ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ

Σε κάθε χωριό που σταματούσα έκανα την ίδια ερώτηση στους ντόπιους: «Πόσοι κάτοικοι είστε εδώ;». Η απάντηση ήταν σχεδόν πανομοιότυπη: «Κάθε χρόνο και λιγότεροι.

Μια φορά κι έναν καιρό, δηλαδή, σε ιστορικό χρόνο, μόλις χθες, αν ένα αντρόγυνο δεν αποκτούσε παιδιά, το καταδικαστικό πόρισμα του σογιού και της μικροκοινωνίας που το περιέβαλλε δεν προϋπέθετε την παραμικρή σκέψη, το παραμικρό συναίσθημα.

Μερικοί αδυσώπητοι αριθμοί. H Ευρώπη φθίνει. Από 5,7% του παγκόσμιου πληθυσμού, η Ε.Ε. θα συρρικνωθεί σε 4,5% το 2050. Από ¼ της παγκόσμιας οικονομίας το 1990, η Ε.Ε. το 2040 θα παράγει μόλις 11% του παγκόσμιου ΑΕΠ, «πίσω από την Κίνα, η οποία θα έχει διπλάσιο ποσοστό, κάτω από το 14% των ΗΠΑ.

Στα χρόνια της κρίσης η χώρα επιδόθηκε στην εξαγωγή ανθρώπινου δυναμικού. Λίγο ακόμη να είχε διαρκέσει θα μας είχαν μείνει μόνον οι καταληψίες. Το φαινόμενο το ονομάσαμε brain-drain.

Προφανώς και το πρόβλημα δεν είναι να διοργανώνεται ένα συνέδριο γονιμότητας. Το πρόβλημα ξεκινά από το σημείο που ένα τέτοιο συνέδριο αποκτά χαρακτήρα προπαγάνδας.

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήθελα να αποκτήσω παιδιά. Πολύ πριν από «το 4 στον διψήφιο αριθμό της ηλικίας μου», ήξερα ότι δεν θα μπορούσα.

Τελικά το «συνέδριο για τη γονιμότητα» ματαιώθηκε, καθώς οι διοργανωτές του υποχώρησαν ατάκτως.

Η χώρα μας μπορεί να επιδιώξει άμεσα την αύξηση του οικονομικά ενεργού πληθυσμού της στοχεύοντας όχι μόνο στην τόνωση της γονιμότητας όσο σε άλλα, πιο εφικτά πράγματα.

Αντιδράσεις για το τηλεοπτικό σποτ αλλά και τη δομή του Συνεδρίου Γονιμότητας.

«Το δημογραφικό αντιμετωπίζεται μόνο με πολιτικές που οδηγούν σε μεγαλύτερη ανάπτυξη», συμπληρώνει.

«Οταν εκείνος άκουσε τα ουρλιαχτά της συζύγου του, έτρεξε να συμπαρασταθεί. Εκεί είδε μια παρέα ανδρών που την είχαν περικυκλώσει, δύο την τραβοπαλούσαν έχοντας σκίσει το ρούχο της.

Η γήρανση του πληθυσμού, το brain drain και το επενδυτικό κενό των 21,7 δισ. το 2019.