Οταν γύρω στις πέντε το απόγευμα τη Δευτέρα ήχησε το 112 στο Πάτημα Χαλανδρίου για να εκκενώσουν οι κάτοικοι τα σπίτια τους, κανείς δεν πίστευε πως ο συναγερμός αφορούσε εκείνους. Αρχισαν να παίρνουν τηλέφωνο ο ένας τον άλλον. «Να φύγουμε; Να καλέσουμε τις Αρχές; Πόσο κοντά είναι η φωτιά; Εκαναν λάθος;». Την ώρα που κάποιοι από αυτούς μπήκαν στα αυτοκίνητα με προορισμό φιλικά σπίτια, η φωτιά είχε ήδη φτάσει κοντά στην οδό Αναπαύσεως.
Στην περιοχή υπάρχουν πολλά μαρμαράδικα, εργοστάσια χρωμάτων, εργαστήρια ξυλείας και αποθήκες, καθώς και πολλές εγκαταλελειμμένες μάντρες γεμάτες με κάθε λογής σκουπίδια, πολλά από αυτά πολύ εύφλεκτα.
«Δεν ζούμε στα δάση, ζούμε δίπλα στην άσφαλτο»
Είναι εννέα το πρωί και το Πάτημα Χαλανδρίου, πάνω από την Αναπαύσεως, παρουσιάζει εφιαλτική εικόνα. Πολλά σπίτια έχουν καεί. Οι περισσότεροι ιδιοκτήτες έλειπαν διακοπές. Ο κύριος Βασίλης Καλαποθαράκος, με φόντο τα καμένα, κάνει τον απολογισμό του. «Δεν ζούμε στα δάση, ζούμε δίπλα στην άσφαλτο. Η φωτιά έφτασε στην πόλη», λέει στην «Κ» και ταυτόχρονα δίνει οδηγίες στον γιο του, Γιώργο, για να καθαρίσει τις στάχτες.
«Κάνω διανομή πετρελαίου. Ευτυχώς τα βυτιοφόρα ήταν άδεια. Πήρε φωτιά το οικόπεδο. Κατάφερα στα 65 μου να αγοράσω ένα σπίτι, δεν το έχω ξεχρεώσει ακόμη».
Ο κύριος Βασίλης είναι σοκαρισμένος από τη δύσκολη νύχτα που πέρασε. Είδε το σπίτι του να φλέγεται. Μάλιστα, όταν ήρθε η Πυροσβεστική να τον απομακρύνει, εκείνος αρνήθηκε και πάλεψε ως το τέλος για να το σώσει. Το σπίτι του βρίσκεται επάνω στον δρόμο και είναι ένα από τα τελευταία του οικισμού. Τελικά, κατάφερε να διασώσει μέρος του σπιτιού.
«Κάνω διανομή πετρελαίου. Ευτυχώς τα βυτιοφόρα ήταν άδεια. Πήρε φωτιά το οικόπεδο. Κατάφερα στα 65 μου να αγοράσω ένα σπίτι, δεν το έχω ξεχρεώσει ακόμη. Χθες, με πήραν τηλέφωνο από την εφορία να κάνω ρύθμιση, έτρεχα με τις τράπεζες, και μετά ήρθα εδώ και με περίμενε αυτό. Εφυγα από εδώ και πήγα στο ξενοδοχείο. Εκανα μπάνιο για να βγάλω τη μαυρίλα από πάνω μου», λέει στην «Κ».
«Για όνομα του Θεού και της Παναγίας. Εγώ είμαι 66 χρονών, πόσο να αντέξω; Πέντε παιδιά έχω, ο ένας μου ο γιος είναι 47 χρονών, έκλαιγαν χθες έξω από το σπίτι να βγω έξω. Δεν ήθελα να αφήσω το σπίτι μου. Αν ανέβεις πιο πάνω έχω και ένα μικρό κομμάτι γης, πάει και αυτό κάηκε. 500, 600 τ.μ. Λαμπάδιασε όλο» κλείνει την κουβέντα για να επιστρέψει στους καθαρισμούς.
Αφαντοι ιδιοκτήτες
Λίγα στενά πιο πέρα επικρατεί αναστάτωση. Ο Κώστας Μάμιδας και ο φίλος του Γιώργος Παπανικολάου προσπαθούν να βρουν τον ιδιοκτήτη του διπλανού οικοπέδου, το οποίο θεωρούν πως ήταν η αιτία που κάηκαν δύο ολόκληρα τετράγωνα με σπίτια. «Ημασταν παραπέρα και σβήναμε φωτιά και ακούσαμε το μπαμ. Είδαμε μια τεράστια φλόγα και ήρθαμε προς τα εδώ. Ηταν τέσσερις και μισή τη νύχτα. Μέσα σε πέντε λεπτά έγιναν όλα. Το σπίτι γλίτωσε από τύχη» λέει ο κύριος Παπανικολάου, ο οποίος πέρασε όλη τη νύχτα σβήνοντας φωτιές.
«Ταξιδεύαμε όλη μέρα, ήρθαμε από το νησί. Είχαμε εδώ τόσους εθελοντές, από το Παγκράτι. Οι πυροσβέστες πάλεψαν, οι εθελοντές επίσης, και οι ιδιοκτήτες του οικοπέδου δεν εμφανίστηκαν καν» προσθέτει ο κύριος Μάμιδας, ιδιοκτήτης του σπιτιού. «Συνήθως σε αυτό το σπίτι μένει η μητέρα μου, αλλά ήταν στο νησί αυτή τη φορά» λέει με ανακούφιση.
Ο κύριος Παπανικολάου, ιδιαίτερα αναστατωμένος, μας λέει: «Ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου ο οποίος δεν έχει εμφανιστεί, αποθήκευε νοβοπάν, τέσσερα μέτρα ύψος. Από χθες το απόγευμα έχουν έρθει 20 -30 πυροσβεστικά και σβήνουν συνέχεια. Με το που το σβήναμε αυτό άναβε. Οι ίδιοι οι πυροσβέστες μας είπαν να κάνουμε καταγγελία. Και πήρε φωτιά και το σπίτι με τον ίδιο τρόπο. Μέσα σε πέντε λεπτά έγινε αυτό. Εδώ η φωτιά παρέμεινε 24 ώρες. Εκαιγε διαρκώς. Αυτοί οι άνθρωποι είναι άκρως επικίνδυνοι. Είναι το ίδιο επικίνδυνοι με αυτούς που βάζουν τις φωτιές» τονίζει και συνεχίζει τις προσπάθειές του να εντοπίσει τον ιδιοκτήτη.
Τα αυτοκίνητα πληθαίνουν. Ολο και περισσότεροι ιδιοκτήτες καταφτάνουν να δουν τι απέγιναν τα σπίτια τους. Σε μια κατοικία απέναντι, μια γυναίκα ξεσπάει σε κλάματα. Η κόρη τους μου γνέφει να πάμε πιο εκεί. «Φύγαμε χθες στις δέκα και είπαμε γλίτωσε το σπίτι, στεκόταν ακόμη όρθιο. Και μετά κάηκε μέσα στο βράδυ. Ηρθε ο αδερφός μου να σβήσει τη φωτιά και εκείνος αλλά δεν τα κατάφερε» μου λέει με δάκρυα στα μάτια. Απομακρύνεται για να βαστάξει τη μητέρα της, η οποία χάνει τα βήματά της. «Αραγε πόσοι πυροσβέστες ήταν εδώ τη νύχτα;» αναρωτιέται.
«Κάναμε ό,τι μπορούσαμε»
«Τρέχαμε σε διάφορα σημεία. Σαν χαμένοι. Ζήσαμε μια καταστροφή. Μεγάλη φωτιά, μεγάλη ζημιά. Το βράδυ δόθηκε μάχη στην Αναπαύσεως. Να μη φύγει η φωτιά. Είχαμε εδώ πάρα πολλές δυνάμεις. Από όλη την Ελλάδα. Κάναμε ό,τι μπορούσαμε» μας λέει ο Ανδρέας Γεωργακόπουλος, εθελοντής πυροσβέστης. «Δυστυχώς πάει το οξυγόνο μας. Πολύς κόσμος είναι διακοπές. Καιγόταν το σπίτι μου και εγώ έσβηνα αλλού» ομολογεί, ενώ στέκεται μπροστά στο μαρμαράδικο του γαμπρού του που κάηκε τη νύχτα.
Είναι σχεδόν μεσημέρι. Ολο και περισσότερα αμάξια φτάνουν στην περιοχή. Πυροσβεστικά καθαρίζουν τους στενούς δρόμους από τα πεσμένα δέντρα, δημοσιογράφοι φωτογραφίζουν το πεδίο, ο Ερυθρός Σταυρός μοιράζει νερά. Ο μουσικός Αγγελος Timewarp Στούμπος, όπως είναι το υποκοριστικό του, κοιμήθηκε σε μια αιώρα στην αυλή του σπιτιού αφού βοήθησε όσο μπορούσε με τη φωτιά στην περιοχή. «Είπα ας είμαι έξω να μπορέσω να φύγω αν έρθει η φωτιά στην πόρτα μου. Από την άλλη δεν ήθελα να φύγω και να αφήσω το σπίτι μου» λέει με απόγνωση. «Λίγο καιρό πριν είπα ας καθαρίσω τον τόπο, θα έρθει κάποια στιγμή η φωτιά. Και καθάρισα γύρω γύρω, έκοψα τα κλαδιά, καθάρισα τα ξερά χόρτα και αυτό έσωσε το σπίτι. Για ρίξτε μια ματιά να δείτε τι γίνεται… Ξέρετε πόσες φορές έχω καλέσει τον δήμο να έρθει να κάνει αυτοψία; Και ακόμη έρχονται. Πρώτα ήρθε η φωτιά».
«Μια γυναίκα χάθηκε χθες, τη βρήκαν μέσα στο μπάνιο εδώ πιο πάνω στη δουλειά της. Φοβήθηκε να πηδήξει από ένα μπαλκονάκι για να σωθεί και την εντόπισαν απανθρακωμένη μέσα σε ένα καμένο κτίριο που έφτιαχναν ανθοστήλες για τους νεκρούς» ψιθυρίζει ο πατέρας του και απομακρύνεται.
