AΠOΓPAΦEΣ

Σε έναν σπειροειδή κατήφορο λαϊκισμού έχει εισέλθει η χώρα. Συνολικώς· όχι μόνο το πολιτικό της σύστημα. Κανένας δεν συζητάει τα προβλήματα, που πάντα είναι μια συνάρτηση κόστους-οφέλους και κατανομή και των δύο.

Γράφαμε πριν από μερικές ημέρες για τις αθεμελίωτες καταγγελίες του κ. Βασίλη Λεβέντη, που ήθελαν κάποιον να τον πλησίασε στην Θεσσαλονίκη και να του ζήτησε 10.000 ευρώ προκειμένου να φανεί το κόμμα του με ποσοστό 7% με 8% στην επόμενη δημοσκόπηση της εταιρείας.

Εξαιρετικά επικριτικός για την κυβέρνηση της Πρώτης Φοράς ήταν ο καθηγητής Ιστορίας και εμβληματικός αριστερός διανοητής κ. Γιώργος Μαργαρίτης.

Καλά, από το 1973, οπότε προσελήφθη στο ΕΜΠ, η κ. Θεανώ Φωτίου δεν πήρε καν μυρωδιά για το πώς λειτουργεί το Δημόσιο;

Ηταν διαφορετικός ο κ. Αλέξης Τσίπρας στην τριτολογία του κατά τη συζήτηση στη Βουλή για την Παιδεία που είχε ζητήσει η αξιωματική αντιπολίτευση.

Σε μια Δημοκρατία μπορεί καθένας να λέει ό,τι θέλει. Στην ελληνική «απροϋπόθετη» Δημοκρατία μπορεί να το λέει και όπως θέλει.

Δεν διευκρίνισε ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος, κ. Γιάννης Τσιρώνης, ποια ακριβώς «κινήματα πρέπει να κάνουν το καθήκον τους για το Ελληνικό» και σε τι συνίσταται αυτό το καθήκον.

Κάποια στιγμή θα έσκαγε κι αυτό το παραμύθι για τα «συμφέροντα που θέλουν να ρίξουν την λαοσωτήριο» και είναι σίγουρο ότι τις επόμενες μέρες θα ενταθεί με αναφορές σε λατινοαμερικανικά «πραξικοπήματα», σαν εκείνα π.χ. που θέλουν να ανατρέψουν τον Μαδούρο πριν ολοκληρώσει το έργο του, το οποίο είναι ο διά λιμού αφανισμός της Βενεζουέλας.

Σαν πολύ αέρα δεν πήραν οι διάφοροι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων, που απειλούν με καταλήψεις στα σχολεία, επειδή αυτά θα χρησιμοποιηθούν (τις ώρες που δεν λειτουργούν) για τη μόρφωση των προσφυγόπουλων;

Μοιάζει πολύ λογικό και βαθιά δημοκρατικό το αίτημα της αντιπολίτευσης να δοθούν στη δημοσιότητα τα «πόθεν έσχες» των υπερθεματιστών.

Δεν γνωρίζουμε αν ο κ. Ισίδωρος Ντογιάκος θα επανεκλεγόταν στη διοίκηση της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών χωρίς την έφεση που άσκησε ο κ. Νίκος Παρασκευόπουλος, έφεση η οποία στην ουσία του στερούσε (δύο μέρες πριν από την εκλογή!) το δικαίωμα να είναι και πάλι υποψήφιος.

Καλά που υπάρχει και το Ωραιόκαστρο, για να μπορούν οι σύντροφοι να εκτονώνουν την αριστεροσύνη τους. Διότι με τόσο «ηθικό πλεονέκτημα» που έχει πέσει στην πιάτσα, τι άλλο θα μπορούσαν να πουν;