ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Τόσο στο χώρο της Αριστεράς όσο και στον χώρο της Δεξιάς υπάρχουν από χθες έντονη κινητικότητα και διαβουλεύσεις, οι οποίες αποσκοπούν στην μεγαλύτερη δυνατή συνεργασία των όμορων ιδεολογικά κομμάτων.

Οι πρώτοι απολογισμοί των ευρωεκλογών και το κρίσιμο σταυροδρόμι των πολιτικών συγκλίσεων.

Οι προγραμματικές θέσεις των ευρωομάδων ενόψει της εκλογικής αναμέτρησης της Κυριακής.

Το τραύμα του 17,5% ήταν βαθύ και ανεπούλωτο για τον ΣΥΡΙΖΑ, διότι ήταν εντελώς απρόβλεπτο. Ακόμη και το πιο αισιόδοξο στέλεχος της Κεντροδεξιάς δεν μπορούσε να φανταστεί πως ο αντίπαλος θα κατρακυλούσε σε τόσο χαμηλό ποσοστό. Και όταν έρχεται η συντριβή χάνεται το καθαρό μυαλό και αρχίζουν να γίνονται σπασμωδικές κινήσεις, χωρίς κάποια στρατηγική στόχευση. […]

Τις επόμενες ημέρες αναμένεται να ανακοινωθεί το επίσημο πρόγραμμα της Διεθνούς Διάσκεψης για την Ειρήνη και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη που θα πραγματοποιηθεί στις 17-18 Ιουνίου στο Ωδείο Αθηνών, με πρωτοβουλία του Ινστιτούτου Αλέξης Τσίπρας και του Ιδρύματος Ζόραν Ζάεφ.

Στελέχη ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ ζητούν συνεννόηση, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.

Οι πέντε υποψήφιοι θα παρουσιάσουν τις θέσεις τους γύρω από την οικονομία και τις θέσεις εργασίας, την άμυνα και την ασφάλεια, το κλίμα και το περιβάλλον, τη δημοκρατία και την ηγεσία, τη μετανάστευση και τη συνοριακή πολιτική, την καινοτομία και την τεχνολογία.

Πού αποσκοπούν τα «ανοίγματα» σε Κωνσταντοπούλου και Βαρουφάκη, δύο πρόσωπα τα οποία είχαν έρθει σε ρήξη με τον Αλέξη Τσίπρα.

Φοβάμαι ότι υπάρχει σύγχυση και ως εκ τούτου κακομεταχείριση του όρου μεταπολιτική στην Ελλάδα. Oπως και οι περισσότεροι όροι της σύγχρονης πολιτικής συζήτησης, προέρχεται από τα αγγλικά. Αποδίδει όμως δύο αρκετά διαφορετικές έννοιες. Η πρώτη είναι post-politics, που σημαίνει ένα κοινό πλαίσιο διαχείρισης της κοινωνίας πέρα από τις πολιτικές διαιρέσεις και διαφορές των πολιτικών δυνάμεων.

«Η εμπειρία δεν είναι αλήθεια. Μπορεί να αποτελέσει πηγή της αλήθειας, να βοηθήσει, αλλά δεν αποτελεί ποτέ εγγύηση», γράφει ο Εντουάρ Λουί.

Κάθε χρόνο αυτές τις μέρες θυμόμαστε και αναθεματίζουμε τη χούντα. Φυλακίσεις, εξορίες, βασανισμοί, ακόμα και δολοφονίες. Καλά κάνουμε. Προσωπικά πιστεύω ότι η περίοδος αυτή 1967-1974 τραυμάτισε με πολλούς τρόπους την Ελλάδα, σε σημείο μάλιστα που πολλά από τα δεινά που τραβάει ο τόπος σήμερα να οφείλονται στην αποφράδα αυτή παρένθεση.

Δεν μπορεί με αυτή την ηγεσία να σταματήσει η εκφυλιστική μετάλλαξη του χώρου – Πού μπαίνει ο πήχυς για τις ευρωεκλογές και ποιος ο ρόλος του Τσίπρα.