1821

Την επέτειο για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση τίμησε ζευγάρι από τα Τρικάλα την ημέρα του γάμου του.

Η επέτειος των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση είναι μια καλή ευκαιρία να επαναπροσεγγίσουμε το ιστορικό γεγονός όχι μόνο για την ουσιώδη σημασία του στη δημιουργία του ελληνικού κράτους, αλλά και για τις διεθνείς διαστάσεις του.

Διακόσια χρόνια από την Επανάσταση του 1821 και δεν είναι λίγες οι εκδόσεις που στοχεύουν στο να μας φέρουν σε συνομιλία με το παρελθόν, αναδεικνύοντας αθέατες και πιο ιδιαίτερες πλευρές της Ιστορίας ή απλώς υπενθυμίζοντας στους νεότερους, και γηραιότερους, όσα θα έπρεπε να γνωρίζουμε για την ελληνική ιστορία.

Ισως σας φανεί περίεργο, αλλά η Ελληνική Επανάσταση ήταν μία από τις δυσκολότερες να οργανωθούν επαναστάσεις της εποχής. Ισως και αυτή που είχε να αντιμετωπίσει τα μεγαλύτερα εμπόδια.

Η σημαία θα υψωθεί στην τοποθεσία «Στεφάνι» Μορφοβουνίου, όπου ο Καραϊσκάκης είχε μόνιμο καραούλι, για να παρακολουθεί τις κινήσεις των Οθωμανών.

Τη μεγάλη επετειακή έκθεση «1821 – Πριν και Μετά», που διοργανώνει το Μουσείο Μπενάκη επισκέφθηκε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, τονίζοντας πως πρέπει να τη δει κάθε Έλληνας.

Κυριακή των Βαΐων, άλλοτε και αλλού. Στο Μεσολόγγι του 1826 και στην Εξοδό του, χωρίς την οποία, και παρότι οι αναδρομικές εικασίες είναι εκ προοιμίου άκυρες, ίσως δεν θα υπήρχε Ναυαρίνο και ναυμαχία.

«Παραστάτες» ελέγοντο οι πρώτοι βουλευτές. Εδώ είναι η μαγεία και η γοητεία της ελληνικής γλώσσης. «Παραστάτης» είναι αυτός που στέκει «παρά», δίπλα σου, παλεύει μαζί σου, κοντά σου.

Εγκλωβισμένες σε ένα πνιγηρό σπιράλ αντιθέσεων και αντιφάσεων δείχνουν η χώρα και η κοινωνία.

Ιστορίες παιδιών που διασώθηκαν και υιοθετήθηκαν από φιλέλληνες και διέπρεψαν στις νέες τους πατρίδες.

Φόρο τιμή σε όσους βοήθησαν τους εξεγερμένους Έλληνες απέτισε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η οποία παρέστη σήμερα το πρωί στην επιμνημόσυνη δέηση στον Καθεδρικό Ναό Αθηνών για την Ημέρα Φιλελληνισμού και Διεθνούς Αλληλεγγύης.

Οι Ελληνες πετύχαμε να επιβιώσουμε, όχι σαράντα, αλλά τετρακόσια «χρόνια σκλαβιάς και φυλακής». Ομως σερνόμαστε, δυο ολόκληρους τώρα αιώνες, ως «ελεύθερο» κράτος, σε ένα ρεζιλίκι αυτοκαταστροφής, θλιβερό.