AΠOΓPAΦEΣ

Κάποτε κυκλοφορούσε ένα ωραίο ανέκδοτο. Τα μυρμήγκια, λέει, ξεκίνησαν πόλεμο με τον ελέφαντα της περιοχής τους και μετά από συντονισμένες επιθέσεις, ένα από αυτά κατάφερε να ανεβεί στον λαιμό του παχύδερμου.

To πιο ενδιαφέρον κομμάτι της 47σέλιδης πρότασης που έστειλε η κυβέρνηση στους «θεσμούς» για συνέχιση του «προγράμματος σταθεροποίησης της ελληνικής οικονομίας», δεν είναι το σχέδιο αποκρατικοποιήσεων που εκτείνεται μέχρι το 2022.

Είναι δομικό στοιχείο στη σκέψη των κομμουνιστών η ανελευθερία και συνεπώς δεν πρέπει να προξενεί εντύπωση η απόφανση του κ. Γιάννη Μηλιού ότι «έπρεπε να είχε τεθεί όριο αναλήψεων από τα ΑΤΜ στα 300 ευρώ». Εκρινε δε -Κύριος οίδε πώς- ότι αυτό επαρκεί για το 95% των πολιτών.

Οι επιπλέον και βαρείς φόροι που προτείνει η ελληνική κυβέρνηση στους θεσμούς οφείλονται στην καθυστέρησή του πολιτικού συστήματος να προχωρήσει σε δομικές μεταρρυθμίσεις, σαν αυτές που εμπεριέχονται στην ίδια πρόταση: κατάργηση μονοπωλίου για τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα, περιορισμοί στην ενοικίαση εξοχικής κατοικίας κ.ά.

Ολοι οι άνθρωποι κάνουν λάθη. Οι πολιτικοί, επειδή έχουν να συγκεράσουν περισσότερα συμφέροντα, επιδιώξεις, επιθυμίες κ.λπ., κάνουν περισσότερα.

Ηταν επόμενο κι αυτό. «Το υπουργείο Παιδείας σταματά τη χρηματοδότηση των επιστημονικών ενώσεων για να συμμετάσχουν οι Ελληνες μαθητές σε Διεθνείς ή Βαλκανικές Ολυμπιάδες.

Η αλήθεια είναι ότι σε ανύποπτο χρόνο η «Αυγή» είχε προειδοποιήσει για τη φιλοσοφία στελέχωσης του κράτους που θα ακολουθούσε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο τίτλος μιας τοπικής ηλεκτρονικής εφημερίδας ήταν ικανός να σκορπίσει ρίγη τρόμου στους δημότες: «Απειλή μνημονίου στον δήμο της Αίγινας».

Το χειρότερο όλων είναι ότι τίποτε πλέον δεν μας κάνει εντύπωση. Ούτε καν το θέαμα της προέδρου της Βουλής να ξεκατινιάζεται μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες με έναν δυστυχή αξιωματικό της αστυνομίας, ο οποίος –σημειωτέον– εφάρμοζε διαταγές για τα μέτρα τάξης που είχαν σχεδιάσει οι ανώτεροί του.

Αν τα πράγματα δεν ήταν τόσο τραγικά, αυτοί θα ήταν απλώς αστείοι. Για τα κυβερνητικά στελέχη ο λόγος, που για κάθε πρόβλημα, αντί μιας λύσης, έχουν εύκαιρο έναν ένοχο. Τη μια μέρα τους φταίει η «τρόικα εσωτερικού», η οποία σύμφωνα με tweet του κ. Γιάνη Βαρουφάκη, «απέρριψε τις προτάσεις μας για τον ΦΠΑ.

Η αλήθεια είναι πως και η Δημοκρατία έχει πολύ χασομέρι. Αλλιώς αποφασίζει ένας δικτάτορας κι αλλιώς ένας εκλεγμένος πρωθυπουργός. Ο πρώτος δεν έχει να μετρήσει πολλά, πέρα από έναν στενό κύκλο εμπίστων του· αποφασίζει και διατάσσει.

Ποιος πολιτικός θα τολμούσε να πει δημοσίως ότι δεν είναι δουλειά του κράτους να παράγει υπηρεσίες καθαριότητας –ακόμη και για τα γραφεία του– και ότι σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες αυτή η δουλειά γίνεται outsourcing σε εξειδικευμένες επιχειρήσεις που έχουν την τεχνογνωσία να τις παράγουν πιο φθηνά και πιο καλά;