Πολιτισμός

Ως θαλασσινοί, οι Ελληνες ήταν από τους πρώτους που συνειδητοποίησαν πως το εμπόριο είναι μια μορφή πολιτιστικής διπλωματίας. Τα πλοία είναι κουκκίδες που αν τις ενώσει κανείς αντιλαμβάνεται πως οι λαοί επικοινωνούν μεταξύ τους. Για να τιμήσει, λοιπόν, αυτή την αρχαία παράδοση το Propeller Club του Πειραιά επέλεξε τη φράση «Συμβίωση. Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον» […]

Οι φετινές εκδηλώσεις που αφορούν το 1821 θα ολοκληρωθούν με την πάροδο του έτους, ωστόσο θα αφήσουν πίσω τους εθνική παρακαταθήκη αυτογνωσίας.

«Δεν χρειάζεται να είσαι γιατρός για να σώζεις ζωές», λέει ένα σοφό ρητό για την αιμοδοσία. Οι ανάγκες της χώρας μας κάθε χρόνο αγγίζουν τις 600.000 φιάλες, ενώ δεν καλύπτονται όλες από τους εθελοντές.

Μπορεί να μας καθορίσει το όνομα του δρόμου του πατρικού μας σπιτιού; Είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνει ένα παιδί και η πληροφορία γίνεται μέρος της ταυτότητάς του.

Η φωτογραφία πρωτομπήκε στη ζωή του όταν ήταν παιδί, χάρις στη μητέρα του Αννα Μαρία που του έκανε δώρο μια μηχανή Olympus.

Τι θα είχαμε απογίνει δίχως τα «ξύλινα τείχη»; Οχι μόνο στην Αρχαιότητα, αλλά κυρίως κατά τη διάρκεια της Επανάστασης, όταν τα πλεούμενα έδιναν καθοριστικές μάχες.

Οι Ελληνες καλλιτέχνες της διασποράς έχουν πάντοτε έναν δικό τους τρόπο να συνδέονται με την πατρίδα.

Η άγρια πανίδα είναι η εθνική μας περιουσία. Η έγνοια γι’ αυτή μαρτυρεί πολλά για τη θεσμική επαγρύπνηση του κράτους και την ευαισθητοποίηση των ίδιων των πολιτών.

Οι εκδηλώσεις και οι εκθέσεις για το 1821 απλώνονται σιγά σιγά στην Ελλάδα όπως ακριβώς απλώθηκε γεωγραφικά και η Επανάσταση.

Ελεύθερνα Κρήτης, 1985. Νεαρός αρχαιολόγος ο Νίκος Σταμπολίδης, μόλις έχει ξεκινήσει ανασκαφές στο μέρος λίγο έξω από το Ρέθυμνο όπου θα αποκάλυπτε λίγο αργότερα ένα σπουδαίο νεκροταφείο της ομηρικής περιόδου και θα ξετύλιξε το νήμα μιας δοξασμένης πολιτείας που χάθηκε στον χρόνο.

Ηταν ένα διαφορετικό κυριακάτικο απόγευμα. Στις 8 Σεπτεμβρίου 1957, έπειτα από σύντομες αλλά κοπιαστικές και γεμάτες ενθουσιασμό προετοιμασίες, το αρχαίο θέατρο των Φιλίππων θα φιλοξενούσε την παρθενική του παράσταση αρχαίου δράματος.

Εκτός από την ευγένεια του αίματος –την οποία πολλοί αμφισβήτησαν και αμφισβητούν– υπάρχει και η ευγένεια της ψυχής.