ΑΠΟΨΗ

Η Αριστερά κυριάρχησε για δεκαετίες στη διανόηση. Κυριαρχούσε στα βιβλιοπωλεία, κυριαρχούσε στα πανεπιστήμια, κυριαρχούσε στη μέση εκπαίδευση.

Η πρώτη ώσμωση πέτυχε. Η τωρινή όμως καραμανλοποίηση του Τσίπρα δεν ήρθε σαν προϊόν προμελέτης.

Είναι από αυτές τις επισκέψεις που οι δημοσιογράφοι δεν γράφουν πολλά, γιατί δεν υπάρχει αντικείμενο σχολιασμού.

Ακραία φυσικά φαινόμενα τους τελευταίους μήνες έχουν σαρώσει από άκρου εις άκρον την Ελλάδα, που βρέθηκε στο έλεος της φωτιάς και της πλημμύρας, αναδεικνύοντας τις τραγικές αδυναμίες οργανώσεως του κράτους – παραδοσιακού ή επιτελικού, αδιάφορο.

Την ίδρυση ενός νέου οργανισμού εξήγγειλε από τη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης και, δυστυχώς, έχουμε χάσει τον λογαριασμό πόσα νομικά πρόσωπα ιδρύθηκαν μετά την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια.

Το συνηθίζουμε να αποδίδουμε γνωρίσματα γενικής ισχύος σε όποιο πλήθος κι αν αναφερόμαστε: σε επαγγελματικές κατηγορίες, μέλη κόμματος, οπαδούς αθλητικού συλλόγου, ηλικιακές ομάδες, καταγόμενους από τον ίδιο νομό, λαούς και έθνη.

«Habemus Papam»! Ετσι ακριβώς ανακοινώνεται η εκλογή νέου Ποντίφικα στο Βατικανό.

Η φράση του σκηνοθέτη Νικολά Φιλιμπέρ, «σημασία δεν έχει τόσο το θέμα όσο το βλέμμα», θα μπορούσε να είναι η αρχή και το τέλος αυτού του σχολίου.

O Κασσελάκης θα ανατάξει ή θα ανατινάξει τον ΣΥΡΙΖΑ;

Από τη Μεταπολίτευση και μετά, η πολιτική αντιπαράθεση διεξάγεται μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο με συγκεκριμένους κανόνες, εύπλαστους μεν, αλλά υπαρκτούς.

Τι ενδιαφέρει την κυβέρνηση; Να είναι χρήσιμη ή να είναι αρεστή;

Τα παράπονα των απανταχού ομοφοβικών δεν διαφέρουν ως προς την ποιότητά τους από εκείνα της γραφικής κ. Λουκά που, έπειτα από χρόνια, επανεμφανίστηκε για να προπηλακίσει τον Στέφανο Κασσελάκη στον δρόμο.