AΠOΓPAΦEΣ

Στο πλαίσιο της τρέχουσας ηθικής (ή, αν θέλετε, ανηθικότητας), η εκλογή του πρωθυπουργού να κάνει «υπουργό προσλήψεων» τον «δικηγόρο των απολυμένων» θα μπορούσε να θεωρηθεί θανάσιμο πολιτικό αμάρτημα.

Τώρα, για μια ακόμη φορά, τρέχουμε. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, μετά τη Σύνοδο των Βρυξελλών, όπου ο πρωθυπουργός ορθώς συνομολόγησε την επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων έναντι της αποδέσμευσης κονδυλίων που είναι τόσο αναγκαία για τη συνέχιση της λειτουργίας της χώρας, το οικονομικό επιτελείο αποδύεται σε αγώνα δρόμου για να στείλει γρήγορα τον κατάλογο για να έχουμε τα λεφτά.

Υπάρχει ένα ερώτημα προς τον υπουργό Δικαιοσύνης: εκτός από τον κ. Σάββα Ξηρό, πόσοι είναι οι φυλακισμένοι που έχουν αναπηρία άνω του 67%;

Αφού το χρέος, σύμφωνα με τον υπουργό Επικρατείας Αλέκο Φλαμπουράρη, «είναι αέρας», τι στην ευχή θα μετρήσει η Επιτροπή που με πολλά «ταρατατζούμ» εξαγγέλλει σήμερα (17.3.2015) η πρόεδρος της Βουλής; Την ατμοσφαιρική πίεση; Σύμφωνοι!

Δεν χρειάζεται να ψάξει πολύ κάποιος για να καταλάβει γιατί το 33% του εξυπνότερου λαού στον κόσμο πιστεύει ότι μας ψεκάζουν. Αν προσέξει τον λόγο των κομμάτων και των ΜΜΕ θα βρει δεκάδες συνωμοσίες.

Στο σόου της εθνικοπατριωτικής πλειοδοσίας που έστησε για λόγους προσωπικής προβολής η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής έκανε τη μεγαλύτερη προσφορά: πάνω από 500 δισ. ευρώ μέτρησε τις γερμανικές αποζημιώσεις· εκατό λιγότερα από εκείνα του Αρτέμη Σώρρα.

Πάλι η «κακούργα κενωνία» φταίει για την αθλιότητα του Πολυτεχνείου; Εντάξει! Το είπε με πιο λόγιο τρόπο ο πρώην συνάδελφος και νυν υπουργός Πολιτισμού κ. Νίκος Ξυδάκης

Δυστυχώς στην Ελλάδα της κρίσης θα τα ζήσουμε όλα. Ακόμη και μια κυβέρνηση του «τρεις λαλούν, δυο χορεύουν κι ένας (με τα πουκάμισα έξω) πετάει πυροτεχνήματα».

​Γράφαμε και παλιότερα ότι τα δίδακτρα για τη «βίαιη ωρίμανση του ΣΥΡΙΖΑ» θα είναι υψηλά για την ελληνική οικονομία.

Υπάρχει θετικό κλίμα στην κοινωνία για τον ΣΥΡΙΖΑ και τις «ηρωικές» του διαπραγματεύσεις. Αυτό πιθανώς να οφείλεται στην επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος, η οποία ενισχύεται από τη στήριξη των νυν και αεί κυβερνητικών Μέσων Ενημέρωσης.

Αν οι τοποθετήσεις στελεχών στη Δημόσια Διοίκηση με αντικειμενικά κριτήρια ήταν στο Μνημόνιο, θα βρισκόταν σε εκείνο το –άγνωστο για τον υπόλοιπο κόσμο– 30% όσων θα ήθελε να καταργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι λογικό να καθυστερούν μέχρις εσχάτων –δηλαδή μέχρι το όριο της χρεοκοπίας– οι διαπραγματεύσεις για το ελληνικό πρόγραμμα, αφού, όπως φαίνεται, το κυβερνητικό μπλοκ δεν θέλει να σώσει την Ελλάδα, αλλά το έβαλε αμέτι μουχαμέτι να σώσει την Ευρώπη.