AΠOΓPAΦEΣ

Εχει αναλυθεί ενδελεχώς η μεσσιανική δομή της αριστερής σκέψης. Ο υπέρτατος στόχος της είναι ένας άλλος κόσμος, αταξικός, ένθα απέδρα πάσα οδύνη, λύπη και στεναγμός. 

Εχει πολλά προβλήματα η υποψηφιότητα του ΣΥΡΙΖΑ στην Αθήνα. Οχι μόνο για όσα χλευάζεται. Στα κοινωνικά δίκτυα, π.χ., γίνεται πάρτι για τον πολιτικό απογαλακτισμό του· στον φιλοκυβερνητικό Τύπο γράφτηκε ότι έγινε μέλος της νεολαίας του κόμματος παρά το γεγονός ότι η μητέρα του ήταν αυτοδιοικητικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ.

Η αλήθεια είναι πως τέτοια εποχή σπανίως επικρατεί αίθριος καιρός στη Βουλή. Ο Δεκέμβριος σημαδεύεται πάντα από βροχές τροπολογιών, που κατεβάζουν αμελείς ή πονηροί υπουργοί και βουλευτές.

​Οποτε ακούμε περί «στρατηγικής της κυβέρνησης» ή για τους «σχεδιασμούς του Μαξίμου» κ.λπ. πρέπει πάντα να θυμόμαστε τη θαυμάσια προσβολή που έκανε ο Αμερικανός συγγραφέας Fred Allen σε κάποιον συνομιλητή του: «Τι έχετε στο μυαλό σας, αν μου επιτρέπετε την υπερβολή;».

Ολοι αγαπήσαμε την ταινία «Της κακομοίρας» του Ντίνου Κατσουρίδη, όπου ο «μπακαλόγατος» ονόματι Ζήκος (Κώστας Χατζηχρήστος) είναι να μπλέξει σε καβγά με τον Κιτσάρα Μπούρμπουρη (Νίκο Ρίζο).

Ο λαϊκισμός παίρνει πολλές μορφές, αλλά έχει ένα κοινό χαρακτηριστικό σε όλες τις εκδοχές του: την άγρα δημοφιλίας. Τόσο πολύ, που κάποιοι πολιτικοί επιστήμονες πρότειναν (ανεπιτυχώς) την αντικατάσταση του όρου «λαϊκισμός» (populism) με τον όρο «δημοφιλισμός» (popularism).

​Τι κατάφεραν αυτοί που έβαλαν τη βόμβα στα γραφεία της «Καθημερινής» και του ΣΚΑΪ; Ναι, έκαναν ζημιές, που θα αποκατασταθούν σε εποχές που λεφτά δεν περισσεύουν. Αλλά πέραν αυτού;

Γράφαμε τις προάλλες για τον παραλογισμό που περνά απαρατήρητος, σχετικά με το μαχαίρωμα του φύλακα στην Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου (11.12. 2018). 

Εχουμε γράψει πολλές φορές για τη χρόνια αδικία του φορολογικού συστήματος, σε ό,τι αφορά τα εισοδήματα. Ενώ το άρθρο 4, που έχει τίτλο «Ισότητα των Ελλήνων», προβλέπει ότι «οι Ελληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους», οι πολίτες φορολογούνται αναλόγως με την προέλευση των εισοδημάτων τους. 

Τα δικαιώματα των κατηγορουμένων είναι πολύ μεγάλο πράγμα και γι’ αυτό στην Ελλάδα φτιάξαμε έναν σκασμό νόμους για να προστατεύσουμε την προσωπικότητά τους, αλλά όχι και τη σωματική τους ακεραιότητα.

Τελικώς, συνέβη κι αυτό. Αντιμετωπίστηκε δίχως αποτροπιασμό, σαν να το περιμέναμε καιρό. Τα περισσότερα δελτία ειδήσεων έπαιξαν το θέμα χαμηλά, ως ένα από τα πολλά συμβάντα του αστυνομικού δελτίου. 

​​Εχουμε μια απορία: Τώρα που κατέπεσαν οι κατηγορίες για λαθρεμπόριο χρυσού –άλλη μία τεράστια επιτυχία της πιο πολυχρονεμένης μετά το 2009 κυβέρνησης– μπορούν τα ΜΜΕ να χρησιμοποιούν το όνομα του κ. Ρ.; Οχι τίποτε άλλο, αλλά κοντεύουμε να τρελάνουμε αναγνώστες, ακροατές και τηλεθεατές.