EΠIΦYΛΛIΔA

«Επιφυλλίδα» είναι η ελληνική λέξη που εφευρέθηκε για να μεταφράσει τη γαλλική feuilleton – το «μικρό φύλλο», το φυλλαράκι, δηλαδή «ένα κείμενο που καταφέρνει να πει αλήθειες σε μισή σελίδα μόνο» (Joseph Roth, «Τα χρόνια των ξενοδοχείων», Εκδόσεις Αγρα).

Ο πρωθυπουργός, συνταγματικός μονοκράτορας στην Ελλάδα, αποφάσισε να ξεκινήσει η προετοιμασία, προκειμένου, τον μεθεπόμενο χρόνο (2021), να γιορτάσουμε οι Ελληνες τη συμπλήρωση δύο αιώνων από τον ξεσηκωμό των προγόνων μας για την απελευθέρωση από τους Τούρκους.

Με χρονική απόσταση που ευνοεί την ψυχραιμία, μπορούμε να πούμε ότι ο καινούριος πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, διαχειρίστηκε την εκλογική του νίκη με σοβαρότητα. Είχε προετοιμάσει τον σχεδιασμό του για την άσκηση της εξουσίας και είχε επιλέξει τους επιτελείς συνεργάτες του.

Δύο αιώνες τώρα, το απολειφάδι του κοσμοπολίτικου Ελληνισμού που αποτέλεσε βαλκάνιο «εθνικό κράτος», παλεύει να επιβιώσει ιστορικά. Με αποκλειστικό μπούσουλα τη μίμηση, τον μεταπρατισμό.

Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλη κρατική οντότητα στον πλανήτη, συλλογικότητα με οργανωμένο δημόσιο βίο και διεθνή αναγνώριση, που να εξυπηρετεί ανάγκες πολιτών κλείνοντας «ραντεβού» με τους πολίτες υπαίθριο, σε σταυροδρόμι συνοικιακό μεγαλούπολης. Οχι σε γραφείο ή προαύλιο γραφείων, όχι σε πάρκο, γήπεδο, σχολείο.

Στην προεκλογική περίοδο που τερματίζεται σήμερα, το κυρίως αποκαρδιωτικό φαινόμενο ήταν η ολοκληρωτική μετάθεση της πολιτικής στο πεδίο των εντυπώσεων. Ούτε αντιπαράθεση προγραμμάτων, ούτε αντιμαχία επιχειρημάτων, ούτε αντιπαραβολή ηγετικών προσωπικοτήτων στα κομματικά επιτελεία.

Δεν συμφέρει έναν συνεπή μαρξιστή ούτε έναν οπαδό της «ελευθερίας των Αγορών» να χαρίζουν τη φιλοπατρία και τον συντηρητισμό στην «Ακρα Δεξιά», στους νεοναζί. Το απαγορεύει η μόνη Ηθική που όλοι οι μηδενιστές σέβονται: η Ηθική της αυτοπροστασίας.

Οποιο κόμμα κι αν κερδίσει τις εκλογές, στις 7 Ιουλίου, η ζωή μας, των πολλών, δεν θα αλλάξει σε τίποτα. Ούτε στα δημόσια, ούτε στα ιδιωτικά η παραμικρή αλλαγή. Ο πνιγμός της στέρησης ίδιος, η οδύνη για την αδικία απαράλλαχτη, η αναξιοκρατία αδιατάραχτη.

Φαύλοι κύκλοι παγιδεύουν το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, αποκλείουν να ορθοποδήσει ποτέ η χώρα.

Το ερώτημα είναι πιεστικό, απαιτεί απάντηση: Γιατί η φερόμενη ως Αριστερά εκχωρεί τον «Ευρωσκεπτικισμό» στην Ακρα Δεξιά με τόση ζηλωτική μεγαθυμία, γιατί της τον χαρίζει; Γιατί επιμένει η Αριστερά να ταυτίζει στανικά τους ευρωσκεπτικιστές με τους ακραίους εθνικιστές, με τους φασίστες, τους νεοναζί, το κοινωνικό περιθώριο;

Ταξί από το αεροδρόμιο. Ο οδηγός, κάποιας ηλικίας, λιγομίλητος. Ακούει ραδιόφωνο, έναν από τους σταθμούς που υπηρετούν τη μονομανιακή εξαθλίωση της ποδοσφαιρολαγνείας σε εικοσιτετράωρη βάση.

Στις Ευρωεκλογές, σε μια εβδομάδα, ψηφίζουμε τους συμπολίτες μας που θα μας εκπροσωπούν, για πέντε χρόνια, στο «Ευρωκοινοβούλιο».