ΦAΛHPEYΣ

Για να απαντήσω στον τίτλο, ναι, ήταν. Αυτό μας δείχνουν τα γεγονότα. Μια υπουργική απόφαση χρειαζόταν όλη κι όλη, για να φύγουν το θρήσκευμα και η ιθαγένεια από τους τίτλους σπουδών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

Η διακοπή λειτουργίας του Κοινοβουλίου είναι το μείζον θέμα στην επικαιρότητα της Βρετανίας, μόλις πενήντα ημέρες (αν μετρήσουμε και τη σημερινή) πριν από το Brexit.

Ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, ο άλλοτε πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, αποτυχών υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ και πάντα θεσιθήρας της πολιτικής, είναι πλέον μετακλητός υπάλληλος στο γραφείο του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή – και μπράβο του. Αυτό όμως δίνει την αφορμή σε πολλούς να κοροϊδεύουν τον Θανάση, όταν μάλιστα ο ίδιος κατηγορεί τη σημερινή κυβέρνηση ότι χρησιμοποιεί μετακλητούς. 

Ενώ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να καλλιεργεί το κοσμοπολίτικο προφίλ και τον διεθνή ρόλο του, ευχόμενος στα μέλη της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής «γκουντ σαξές ιν δέαρ τζομπ», η πρόεδρος Φώφη δίνει τον υπέρ πάντων αγώνα για την επιβίωση.

«Η πολιτική γίνεται με το κεφάλι, όχι με οποιοδήποτε άλλο όργανο του σώματος, ούτε με την ψυχή», γράφει ο Μαξ Βέμπερ στο δοκίμιό του «Η πολιτική ως επάγγελμα». Οσους ενδεχομένως δεν αντιλαμβάνονται πώς ακριβώς το εννοούσε αυτό ο μεγάλος Γερμανός κοινωνιολόγος θα τους παρέπεμπα στην ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ

Ευρεθείς στην Βόρειο Ελλάδα λόγω της ΔΕΘ, ο υφυπουργός Εργασίας Νότης Μηταράκης εκμεταλλεύθηκε την ευκαιρία και πραγματοποίησε, διαβάζουμε, «αιφνιδιαστική επίσκεψη» (έφοδο, στη γλώσσα της στρατιωτικής θητείας) στο κατάστημα του ΕΦΚΑ, το οποίο καλύπτει την περιοχή του Κιλκίς.

Βλέπουμε την αστυνομία να καθαρίζει (επιτέλους) τα Εξάρχεια από τις καταλήψεις, αλλά μας διαφεύγει μια άλλη κατάληψη, η οποία συντελείται την ίδια ώρα χωρίς φωνές και σαματά.

Με τίποτα δεν φανταζόμουν ότι ένα ρετρό πάρτι με θέμα τα φρικαλέα seventies θα είχε τόση επιτυχία! Εννοώ τα γενέθλια του ΠΑΣΟΚ, στα οποία είχαμε από μπαλοθιές μέχρι τσαμπουκάδες, μεταξύ εκείνων που ακολουθούν ευπειθώς την πρόεδρο Φώφη και όσων την αμφισβητούν, επικαλούμενοι την ανάγκη της επιστροφής σε ένα ιδανικό ΠΑΣΟΚ του παρελθόντος.

Η ζωή δεν είναι δίκαιη και ευτυχώς που δεν είναι, γιατί φαντασθείτε πόσο αφόρητα βαρετή θα ήταν. (Αφήστε δε ότι θα εξέλιπε και το χιούμορ, αφού δεν θα είχε λόγο να υπάρχει σε μια δίκαιη κοινωνία…) 

Στη συνέντευξη που έδωσε ενόψει της πρεμιέρας της νέας ταινίας του (ψυχόδραμα δωματίου με πρωταγωνιστή τον Βαρουφάκη), ο διάσημος σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς μάς καλεί να «να σκεφτούμε τι είναι η Αριστερά». Για τον ίδιον, εξηγεί, Αριστερά «δεν είναι οι άνθρωποι, αλλά ιδέες για την κοινωνία, μια φιλοσοφία ζωής.

Η εντύπωση που σχημάτισα εγώ είναι ότι όλα ξεκίνησαν από μια παρεξήγηση λόγω της χαρακτηριστικής άγνοιας του προσώπου: ο Τσίπρας θεώρησε τη μικρότητά του ως μεγαλείο, η Ν.Δ. τον πήρε στο ψιλό, εκείνου του ερεθίστηκε η λεγόμενη δημοκρατική ευθιξία του, με αποτέλεσμα να  ακολουθήσει ένας μικρός χαμός – προθέρμανση, ενδεχομένως, για τον χειμώνα που έρχεται.

Αλλά όχι ακριβώς… Διότι τόλμη δεν το λες, μάλλον θράσος. Οσο για τη γοητεία, αυτό είναι ένα θέμα τελείως ανοικτό στην εποχή μας, σε σημείο ώστε να συζητείται σε διεθνείς νομικούς κύκλους ακόμη και η αναγνώρισή της ως υποχρεωτικού (sic) ανθρώπινου δικαιώματος και μάλιστα η συμπερίληψή της στην Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ως τρίτο εδάφιο στα υπάρχοντα δύο του άρθρου 27 της ιστορικής διακήρυξης!