ΑΠΟΨΗ

Δυο βλέμματα πληγές. Βαριά πληγωμένα τα ίδια από το αιφνίδιο δράμα τους, πληγώνουν και το δικό μας βλέμμα. Και την ψυχή μας.

Συνηθίζω να επισκέπτομαι ξανά σημαντικά θέματα που δεν είναι πλέον στην επικαιρότητα.

Ο Αντόνιο Γκουτέρες προειδοποιεί κάθε τόσο με αμείωτη ένταση: «Η κλιματική κατάρρευση άρχισε».

Ο κ. Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης έκανε μια αρχική τοποθέτηση για τον θάνατο του Αντώνη Καρυώτη με την οποία ουδείς θα διαφωνούσε.

Ξάφνιασε; Ναι. Ηταν ξαφνική; Οχι.

Οι ευχαριστίες του Βασίλη Στίγκα στον Ηλία Κασιδιάρη με το που το κόμμα των Σπαρτιατών μπήκε στη Βουλή δεν υπονόησαν τη σχέση των Σπαρτιατών με τον καταδικασμένο για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης· την καταδήλωσαν.

Η Θεσσαλία, με όλο το ιστορικό βάθος της και την τραγική επικαιρότητα των ημερών, επαναφέρει το βλέμμα μας στο αστικό της υπόβαθρο, που και μεγάλο είναι και σημαντικό.

Βρέθηκα στο Αμστερνταμ, από υποχρέωση όχι επιλογή, την προηγούμενη εβδομάδα και ζήτησα στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου κάποιες βασικές κατευθυντήριες πληροφορίες.

Την περασμένη Κυριακή η «Κ» δημοσίευσε επτά απαντήσεις στο ερώτημα «Πώς θα είναι η Ελλάδα το 2033;».

Αλλοι το έζησαν, να ανεβαίνουν σε ταράτσες για να σωθούν από την πλημμύρα έχοντας χάσει περιουσίες και βεβαιότητες, άλλοι το παρακολούθησαν τρομαγμένοι και συγκλονισμένοι, γνωρίζοντας πια ότι αύριο μπορεί να είναι οι ίδιοι θύματα μιας φυσικής καταστροφής.

Το σκάνδαλο του Βρετανικού Μουσείου είναι σοκαριστικό.

Συνδεδεμένος προσωπικά με την εορτή του Σταυρού, που θα εορτάσουμε σε τέσσερις ημέρες, ας μου επιτραπούν δυο λόγια για την ημέρα, και ειδικά για τη σχέση της με τον μέγα Μωυσή.