1821

Στο επίκεντρο των εκδηλώσεων για τα 200 χρόνια, η έκθεση που θα λειτουργήσει στο μέγαρο της Βουλής.

Ο χρόνος τρέχει, η επέτειος (διακόσια χρόνια από την επανάσταση του 1821) θα λήξει με κάποιες ακόμα «εκδηλώσεις» – η λέξη σε εισαγωγικά για να δηλώσει το ανόητο κυνηγητό εντυπωσιασμού.

«Από τη σφαγή της Χίου στην έξοδο του Μεσολογγίου» είναι ο τίτλος του βιβλίου του Νικόλαου Αναστασόπουλου που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση της Επανάστασης μέσα από τις ήττες των Ελλήνων και τις καταστροφές.

Ο Ομέρ Βρυώνης γνώριζε καλά τον Οδυσσέα από την αυλή του Αλή Πασά. Ηταν και οι δύο πιστά όργανά του, έτοιμα να κάνουν τα πάντα γι’ αυτόν.

Επισκεφθείτε το BLOD.gr (Bodossaki Lectures on Demand). Πρόκειται για την ηλεκτρονική βιβλιοθήκη διαλέξεων του Ιδρύματος Μποδοσάκη…

Τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση εορτάστηκαν λιτά, υπερήφανα και ουσιαστικά. Θα έλεγε κανείς ότι οι περιορισμοί που επέβαλλε η πανδημία τελικώς ευνόησαν τη συγκυρία και απέτρεψαν τις τυμπανοκρουσίες, το κιτς και την ιστορική ανακρίβεια. Εν ολίγοις, το μήνυμα του ελληνισμού, της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας διαχύθηκε στην παγκόσμια κοινότητα αφήνοντας ένα θετικό αποτύπωμα, απαγκιστρωμένο από εθνικιστικές εξάρσεις. Παρόλα αυτά, ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας φάνηκε να διατηρεί στάση καχυποψίας που αγγίζει σε αρκετές περιπτώσεις την αποστροφή για την εθνική επέτειο.

Στο «κόστος των πολεμικών δαπανών» της Επανάστασης του 1821, αλλά και στην οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2010, αναφέρθηκε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου , κατά τον χαιρετισμό της στο συνέδριο του περιοδικού Economist, με θέμα «Ελλάδα: 200 Χρόνια Οικονομικής Επιβίωσης». 

Στο μακρινό Μπουένος Άιρες, οι Έλληνες που ζουν εκεί από δεκαετίες θυμούνται και τιμούν τους ήρωες της Επανάστασης του 1821.

Οι επίμονες προσπάθειες ορισμένων ιστορικών να χαρακτηρίσουν την Επανάσταση του 1821 «φιλελεύθερη» επανάσταση δεν ξέρω τι επιστημονικό υπόβαθρο έχουν. Είναι όμως εμφανής η ιδεολογική τους πρόθεση. Και μόνον από την άποψη ότι απομονώνουν την παράμετρο του φιλελευθερισμού από την πολυπλοκότητα του φαινομένου.

Οι σημερινοί Ελληνώνυμοι μοιάζει να μην έχουμε μνήμη. Είναι ουσιώδες το υστέρημα, κυρίως επειδή η μνήμη διδάσκει και συντηρεί την αξιοπρέπεια.

Τα γραπτά θα μείνουν. Αυτή την κληρονομιά θ’ αφήσει στους επόμενους η επέτειος των διακοσίων χρόνων από την Επανάσταση, που θα ’ναι λάθος να πιστέψουμε ότι έληξε επειδή πέρασε η 25η Μαρτίου.

Κάθε ριζική – επαναστατική – κοινωνική μεταβολή αντιμετωπίζει ένα διττό πρόβλημα: πώς θα πραγματοποιηθεί και τι θα τη διαδεχθεί. Εν ολίγοις: επαναστατική δράση και μετεπαναστατική διακυβέρνηση. Η διαχείριση του προβλήματος είναι επισφαλής, διότι κάθε μία από αυτές τις δύο φάσεις απαιτεί αντίθετες δεξιότητες. Το περιγράφει γλαφυρά ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στην περίφημη ομιλία του προς τους […]