ΔΕΝΤΡΑ

Το ύψους 32 μέτρων δέντρο, που βρίσκεται στη δυτική ακτή του Νότιου Νησιού, «κατέκτησε τις καρδιές και τη φαντασία των Νεοζηλανδών με τη μοναδική του εμφάνιση και τη συναρπαστική ιστορία της ζωής του».

Ο Γιώργος Φωτιάδης, αναπληρωτής καθηγητής του τμήματος Δασολογίας και Δασικού Περιβάλλοντος του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, εξηγεί στην «Κ» γιατί κάποια φωτόφιλα είδη αποφεύγουν την επαφή μεταξύ τους.

Συνολικά πέντε πλατάνια έχουν ασθενήσει από μεταχρωματικό έλκος. «Δυστυχώς είμαστε αναγκασμένοι, σύμφωνα με τη νομοθεσία, αλλά και με σκοπό τη διάσωση των υγιών πλατανιών, να ληφθούν επώδυνα μέτρα», ανέφερε ο δήμαρχος Ναυπακτίας.

Οι συνέπειες της κλιματικής κρίσης σε συνδυασμό με ένα ενδημικό είδος σκαθαριού απειλούν τα υπεραιωνόβια δέντρα.

Έξαρση στις κλοπές μπονσάι από οργανωμένες σπείρες του εξωτερικού καταγράφεται σε φυτώρια της Ιαπωνίας.

Το Sycamore Gap, ένας ψευδοπλάτανος ηλικίας 200 ετών, πριονίστηκε στη βάση του κορμού την 28η Σεπτεμβρίου 2023, σε μια «εσκεμμένη πράξη βανδαλισμού», σύμφωνα με την αστυνομία.

Σε ολόκληρη την Ενωση τα κρούσματα νεοεισαχθεισών φυτικών ασθενειών συνεχίστηκαν με αμείωτο ρυθμό, κατά μέσο όρο 70 ετησίως, μεταξύ 2015 και 2020.

Οι τελευταίες αναφορές δείχνουν πως η ασθένεια «έχει φθάσει στη γραμμή Αρτα – Κοζάνη – Ημαθία – Πιερία, αφήνοντας μικρές αλώβητες μόνο νησίδες, όπως το Πήλιο», επισημαίνει ο πρόεδρος του τμήματος Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του ΑΠΘ.

«Δεν υπάρχουν αρκετοί χώροι για δενδροφυτεύσεις», τονίζει στην «Κ» ο αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος και Πρασίνου, Γιώργος Αποστολόπουλος. Αγώνας για να καλυφθούν με πράσινο και τα τελευταία ελάχιστα τετραγωνικά μέτρα χώματος της πόλης.

Η Ελλάδα είναι μια κιβωτός βιοποικιλότητας, και μάλιστα με είδη δοκιμασμένα σε σχετικά ξηρές και θερμές κλιματικές καταστάσεις. Ταυτόχρονα όμως η χλωρίδα και η πανίδα της περιοχής πιέζονται ιδιαίτερα από την κλιματική αλλαγή με αποτέλεσμα είδη να απειλούνται με συρρίκνωση ή και εξαφάνιση.

Ενα εξαιρετικά μεταδοτικό, εισαγόμενο παθογόνο εξολοθρεύει τα δέντρα που προσβάλλει μέσα σε διάστημα λίγων ετών.

Το δέντρο αυτό άνθισε κατά τη διάρκεια μιας περιόδου – μυστήριο, την οποία οι παλαιοντολόγοι αποκαλούν «κενό του Romer» (Romer’s gap).