EΠIΦYΛΛIΔA

Ορισμός της παρακμής: Να μεταλλάσσεται αυτονόητα η παθολογία σε φυσιολογία.

Η ​​εκλογή αρχηγού στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι μία ακόμα αφορμή για τους πολίτες, να συνειδητοποιήσουμε ότι το πολιτικό σύστημα στη χώρα μας έχει αχρηστευθεί.

Η​​ γνώμη του γράφοντος, πιθανόν εσφαλμένη, είναι ότι ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας όφειλε να προσφέρει προεκλογικά στο κοινωνικό σώμα κυρίως πληροφόρηση και λιγότερο ή καθόλου επαγγελίες. 

Π​​αράγων πολιτικής ανελπιστίας στην Ελλάδα σήμερα είναι και η τέλεια αδυναμία να παραχθεί «καινούργια γενιά» πολιτικών – άλλη γλώσσα, άλλη νοο-τροπία, άλλη οπτική, διαφορετικός προβληματισμός, τόλμη καινοτομίας στο πεδίο της πολιτικής.

Σ​​το πεδίο του θεωρητικού πολιτικού προβληματισμού (αν υπάρχει, σήμερα πια, τέτοιο πεδίο), όσοι πολίτες ελλαδικοί επιμένουν να δηλώνουν προσανατολισμό με ετικέτες του τύπου: Αριστερά, Δεξιά, Κέντρο, Κεντροαριστερά, Κεντροδεξιά, θα διακινδύνευα να τους συστήσω, όσο μπορώ διακριτικότερα, να ελέγξουν, ιατρικά, τους δείχτες νοημοσύνης τους. 

Ο​​ι παράγοντες που διαμορφώνουν την ιστορία ενός λαού δεν διαφέρουν σημαντικά από αυτούς που διαμορφώνουν τη ζωή ενός ατόμου. 

​Η ​αισιόδοξη άποψη λέει: Για να ανακάμψει μια κοινωνία από βαθιά παρακμή, θα περάσει ωδίνες τοκετού, ανυπόφορες για μακρό διάστημα. 

Ο εξωφρενικός υπερδανεισμός της χώρας δεν ήταν απλώς ένα πολιτικό λάθος, εσφαλμένη πολιτική επιλογή. Αν θέλουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ήταν αδίκημα ποινικό, ειδεχθές κακούργημα.

Α​​πορροφημένοι από την εικόνα του ενός δέντρου, όπου έχουμε χτίσει τις φωλιές μας, χάνουμε από τα μάτια μας την εικόνα του δάσους. Ομως η ιστορική μας μοίρα αποκλείεται να είναι μοναχική.

Οι Τράπεζες πιθανότατα θα ξαναβρούν τους ρυθμούς τους –η αίσθηση του πανικού, με τις Τράπεζες κλειστές να μοιράζουν αντίδωρο, θα ξεχαστεί. Και η αγορά κάποτε θα ξαναζωντανέψει, κάποιο χρήμα, με οποιοδήποτε όνομα, θα υπηρετήσει το δούναι και λαβείν.

Ε​​ικόνα σημαδιακή, ίσως εικονογραφήσει κάποτε βιβλία – της Ιστορίας.

Τ​​α πέντε χρόνια της «κρίσης», όπου κρίση ονοματίσαμε την οικονομική μας (και όχι μόνο) χρεοκοπία, πρέπει να έδειξαν τις αργόσυρτες στον χρόνο αιτίες της ιστορικής παρακμής μας των Ελλήνων.