 10 πυροσβέστες και 3 οχήματα. Υπήρχε ευτυχώς πολλή δύναμη γύρω από αυτή τη φωτιά όταν ξέσπασε».
Και πώς αποτιμά με την 25χρονη εμπειρία του ο κ. Δημόπουλος την εβδομάδα που πέρασε; «Ηταν μια πολύ δύσκολη αρχή καλοκαιριού, ένας πολύς βαρύς Ιούνιος, νιώθουμε ήδη κόπωση. Ο καιρός μας έδειξε τις προθέσεις του για το υπόλοιπο καλοκαίρι».
«Φέτος τρέχουμε για τις φωτιές από τον Μάιο. Πονάνε… μέχρι και τα αυτιά μου», λέει με τη σειρά του ο κ. Νικολέτος. «Η αλήθεια είναι πως είναι ο πρώτος Ιούνιος που μετράμε 12 “τεσσάρια” και 1 “πεντάρι” στους χάρτες επικινδυνότητας εκδήλωσης πυρκαγιάς. Ενα μέλος της ομάδας μας, ο οποίος εργάζεται παράλληλα και στο WWF, μετρά κάποιες ημέρες την υγρασία στα δέντρα. Δεν την έχουμε δει ποτέ τόσο χαμηλά. Κάθε φορά που μας λέει τις μετρήσεις, σκοτεινιάζουμε. Δυστυχώς η εβδομάδα που θα έρθει θα είναι ξανά πολύ δύσκολη. Ομως θα συνεχίσουμε να δίνουμε μάχη όσες συνεχόμενες μέρες απαιτείται. Πρέπει να διαφυλάξουμε τα δέντρα. Δεν θέλω να καταλήξω να φυλάω στο τέλος το άλσος Παγκρατίου ή την Καραολή Δημητρίου επειδή δεν θα έχει μείνει τίποτα άλλο όρθιο».
