ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ

Κάπου ανάμεσα στη Σαϊγκόν του 1956 και στο Παρίσι του 1996. Το σκηνικό παραμένει το ίδιο. Ενα βιετναμέζικο εστιατόριο με σταθερή πελατεία. Μόνη διαφορά, ότι οι νέοι του ’56 είναι ηλικιωμένοι και έχουν μεγάλα παιδιά το ’96. Η μικροκαμωμένη, μεγαλούτσικη σε ηλικία, Βιετναμέζα επικεφαλής και μαγείρισσα Μαρία Αντουανέτα και η νεαρή ανιψιά της, Λαμ, παραμένουν αμετάβλητες στον χρόνο.

Συνδιαμόρφωσε ο Φράνκο Τζεφιρέλι την εποχή του; Συνέβαλε με την αισθητική των κινηματογραφικών και θεατρικών – οπερατικών παραγωγών του σε μια διαφορετική ανάγνωση, για παράδειγμα, του Σαίξπηρ («Ρωμαίος και Ιουλιέτα», 1968) ή σε μια περισσότερο «γήινη» αποτύπωση του Ιησού («Ιησούς από τη Ναζαρέτ», 1977) ή όχι; 

Αναρτήθηκε την περασμένη εβδομάδα στην επίσημη σελίδα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Facebook ένα βίντεο διάρκειας μισού λεπτού με την Ιταλίδα σοπράνο Κάρμεν Τζανατάζιο να τραγουδάει την περίφημη άρια Casta diva από τις πρόβες της όπερας «Νόρμα» του Μπελίνι στο Ηρώδειο.

Ο Βασίλης Κεκάτος επέστρεψε στην Ελλάδα από τις Κάννες με έναν Χρυσό Φοίνικα για τη μικρού μήκους ταινία του «Η απόσταση ανάμεσα στον ουρανό κι εμάς». Διαρκεί μόλις οκτώ λεπτά και αφηγείται μια ερωτική ιστορία που εκτυλίσσεται σε ένα βενζινάδικο ανάμεσα σε δύο νεαρούς άντρες.

Οσοι έχουν παρακολουθήσει τον μουσικό διαγωνισμό «The Voice» σχολιάζουν συχνά το υψηλό ποσοστό νέων ανθρώπων, από τους συμμετέχοντες, που διαθέτουν πολύ καλές φωνές. Το επιβεβαιώνει και ο τραγουδοποιός Κωστής Μαραβέγιας, ένας εκ των τεσσάρων κριτών, σε συνέντευξή του στην «Κ» της προηγούμενης Κυριακής, στη Γιούλη Επτακοίλη.

Υπάρχει ένα απόσπασμα από τη δημοσιευμένη συζήτηση στην Αθήνα του 1955, στο Γαλλικό Ινστιτούτο, γύρω από «Το μέλλον του ευρωπαϊκού πολιτισμού», με κορυφαίες προσωπικότητες του ελληνικού πνευματικού κόσμου και κεντρικό προσκεκλημένο τον Αλμπέρ Καμύ, που αναδύεται αυτές τις ημέρες ενισχυμένο από τη σημασία των επικείμενων ευρωεκλογών.

Η μία έκθεση φιλοξενείται στο ΜoΜΑ, στο Μανχάταν και η άλλη στο Μουσείο του Μπρούκλιν, στο Μπρούκλιν, στην ανοιξιάτικη, με την ευμετάβλητη διάθεση στον καιρό, Νέα Υόρκη. Σύμπτωση, ίσως και μοναδική, είναι ότι και οι δύο καλλιτέχνες γεννήθηκαν το 1907. Ο Λίνκολν Κέρστιν (Lincoln Kirstein) έζησε ώς το 1996, η Φρίντα Κάλο έφυγε πολύ νωρίς, το 1954.

Η επόμενη μέρα μιας μεγάλης καταστροφής είναι αποκαλυπτική όχι μόνο για την απώλεια αυτή καθαυτή, αλλά και για τον τρόπο διαχείρισής της. Η πυρκαγιά στον καθεδρικό ναό της Νοτρ Νταμ αποκάλυψε μια κοινωνία ανοικτή και ομονοούσα.

Το πιο σημαντικό με τον Βέρνερ Χέρτσογκ δεν είναι ότι στα 76 χρόνια του είναι σε πλήρη δραστηριότητα (το 2016 γύρισε το θρίλερ «Salt and fire» και το 2018 το ντοκιμαντέρ «Συναντώντας τον Γκορμπατσόφ») αλλά ο τρόπος που γυρίζει τις ταινίες του: χειροποίητες. Χωρίς ψηφιακά εφέ, τη σιγουριά των στούντιο, με «την πόρτα ανοιχτή στο αναπάντεχο», όπως συνηθίζει να λέει ο ίδιος.

Στην αρχή της εβδομάδας ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών στην Ουκρανία. Προηγήθηκε ένας 41χρονος κωμικός ηθοποιός, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ο οποίος υπόσχεται να πατάξει τη διαφθορά και να προχωρήσει σε ειρηνευτικές συνομιλίες με τη Ρωσία.

«Σήμερα έχουμε την εισβολή των fake news, την υποβάθμιση της αλήθειας στο στάτους μιας απλής γνώμης. Από την ιδέα ότι καθένας έχει το δικαίωμα της έκφρασης, περάσαμε στην πολύ διαφορετική ιδέα ότι όλες οι γνώμες έχουν την ίδια αξία. Με άλλα λόγια, μετατοπιστήκαμε από τη δημοκρατία σε ένα είδος σοφιστείας». Ο Γάλλος συγγραφέας και φιλόσοφος Μπερνάρ-Ανρί Λεβί έδωσε στην «Κ» της περασμένης Κυριακής μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στον Πέτρο Παπακωνσταντίνου.

Σε μια αίθουσα χορού, τέσσερα ζευγάρια που βρίσκονται στην τρίτη ηλικία φαίνεται ότι επιθυμούν να χορέψουν. Οι κινήσεις τους είναι σχεδόν αδιόρατες, αργές, επαναλαμβανόμενες.